از عوامل مهم در پایداری چاه های نفتی، تعیین امتداد و شیب بهینه چاه می باشد. شناخت رژیم تنش اعمال شده بر منطقه بر تعیین مسیر بهینه چاه موثر می باشد. در تحقیق فوق عامل شیب و امتداد (آزیموت) و تنش برجا در کنار هم بررسی گردیده و تاثیر این عوامل بر میزان جابجایی های به وجود آمده در دیواره چاه توسط نرم افزار flac، با معیار گسیختگی موهر- کولمب، بررسی گردیده است. نتایج بررسی حاکی از این است که همواره حفر در امتداد تنش حداقل افقی جابجایی کمتری نسبت به حفر در جهت تنش حداکثر افقی دارد، ولی لزوما مسیر بهینه نمی باشد. در شرایطی که تنش های برجا هیدرواستاتیک و ایزوتروپ است، کمترین جابجایی و پایدارترین حالت در امتداد 45 درجه اتفاق می افتد. افزایش شیب چاه نیز موجب افزایش جابجایی و ناپایداری می گردد. زمانی که رژیم تنش به شکل nf (گسل نرمال) می باشد، با افزایش شیب، جابجایی ها در دیواره افزایش می یابد. این در حالیست که در رژیم تنش rf(گسل معکوس) و ss (گسل امتداد لغز) با افزایش شیب، جابجایی ها کاهش می یابد و چاه افقی پایدارتر از چاه عمودی است. وقتی تنش های برجا غیر مساوی می گردند تقارن جابجایی اطراف چاه تغییر می کند و عموما امتداد چاه در زاویه ای کمتر از 45 درجه به کمترین مقدار خود می رسد.