پس از پیدایش روش تدریس ‏‍tpr توسط جیمز اشر که توجه و تآکید بسیاری بر مهارت شنیداری داشت زبانشناسان همواره در صدد یافتن راههایی برای بهبود این مهارت در زبان آموزان می باشند. از طرفی جی-آر-فرث که از پیشگامان زبانشناسی می باشد بر تآثیر لغات و بویژه گروه کلمات که اغلب در گفتار با هم می آیند (هم آیی کلمات)تأکید بسیار کرده است. به این دلیل و به منظوربررسی رابطه بین این دو عامل یعنی درک شنیداری و دانش هم آیی کلمات پرسش زیر مطرح شده است: -ایا رابطه ای بین درک شنیداری و دانش هم آیی کلمات وجود دارد؟ به عبارت دیگر ایا زبان آموزان با دانش بیشتر در زمینه هم آیی کلمات در آزمون درک شنیداری موفق تر هستند؟ و فرضیه زیر نیز ارائه شده است: - هیچ گونه رابطه ای بین درک شنیداری و دانش هم آیی کلمات در زبان آموزان وجود ندارد. در این تحقیق، 60 نفر از دانشجویان مترجمی زبان انگلیسی انتخاب شدند که البته نهایتآ 40 نفر تا پایان تحقیق همراه بودندو پس از برگزاری دو تست شامل یک تست درک شنیداری و یک تست هم آیی کلمات ، نمرات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و رابطه بین آنها (correlation) توسط نرم افزار spss محاسبه شد.رابطه بین نمرات زبان آموزان در دو تست نامبرده نشان داد که رابطه مستقیم بین این دو مهارت وجود دارد، اگرچه این رابطه بسیار چشمگیر نبود.