چکیده تحلیل روانشناختی شخصیت، از رویکردهای اساسی نقد ادبی معاصر است. روانکاوان بزرگی چون فروید، یونگ و آدلر به بررسی روانشناختی شخصیت نویسند? متن پرداخته اند. نظرها و آرای کارن هورنای، هم مبتنی بر اندیشه های فروید است و هم این مفاهیم را با اندک اختلافی که با اندیشه های فروید در زمین? زیست شناختی دارد، بسط می دهد. داستان های علیزاده به دلیل ظرفیت هایی که دارند، می توانند قرائت های متفاوتی داشته باشند. همچنین از معدود آثار داستانی هستند که به دلیل پرداختن به توصیف جزئیات و بیان کامل گفتار و اعمال و حالات درونی اشخاص، قابلیت بررسی روانشناختی دارند. تاکنون آنچه در زمین? مطالع? شخصیت انجام گرفته، تحلیل شخصیت ها از منظر ادبی و روش های شخصیت پردازی به عنوان یک عنصر داستانی بوده است و کمتر به جنبه های روانشناختی آن ها پرداخته شده است. مطالع? شخصیت های داستانی با رویکرد جدید میان رشته-ای روانشناختی، امکان دسترسی به فضاهای نوی در نقد را پیش روی خواننده می گشاید و بعد تازه ای از متن را به خواننده معرفی می کند. این پژوهش درصدد پاسخ به این سوال است که شخصیت های داستانی غزاله علیزاده با کدام شخصیت های روانکاوان? کارن هورنای قابل انطباق است و کدام تیپ شخصیتی در شخصیت پردازی داستان های علیزاده به کار رفته است. برای پاسخ به این پرسش عناصر شخصیتی و روانی شخصیت های داستان ها استخراج شد و مولفه های شخصیت های سه گان? مهرطلب، برتری طلب و عزلت طلب کارن هورنای با آنها مقایسه شد. با توجه به مطالعه و پژوهش-های انجام گرفته این نتیجه به دست آمد که تیپ های شخصیتی داستان ها اغلب مهرطلب و برتری طلب هستند و تعداد عزلت طلب ها اندک است. واژگان کلیدی: تحلیل روانشناختی شخصیت، غزاله علیزاده، کارن هورنای.