هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر رویکرد زوج درمانی کوتاه مدت راه حل- محور بر کاهش گرایش به طلاق در زنان و مردان مستعد طلاق است. بدین منظور 32 زوج به شکل تصادفی از میان زوجینی که به علت مشکلات خانوادگی به مرکز مداخله در بحران مراجعه کردند. انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 16 زوج ( آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. پرسش نامه مستعد طلاق، تعارضات زناشویی، سبک های حل تعارض و سازگاری زناشویی در مرحله پیش آزمون و پس آزمون بر روی زوج ها اجرا و متغیر های وابسته (مستعد طلاق، تعارضات زناشویی، سبک های حل تعرض و سازگاری زناشویی) مورد اندازه گیری قرار گرفت. گروه ازمایش طی 6 جلسه 90 دقیقه ای، مداخلات مبتنی بر زوج درمانی کوتاه مدت راه حل- محور را دریافت نمودند. نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از آن است که زوج درمانی کوتاه مدت راه حل- محور، موجب کاهش معنادار گرایش به طلاق زوجین گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید (001/0p=). بنابر این زوج درمانی کوتاه مدت راه حل- محور توانسته است گرایش به طلاق زوجین مستعد طلاق را کاهش دهد.