معادلات حالت ابزار قوی در طراحی فرایند های مهندسی شیمی به شمار می روند که از آن ها در پیش بینی رفتار فازی و ترمودینامیکی سیالات چه به صورت خالص و چه به صورت مخلوط بر روی دامنه وسیعی از دما و فشار استفاده می شوند. بسیاری از معادلات حالتی که توسط مهندسین شیمی استفاده می شوند فاقد مفاهیم مولکولی می باشند، در حالی که فشار کلی یک مجموعه از مولکول ها، ناشی از قسمت های جاذبه و دافعه و نیروهای بین مولکولی است. بر همین اساس معادله های حالتی که طی سال های گذشته طراحی شده اند که مولکول ها را مطابق نظریه های اختلال در مکانیک آماری به صورت کره های سخت در نظر می گیرند که بین آن ها فقط نیروهای جاذبه و دافعه حاکم است. در این تحقیق بر روی معادله حالت تصحیح شده ی وان دروالس– کارناهان– استارلینگ که در سال 2011 توسط پاپری و همکارانش برای سیستم های خالص پیشنهاد گردید[24]، تصحیحاتی صورت گرفت و سپس این معادله حالت به مخلوط های دو جزئی مایعات یونی بسط داده شد. بر این اساس ضریبی به نام بتا به عبارت جاذبه افزوده شد و معادله پس از اعمال این ضریب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از این معادله برای پیش بینی خواص حجمی 298 نقطه مایع یونی خالص و 1014 نقطه مخلوط های دوجزئی استفاده شد. ضمنا aad% به دست آمده برای مایعات یونی خالص 39/0% و در مخلوط های دوجزئی مایعات یونی20/0% می باشد.