اخیرا روش خرپایی به عنوان روشی مطمئن و کارآمد برای طراحی نواحی ناپیوستگی در سازه های بتنی مطرح شده و در حال حاضر نیز در بسیاری از آئین نامه های طراحی گنجانده شده است. این روش توسط مورش (1899)و ریتر (1909) معرفی شد. اکثر مطالعات اساسی که در این زمینه صورت گرفته است شامل مطالعه بر روی تیرهای عمیق میباشد. اخیرا نیز بهینه سازی سازه ای برای یافتن مدل بهینه خرپایی به خدمت گرفته شده است. تاثیر ابعاد و بازشوها نیز موضوع مطالعات چندی بوده اند ، ولی تاثیر مکان و ابعاد بازشوها بر رفتار تیرهای عمیق و نوع شکست آنها بر اساس طرح خرپایی چندان مورد مطالعه قرار داده نشده است. هدف از این تحقیق نیز ارزیابی تاثیر وجود بازشوها و ابعاد آنها بر رفتار تیرهای عمیق با استفاده از روش خرپایی میباشد. در این تحقیق با استفاده از بهینه سازی تکمیلی سازه ای (کواک و نوح ) مدل های بهینه استخراج شده و پس از تحلیل با استفاده از آئین نامه طراحی سازه های بتنیaci-318 طراحی شده و در نهایت با استفاده از نرم افزار المان محدود رفتار این تیرها مورد ارزیابی قرار گرفته است.