هدف اصلی در این تحقیق بررسی گونه زبانی و چگونگی تغییر آن در متن است. در این راستا با بررسی چگونگی تغییر گونه زبانی در متن اصلی به مطالعه وجود یا عدم وجود و نیز چگونگی انتقال ان در ترجمه پرداخته شده است. بدین منظور داستان چهره مرد هنرمند در جوانی اثر جیمز جویس مورد مطالعه قرار گرفت که پیش از تحلیل گونه های زبانی بکار برده شده در آن و تغییراتی که این گونه های زبانی در طول داستان داشته اند دو ترجمه این اثر از منوچهر بدیعی و پرویز داریوش مطالعه شد. در مطالعه گونه زبانی که بر اساس مدل تحلیل گونه زبانی هالیدی شامل فحوا، سبک، و زمینه می شود نمونه هایی که از این داستان گرفته شده بودند مورد تحلیل قرار گرفتند. در کنا این نمونه ها جملات ترجمه شده به زبان فارسی برای بررسی مطابقت آنها با متن اصلی آورده شده اند. نتایج برآمده از این تحقیق نشان دادند که کاربرد شیوه ترجمه لغت به لغت بیش از سایر روشهای ترجمه بود ونیز هر دو مترجم تا حدودی در حفظ تغییرات گونه زبانی موجود در متن اصلی کوشا بوده اند.