عنّاب (ziziphus jujuba mill.)یکی از گیاهان ارزشمند دارویی و متعلق به خانواده rhamnaceae می باشد که به دلیل برخورداری از موسیلاژ، انواع ویتامین، پکتین، آلکالوئید، ترکیبات فنلی و اسیدهای چرب اهمیّت زیادی در صنایع دارویی دارد. این گیاه به دلیل داشتن شاخصهای ویژه مانند دامنه سازگاری وسیع، توقّع کم، مقاومت به تنشهای محیطی خصوصاً خشکی و سرما، در اکثر نواحی ایران دارای پراکنش می باشد. با وجود قدمت طولانی و تنوع گسترده این گیاه، متأسفانه تاکنون هیچ گونه اقدام جدّی جهت شناسایی و اصلاح اکوتیپ های آن صورت نگرفته است. این پ‍ژوهش به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های عنّاب با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی، فیتوشیمیایی و مولکولی (aflp) انجام شده است. جمعیّتی شامل 29 اکوتیپ عنّاب از نقاط مختلف کشور انتخاب گردید و پارامترهای فیتوشیمیایی، مورفولوژیکی و ملکولی آن توسط صفات کمّی، کیفی و 15 جفت آغازگر aflp مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده های فیتوشیمیایی از نرم افزارهای spss و excelو برای ارزیابی توأم پارامترهای مورفولوژیکی- فیتوشیمیایی، از نرم افزارهای sas و spss استفاده شد. تجزیه به عاملها با استفاده از تکنیک چرخش عاملها و روش وریماکس و تجزیه خوشه ای به روش وارد و بر اساس ماتریس فاصله انجام شد. در بخش ملکولی از نرم افزارهای excel و ntsys استفاده شد. ماتریس تشابه با استفاده از ضریب جاکارد، تجزیه خوشه ای با الگوریتم upgma و تجزیه به مختصات اصلی انجام شد. تجزیه فیتوشیمیایی روش بهینه استخراج (روش گرم) ماده موثره موسیلاژ، تفاوت بین اکوتیپ ها و اکوتیپ های برتر از نظر حداکثر میزان موسیلاژ را تبیین نمود. درتجزیه فیتوشیمیایی- مورفولوژیکی، همبستگی ساده صفتها نشان داد که همبستگی مثبت بین مقدار موسیلاژ با نسبت گوشت به هسته و شکل هسته و همبستگی منفی بین مقدار موسیلاژ با وزن و قطر هسته و شکل میوه وجود دارد. تجزیه به عامل ها 4 عامل حجم میوه، هسته، گوشت میوه و موسیلاژ را تعریف نمود. تجزیه خوشه ای اکوتیپ ها را در 4 گروه قرار داد و 3 گروه با خاستگاه اصفهانی، قمی و مازندرانی را تفکیک نمود. در بخش ملکولی، 12 جفت از 15 جفت آغازگر aflp، دارای چندشکلی بودند. این آغازگرها در مجموع 689 باند تولید کردند که 44 عدد از آنها چندشکلی نشان دادند. باندها به کمک ژل اکریلامید و رنگ آمیزی نیترات نقره شناسایی شدند. بر اساس نتایج حاصل از دندروگرام، اکوتیپهای مورد مطالعه به 8 گروه مجزا در سطح تشابه 75/. تقسیم شدند. نشانگر aflp به طور مشخص توانست سه گروه قم، اصفهان و خراسان را تفکیک نماید. دقّت این تفکیک در حدی بود که گروه خراسانی به صورت کاملاً خالص و مجزا از سایر گروه ها قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای در تجزیه به مولفه های اصلی نیز تأئید شد. در هر دو نوع آنالیز مورفولوژیکی- فیتوشیمیایی و ملکولی دو گروه قم و اصفهان به صورت مجزا تفکیک شدند. لذا این مناطق (نواحی مرکزی) را می توان با اطمینان بالایی به عنوان یکی از خاستگاه های عنّاب معرّفی نمود. همچنین در هر دو نوع آنالیز، اکوتیپ های فارس دارای خاستگاه اصفهانی بودند. به طور کلی کارایی بالای همه نشانگرها در تفکیک و جداسازی اکوتیپ ها قابل ملاحظه است.

