امروزه پژوهش و تولیدعلم از نیازهای مسلم و اساسی هر جامعه است. و در سیاست گذاریهای کلان کشورهای پیشرفته در زمره ردیف های نخست برنامه ریزی به حساب می آید . یکی از شاخص هایی که براساس آن کشورهای مختلف درجه بندی می شوند و جایگایی که در توسعه برای آنها در نظر گرفته می شود ، وجود محیطهای دانشگاهی و میزان مشارکت آنها در تولید علم ( پژوهش ) است. کیفیت آموزش عالی در ایران مسئله ای است که مورد بحث و موجب نگرانی بسیاری از صاحب نظران و استادان کشور نیز هست. موفقیت و پیشرفت دانشگاهها به نیروی انسانی آنها بستگی دارد.اگر این سازمان ها قادر به جذب ، حمایت حفظ روحیه ی کارکنان نباشد در جهت انجام مسئولیت ها و وظایف خطیر خود ، با مشکل روبرو می شوند.بی تردید ارتقاء روحیه ی افراد است که فضای دانشگاه را پویا، پر نشاط و فعال نموده و توانمندی ها و خلاقیت های استادان را به خوبی شکوفا و متجلی می سازد. با توجه به اهمیت نقش روحیه در افزایش اثربخشی سازمان ها وتوجه به ا ین که تاکنون در حوزه روحیه سازمانی در دانشگاهها دولتی ایران، کار پژوهشی انجام نگردیده است ، پژوهش حاضر امیدوار است با بررسی و شناخت عوامل مو ثر بر روحیه اعضای هیات علمی ، راه کارهایی را جهت افزایش و تقویت روحیه آنان بیان نماید.پژوهش حاضر این ادعا را مورد آزمون قرار داده است که عوامل مدیریتی، عوامل مالی، عوامل محیطی ، عوامل تسهیلاتی، عوامل آموزشی / تحقیقاتی روحیه اعضای هیات علمی را تحت تاثیر قرار می دهد.نتایج پژوهش بر تائید این فرضیه صحه گذاشته است.