بر طبق عرف جامعه زنان مدیران داخلی خانه هستند و وقتی زن در یک خانواده به اعتیاد مواد مخدر روی می آورد ارکان خانواده بسیار آسیب پذیر می شود، در چنین خانواده ای فرزندان بخصوص دختران دچار انحراف و پیامدهای جبران ناپذیری خواهند شد که ناشی از الگوپذیری از مادر و همچنین نقصان روابط عاطفی متعارف بین آنان خواهد بود. هدف از این پژوهش، دست یابی به آسیب هایی است که اعتیاد زنان بر روی افراد خانواده خود می گذارد. در این پژوهش از ترکیبی از نظریات برای تبیین آسیب های اجتماعی استفاده شده است نظریاتی چون نظریه فمینیسم مارکسیست، نظریه برچسب زنی، نظریه کنترل اجتماعی، ادوین ساترلند و دورکیم و دین استفاده شده است. در این بررسی، روش پژوهش پیمایش است و داده ها با پرسش نامه و مصاحبه گردآوری شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان معتاد متأهل مراجعه کننده به «کمپ بانوان تولد دوباره» طی مدت 7 ماه می باشد که با استفاده از فرمول کوکران 196 نفر از آنان انتخاب شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها، تحلیل واریانس، ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن، گاما ،کرامرز،اتا و رگرسیون چندمتغیره به کار رفت تا تأثیر مجموعه متغیرهای مستقل (معتاد بودن همسر، پایگاه اجتماعی – اقتصادی، اعتقادات مذهبی و مشارکت در فعالیت های مذهبی، چگونگی گذران اوقات فراغت، روابط نابسامان در خانواده اولیه، نوع اعتیاد، مدت زمان مصرف مواد مخدر) بر متغیرهای وابسته (آسیب های اعتیاد زنان شامل عدم کنترل بر خود و اعضای خانواده، افت تحصیلی فرزندان، بزهکاری اعضای خانواده، فرار دختران از خانه، روابط نابسامان در خانواده ثانویه) بررسی شود. یافته ها نشان می دهد روابط نابسامان در خانواده اولیه، پایگاه اجتماعی– اقتصادی، چگونگی گذران اوقات فراغت، معتاد بودن همسر، نوع اعتیاد و مدت زمان مصرف از عوامل تأثیرگذار بر آسیب های اعتیاد زنان است.

فناوری تولید بیوفلوک (biofloc technology) روشی برای تجزیه پسماندهای آلی به وسیله میکروارگانیزم ها، و تولید ذرات یا توده های بیوفلوک است. پژوهش حاضر به منظور بررسی امکان کاربرد این فناوری در پرورش متراکم بچه ماهیان کپورمعمولی(cyprinus carpio) انجام شد. ماهیان مورد مطالعه با میانگین وزنی 2/0 ± 58 گرم به مدت یک ماه در حوضچه های فایبرگلاس 45 لیتری، با تیمارهای غذایی 100 درصد غذای کنسانتره (تیمار شاهد یا 1)، 75 درصد کنسانتره + بیوفلوک (تیمار 2)، 50 درصد کنسانتره + بیوفلوک(تیمار 3) و 25 درصد کنسانتره + بیوفلوک (تیمار 4) تغذیه شدند. تعویض روزانه آب در تیمارهای بیوفلوک 1? بود، در حالیکه تیمار شاهد در سیستم متداول پرورش متراکم کپور ماهیان پرورش داده شد. در پایان دوره شاخص های رشد و ترکیبات بدنی اندازه گیری شدند. همچنین رویارویی با باکتری aeromonas hydrophila با تزریق درون صفاقی به میزانcfu/ml 107 × 12 انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد،که بالاترین مقادیر وزن نهایی، افزایش وزن بدن و ضریب رشد ویژه در تیمار دوم مشاهده شد که با تیمارهای سوم و چهارم اختلاف معنی دار داشت (05/0p <). کمترین میزان رشد در تیمار چهارم مشاهده شد که با تیمارهای شاهد و دوم اختلاف معنی دار داشت (05/0p <). همچنین اختلاف معنی دار در سایر پارامترهای رشد از قبیل شاخص احشایی و ضریب چاقی و همچنین درصد زنده مانی در بین تیمارهای مورد بررسی مشاهده نشد (05/0p >). بیشترین و کمترین میزان پروتئین بافت عضله ماهیان به ترتیب مربوط به تیمارهای سوم و چهارم بودند. همچنین چربی موجود در بافت ماهیان تیمار شاهد کمتر از سایر تیمارها بود، اگرچه اختلاف معنی دار با سایر تیمارها نداشت. میزان خاکستر در ماهیان تیمار شاهد بطور معنی داری کمتر از سایر تیمارها بود (05/0> p). میزان تلفات تیمارهای مختلف بعد از رویارویی با باکتریaeromonas hydrophila تحت تأثیر تیمار تغذیه ای قرار گرفت. بالاترین میزان تلفات (2/64?) در تیمار شاهد مشاهده شد (05/0p <)، در حالیکه تیمارهای تغذیه شده با بیوفلوک تلفات نداشتند.