هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه خودشیفتگی، عزت نفس و پرخاشگری در نوجوانان بود. نمونه این پژوهش شامل 531 دانش آموز دختر (راهنمایی= 171، دبیرستان = 219 و پیش دانشگاهی= 141 نفر) بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به وسیله مقیاس پرخاشگری اهواز (aai)، شخصیت خودشیفته (npi) و عزت نفس کوپراسمیت مورد ارزیابی قرار گرفتند.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون با روش گام به گام استفاده شد. نتایج این تحلیل ها نشان داد بین خودشیفتگی و عزت نفس، خودشیفتگی و پرخاشگری، عزت نفس و پرخاشگری، خودشیفتگی سازگارانه و عزت نفس و خودشیفتگی ناسازگارانه و پرخاشگری، همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که میان عزت نفس، خودشیفتگی و پرخاشگری دختران در سه مقطع تحصیلی تفاوت معناداری وجود دارد.