محور اصلی پایان نامه ی حاضر بررسی و تحلیل معیشت و چگونگی گذران زندگی چهار شاعر برجسته ی سبک خراسانی است.و با توجه به اشعار آنهامی توان به منابع درامدوچگونگی گذراندن زندگی آنهاو برجسته شدن قالب شعری قصیده (که مخصوص اشعار مدحی می باشد)در این دوره دست یافت.اولین شاعرما رودکی هر چند شاعریدرباری بود اما با در نظر گرفتن جنبه های مثبت شخصیتی و هنری او و مقامی که در ادبیات دارد به عنوان یکی از شاعران طراز اول ما به مردم معرفی گردیده و شاید بتوان گفت قریحه و استعداد او و اینکه اشعار خود را با آهنگ می خوانده یکی از مواردی بوده که او را نزد بزرگان محبوب کرده است.دومین شخص شاعر ملی ما فردوسی بود که نان را از دونان نخواسته همت والای خویش را سرمایه ی اهداف متعالی خود قرار داد.فرخی سیستانی جوانی گمنام از نسیستان بود که مقام و ثروت سال های بعد او را می توان مرهون افکار ساده ی او و توانایی شاعردر شناختن حال و مقام بزرگان و امیران دانست.او یکی از بزرگترین شاعران دربار محمود بوده و در ادب فارسی به عنوان یک شاعر درباری شناخته می گردد.عنصری ملک الشعرای دربار محمود بوده و تا قبل از رسیدن به دربار او ثروت و مقامی نداشته اما به یمن اشعار مدحی به عنوان یکی از ثروتمندترین شاعران درباری شناخته می شود.