نسخه خطی "رضوان "نوشته میرزا آقاخان کرمانی، نویسنده دوره بازگشت ادبی است که به سبک "گلستان سعدی "در قالب حکایت و به نثرمسجع و توأم با نکات ادبی، و اخلاقی در قرن 13 به رشته تحریر درآمده است. حاوی 351 حکایت منظوم و منثور بوده و نخستین اثر میرزا آقاخان کرمانی ادیب عصر قاجار است که برای شناخت اوضاع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران در قرن سیزدهم هجری بسیار سودمند است. - مولف در نگارش و نثر کتاب خود از "گلستان سعدی "بسیار تاثیر پذیرفته است. به طوری که اگر یکی از معتبرترین اثر به سبک "سعدی "نباشد ولی یکی از مهم ترین اثر اخلاقی دوره مشروطه است. - تنوع در نثر کتاب و نوع نگارش نیز درخور توجه و چشم گیر است، به این معنا که "رضوان "نثری مزین و مسجع و موزون دارد، به ویژه بخش دیباچه و مقدمه آن که با تحمیدیه و توصیف بهار بوده و متن اصلی (به استثنای کلمات و عبارات عربی به کار برده شده) از نثری ساده و قابل فهم برخوردار است. - اصطلاحات عرفانی و تعاریفی از صوفی، توکل، یقین، تقدیر به تناسب در چندین جای متن دیده می شود، اگرچه موضوع کتاب عرفانی نیست. پژوهش حاضر با مقابله نسخه خطی مجلس شورای اسلامی تصحیح شده که شامل یک دیباچه، یک مقدمه مفصل و چهار موسم و یک خاتمه می باشد. در این پایان نامه علاوه برتصحیح متن، ویژگی های سبکی و دستوری نسخه و مضمون و محتوایی آن مورد بررسی قرارگرفته است.