این تحقیق تلاشی است برای یافتن پاسخ به این سوال که آیا نوع بازخوردی که زبان آموزان انگلیسی در فرآیند نوشتن انشای انگلیسی دریافت میکنند میتواند تاثیر معناداری در پیشرفت مهارت انشانویسی آنان به طور کلی و از نظر سازماندهی متن و گرامر در کوتاه مدت و یا بلند مدت داشته باشد. به منظور بررسی اهداف تحقیق چهل و پنج زبان آموز در آموزشگاه کاوش اصفهان در این مطالعه شرکت نمودند. سه گروه شکل گرفت. گروه اول بازخورد مستقیم تصحیح خطا توسط معلم را دریافت میکردند در حالیکه گروه دوم سطح اول بازخورد غیرمستقیم معلم را از طریق تشخیص و علامت گذاری خطا همراه با نوشتن کد مربوط به خطا و گروه سوم سطح دوم بازخورد غیر مستقیم معلم را از طریق تشخیص و علامت گذاری خطا بدون فراهم کردن کد مربوطه دریافت میکردند. نتایج نشان داد که بازخورد مستقیم معلم از طریق تصحیح خطا بیشترین تاثیر را در بهبود کلی نگارش زبان آموزان و همچنین در بهبود نگارش زبان آموزان از لحاظ سازماندهی و گرامر متن در کوتاه مدت دارد. در حالیکه در بلند مدت، بازخورد مستقیم معلم از طریق تصحیح خطا بیشترین تاثیر را در بهبود کلی نگارش زبان آموزان و در بهبود نگارش آنها از نظر سازماندهی متن دارد و تفاوت معناداری بین سه گروه از لحاظ بهبود گرامری نگارش در دراز مدت مشاهده نشد.

چکیده ندارد.