چکیده به منظور مطالعه زیست چینه نگاری، بوم شناسی دیرینه و ریز رخساره های نهشته های الیگوسن (سازند قم) در منطقه کرمان، سه برش چینه شناسی تنبور (1)، تنبور (2) و بوجان در شرق سیرجان انتخاب و نمونه برداری از آنها به عمل آمد. در برشهای مورد مطالعه، نهشته های الیگوسن با ناپیوستگی مشخصی بر روی دگرگونی های پالئوزوئیک قرار گرفته و مرز بالایی آنها از نوع فرسایشی است. نهشته های الیگوسن در این ناحیه، با یک کنگلومرا و تناوبی از لایه های آهک و مارن شروع شده و در بالا به آهک های مرجانی ضخیم لایه ختم می شوند. تعیین سن سری های مزبور بر اساس روزن داران کف زی صورت گرفته و بر این اساس، برش های تنبور (1) و تنبور (2) سن چاتین را داشته و برش بوجان متعلق به آشکوب های روپلین- چاتین می باشد. علاوه بر روزن داران کف زی که شامل 29 جنس و گونه می شوند، گروه های دیگر فسیلی از جمله ماکروفسیل ها، استراکدها و جلبکهای آهکی نیز در این برش ها یافت شده، که این سن را تایید می نمایند. فراوانی و تنوع روزن داران کف زی، بیانگر شرایط محیطی مساعد در زمان نهشته شدن این رسوبات می باشد. این روزن داران از نظر بوم شناسی دیرینه نیز به صورت سطح زی و درون زی در رسوبات یافت شده و 9 گروه شکلی مختلف را شامل می شوند. در منطقه مورد مطالعه، با توجه به عدم حضور روزن داران پلانکتونیک، محیط رسوبی دریایی کم عمق باز (اجتماع روزن داران با دیواره آهک هیالین) و لاگون (اجتماع روزن داران با دیواره پرسلانوز) تشخیص داده شد. به علاوه، حضور روزن داران بزرگ همزیست با جلبکها و نیز جلبکهای قرمز، حاکی از محیطی کم عمق، گرم و نورانی می باشد. با توجه به ویژگی های بافتی و زیستی نهشته های مورد مطالعه، 6 گروه ریز رخساره مربوط به 3 زیر محیط رسوبگذاری شامل قسمت های ابتدایی و کم عمق دریای باز، سدبایوکلاستی و لاگون شناسایی شده که این نهشته ها در یک رمپ کربناته جور شیب نهشته شده اند

به منظور مطالعه سیستماتیک و پالئواکولوژی خارداران نهشته های میوسن زیرین، دو برش ساردوئیه و سیرجان در شمال غرب جیرفت و جنوب سیرجان انتخاب و نمونه برداری از آن ها انجام گردید. لیتولوژی برش ساردوئیه، اساسا مارنی و آهکی بوده و در برگیرنده مجموعه متنوعی از خاردارن می باشد. لایه های این برش، با ضخامت 75 متر، به صورت هم شیب بر روی رسوبات نئوژن قرار دارند، در حالی که سمت فوقانی رخنمون ها محدود به یک سطح فرسایشی می باشد. ضخامت ناحیه سیرجان (برش چاه قلعه ) 85 متر و اساسا از 4 واحد شامل مارن، آهک شیلی، آهک نازک لایه و آهک ضخیم لایه تشکیل شده است. مقطع مورد نظر بر روی توالی از نهشته های پالئوزوئیک قرار داشته، در حالی که در راس آن یک سطح فرسایشی مشاهده می-شود. برش های مورد بررسی تنوع بسیار خوبی از ماکروفسیل ها (خارداران، شکم پایان و مرجان ها) و میکروفسیل ها (استراکدها و فرامینیفرها) را به نمایش می گذارند، که حاکی از شرایط مطلوب و مناسب محیطی در زمان ته نشست این لایه هاست. برای اولین بار تعداد 13 گونه از خارداران از مناطق مورد مطالعه گزارش می شوند. تعیین سن این نهشته ها بر اساس ماکروفسیل ها و میکروفسیل ها بوده که سن بوردیگالین را برای هر دو برش تایید می نماید. مجموعه های میکروفسیلی و ماکروفسیلی در این دو برش نشان دهنده محیطی گرم، و کم عمق برای این نهشته ها می باشد. واژه های کلیدی: سیستماتیک، پالئواکولوژی، میوسن زیرین، خارداران، ساردوئیه، چاه قلعه

