پژوهش حاضر با عنوان ارزیابی میزان موفقیت شرکت های تعاونی تولید روستایی آذربایجان غربی وتعیین عوامل موثر برآن میباشد. جامعه آماری این پژوهش 21 شرکت تعاونی تولید روستایی در 7 شهرستان با 10805 نفر عضو می باشد. بمنظور تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده و تعداد نمونه ها برابر با 200 نفر می باشند. جامعه نمونه تحقیق شامل 10 شرکت تعاونی است که از طریق نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شده اند. برای انتخاب اعضای نمونه از روش نمونه گیری انتساب متناسب و نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. روش پژوهش مطالعه حاضر از نوع همبستگی و همخوانی است. در این پژوهش برای ارزیابی میزان موفقیت شرکت های تعاونی، علاوه بر بکارگیری روشهایی نظیر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای، از دو نوع پرسشنامه باز و بسته محقق ساخته، بعنوان اصلی ترین ابزار گردآوری اطلاعات استفاده شده است که شامل مجموعه ای از سوالهای باز و گویه هایی است که با استفاده از طیف نگرشی لیکرت طراحی شده است. برای یافتن پایایی و روائی مفاهیم بکار رفته در پژوهش از تحلیل عاملی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. ضرایب بدست آمده نشان میدهد که مفاهیم بکار رفته در تحقیق از روایی بالایی برخوردار هستند. برای آزمون گمانه های پژوهش در تجزیه و تحلیل آماری علاوه بر بکارگیری آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، انحراف معیار ونظایر آن، از آمار استنباطی شامل ضرایب همبستگی پیرسون، مجذور کای، آزمونهای اف- تست و رگرسیون چند متغیره بهره گرفته شده است. برای پردازش داده ها از نرم افزار آماری spss نسخه 11/5استفاده شده است. نتایج و یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین متغیرهای مستقل توانمندی اعضا، مشارکت، رضایت اعضا، موفقیت اقتصادی و کارایی و اثربخشی و متغیر وابسته یعنی میزان موفقیت شرکت های تعاونی تولید روستایی رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج بدست آمده از رگرسیون چند متغیره حاکی از وجود ارتباط قابل ملاحظه بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته است. مجموعه متغیرهای مستقل وارد شده در معادله رگرسیون0/541 از تغییرات متغیر وابسته یعنی میزان موفقیت شرکت های تعاونی تولید روستایی را تبیین می کند. از بین متغیرهای وارد شده در معادله رگرسیون، بیشترین نقش در معادله فوق به ترتیب مربوط به متغیر توانمندی(0/222)، مشارکت (0/147)، کارایی و اثربخشی(0/140)، موفقیت اقتصادی(0/128) و رضایت اعضا(0/109) می باشد. دستاوردهای تحقیق نشان می دهد که موفقیت تعاونی ها در سطح متوسط قرار دارد و موفقیت آنها در وهله نخست به توانمندی منابع انسانی و سپس به مشارکت و کارایی و اثربخشی در شرکت های تعاونی بستگی دارد.