پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی برنامه " والدگری کودکان نافرمان" بر روش های والدگری مادران و مشکلات رفتاری کودکان در خانه های سلامت، اسباب بازی و فرهنگ شهرداری منطقه 10 تهران اجرا شد. بدین منظور سیاهه رفتاری 4 سال داوطلب شرکت در پژوهش در این - آیبرگ و راس، 1978 ) برای 70 مادر دارای کودک 6 ،ecbi) کودک داشتند، بر اساس شرایط زمانی و مکانی اجرا، در دو گروه ecbi مراکز اجرا شد. 30 نفر از مادرانی که نمره بالایی در ،crpbi) 15 نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند (که در پس آزمون به 25 نفر کاهش یافت) و به سیاهه رفتاری والدین مارگولیز و وینتراب، 1977 ) پاسخ دادند. سپس تعامل هر مادر و کودک در گروه آزمایش مورد مشاهده قرار گرفت. گروه آزمایش به مدت 6 هفته جلسه های 2 ساعته والدگری را دریافت کردند. بعد از دو هفته پس آزمون اجرا و تعامل مادر و کودک نیز مشاهده شد. تحلیل کوواریانس نشان داد پس از مداخله، روش های والدگری مادران گروه آزمایش و بعد کنترل قاطعانه آن نسبت به گروه گواه به طور معناداری بهبود یافت. ولی برنامه والدگری به طورمعناداری بر ابعاد پذیرش/طرد، استقلال روانشناسانه/ کنترل روانشناسانه روش های والدگری مادران و شدت و فراوانی مشکلات رفتاری کودکان موثرنبود. یافته های این پژوهش می تواند در پیشگیری از مشکلات رفتاری کودکان، کاربردهای بالینی داشته باشد.