به منظور مطالعه زیست چینه نگاری و سیستماتیک خارپوستان در نهشته های سازند آبدراز، در برش های پادها و روستای آبدراز در شمال شرق کپه داغ به ترتیب در 75 کیلومتری شرق مشهد و 25 کیلومتری گردنه مزدوران که به سمت شرق منشعب است، انتخاب و نمونه برداری از آن انجام گرفت. نهشته های کرتاسه بالایی در این برش ها، در قاعده از مارن های خاکستری رنگ به ستبرای 526 و 507.5 متر تشکیل شده است. قسمت بالایی این نهشته ها به سنگ آهک های گل سفیدی ختم می شود. مرز زیرین سازند آبدراز با سازند آیتامیر بصورت پاراکونفورمیتی و در مرز بالایی آن با سازند آب تلخ بصورت همشیب و همراه با پیوستگی رسوبی می باشد. این برش ها ، دارای تنوع بسیار خوبی از ماکروفسیل ها (خارداران، آمونیت ها, گاستروپودها و دوکفه ای ها) و میکروفسیل ها می باشند، که حاکی از شرایط مطلوب و مناسب محیطی در زمان ته نشست این لایه هاست. در این تحقیق تعداد 62 نمونه فسیلی سالم و 40 نمونه ی نیمه سالم مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. بررسی های زیست چینه نگاری منجر به شناسایی 12 گونه از خارداران از خانواده های micrasteridae, echinocorythidae, conulida, cardiasteridae, و holasteridae گردید که منجر به شناسایی 6 گونه برای اولین بار از ایران گردید و مشخصه ی سن تورونین- کامپانین می باشند. مجموعه های ماکروفسیلی در این برش، نشان دهنده محیطی گرم و کم عمق با شوری نرمال برای این نهشته ها می باشد.

به منظور مطالعه سیستماتیک و پالئواکولوژی استراکدها و فرامینیفرهای نهشته های میوسن پیشین در منطقه ساردوئیه در جنوب کرمان، دو برش چینه شناسی به نام های گردین و ساردوئیه انتخاب و از آنها نمونه برداری به عمل آمد. لیتولوژی این دو برش عمدتاً شامل مارن و آهک است که حاوی میکروفسیل های فراوان و متنوعی از استراکدها و فرامینیفرها می باشد. تعداد 28 جنس و 39 گونه از استراکدها در نمونه های مارنی و 13 جنس و 19 گونه از فرامینیفرهای بنتیک در نمونه های آهکی برش گردین شناسایی گردید. در برش ساردوئیه نیز تعداد 28 جنس و 41 گونه از استراکدها از نمونه های مارنی و 17جنس و 21 گونه فرامینیفرها از نمونه های آهکی شناسایی گردید. 32 گونه از استراکدها در هر دو برش مشترک می باشند. مطالعات نشان می دهد که هر دو برش بخشی از سازند قم بوده، اما سیکل های رسوبی سازند قم در این ناحیه مشاهده نمی شود. مطالعات فسیل شناسی هر دو برش نشان دهنده سن آکی تانین؟ بوردیگالین برای نهشته های مورد مطالعه می باشد. فراوانی و تنوع استراکدها و همچنین غالب بودن استراکدهای پودوکوپید نشان دهنده شرایط محیطی و اکولوژیکی مطلوب و محیطی غنی از اکسیژن و مواد غذایی در زمان ته نشست این رسوبات می باشد. همچنین، مطالعه اجتماعات استراکدها و فرامینیفرها تأیید کننده محیط دریایی گرم و کم عمق در طول ته نشست رسوبات برای این برش ها می باشد.

چکیده: به منظور مطالعه تریلوبیت های نهشته های کامبرین پیشین- پسین، برش دوراهی شهداد در جنوب شرق کرمان به ضخامت 270 متر انتخاب و از آن نمونه برداری به عمل آمد. این نهشته ها از سنگ آهک دولومیتی، ماسه سنگ، سنگ آهک نازک لایه فسیل دار و میان لایه هایی از شیل تشکیل شده و حاوی تریلوبیت ها، بازوپایان، اثر فسیل ها و استروماتولیت ها می باشد که از این میان تریلوبیت ها مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته اند. حاصل این مطالعه شناسایی 12 جنس و گونه تریلوبیتی است که سن کامبرین پیشین- پسین را برای برش مورد بررسی نشان می دهد. بر اساس حضور فسیل های تریلوبیت در این برش دو زون فسیلی قابل شناسایی است: 1- زون فسیلی kermanella kuhbananensis 2- زون فسیلی iranoleesia pisiformis همچنین تعداد 5 جنس و گونه از اثر فسیل ها شناسایی و معرفی گردیده اند که همگی اثر فسیل ها مشخصه کامبرین می باشند.