بررسی گوناگونی در اکوتیپ های مختلف عناب در ایران، راه را برای دستیابی به توده هایی با ویژگی های باغبانی بهینه و مواد موثره مناسب هموار می نماید. با توجه به اهمیت دارویی عناب ضروری است تا شناخت مناسبی از وضعیت توده-های محلی صورت گیرد. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی موجود در اکوتیپ های مختلف عناب، تعداد 30 نمونه از اکوتیپ های عناب از نقاط مختلف ایران با استفاده از نشانگر های مولکولی (issr) بررسی شد و همچنین برخی ویژگی های ضد اکسایشی شامل محتوای فنل، فلاونوئید، محتوای آنتوسیانین و قدرت بازدارندگی رادیکال های آزاد با استفاده از روش های مبتنی بر اسپکتروفتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد بین اکوتیپ ها از لحاظ ویژگی های ضداکسایشی، تنوع و اختلاف معنی دار وجود داشت. اکوتیپ حمیدآباد از ساری دارای بیشترین میزان فنل و اکوتیپ های کم چنار (قم)، قاضی علیا (قم) و کوهپایه1 (اصفهان) کمترین میزان فنل را داشتند. بیشترین ظرفیت بازدارندگی رادیکال های آزاد مربوط به اکوتیپ های اردستان (اصفهان)، قاضی علیا (قم)، مارون (قم) و کمترین میزان آن هم مربوط به اکوتیپ همدان بود. اکوتیپ بیاضیه (اصفهان) بیش ترین و حمید آباد ساری و دهنه لاریم (مازندران) کمترین محتوای فلاونوئید را داشتند. همچنین اکوتیپ کوهپایه2 از اصفهان و دهنه لاریم (مازندران) نیز به ترتیب بیشترین و کمترین میزان آنتوسیانین را دارا بودند. طبق نتایج به دست آمده، همبستگی معنی داری بین محتوای فنل کل و ظرفیت بازدارندگی رادیکال های آزاد در اکوتیپ ها مشاهده نشد. در بررسی مولکولی با 11 آغازگر issr از 58 باند ایجاد شده،42 باند (6/72 درصد کل باندها) چند شکل بودند. نتایج ارزیابی تشابه ژنتیکی با استفاده از ماتریس تشابه جاکارد و روش تجزیه خوشه ای upgma از داده های مولکولی، اکوتیپ های عناب را در 4 گروه کاملا مجزای ژنتیکی، شامل اصفهان، قم، خراسان و مازندران قرار داد. بررسی دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه ای وجود تنوع زیاد در بین نمونه ها را نشان داد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین آلقو (بیرجند) و لاریم (مازندران) با 55/0 شباهت بود و کمترین فاصله ژنتیکی بین کاسوا (قم) و کلاغ نشین (قم) با 93/0 تشابه بود. تجزیه به مختصات اصلی (pcoa) نیز این یافته ها را مورد تایید قرار داد و اکوتیپ ها کاملا از هم تفکیک شدند. از بین آغازگر های استفاده شده، آغازگر is15با شاخص نشانگری ((mi 35/2 و قدرت تفکیک (rp )10 مناسب ترین آغازگر برای مطالعات بعدی تشخیص داده شد. از نتایج این پژوهش می توان در برنامه های به نژادی عناب در آینده به ویژه روش های مبتنی بر تلاقی سود برد.

در تحقیق حاضر، پاسخ های مورفو- فیزیولوژی و مواد موثره نهال های سه گونه بید (salix alba، s. excelsa و s. aegyptiaca) تحت رژیم های مختلف آبی بررسی شد. برای هر یک از گونه ها، آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 سطح آبی شامل غرقابی و دوره آبیاری 2، 4، 6، 8 و 10 روزه در سه تکرار (هر تکرار حاوی 5 گلدان) به مدت چهار ماه صورت گرفت. گلدان¬ها در هوای آزاد و مکانی مسقف از جنس پلاستیک مستقر شده و به اندازه 250 میلی لیتر در هر یک از دوره های آبیاری فوق مورد آبیاری قرار گرفتند و در تیمار غرقابی، گلدان های تا ارتفاع 5-4 سانتی¬متر بالای سطح خاک گلدان¬ها از آب اشباع بودند. نتایج نشان داد که زنده مانی نهال ها در شرایط غرقابی و آبیاری 2 و 4 و 6 روزه در هر سه گونه 100 درصد بود و در دیگر سطوح آبیاری از میزان آن کاسته شد. بزرگ¬ترین اندازه رویش قطری نهال¬های s. alba و s. excelsa در محیط غرقابی، و در s. aegyptiaca در محیط غرقابی و آبیاری 2 روزه اتفاق افتاد. بزرگ¬ترین اندازه رویش طولی s. aegyptiaca در آبیاری 2 روزه، در s. alba در غرقابی و رژیم¬های آبی 2 و 4 روزه، و در s. excelsaدر غرقابی و رژیم¬های آبی 2 و 6 روزه رخ داد. در هر سه گونه، بیشترین زی توده خشک کل نهال در آبیاری 2 روزه و کمترین آن در آبیاری 10 روزه مشاهده شد؛ همچنین سطح برگ، حجم ریشه، فتوسنتز، تعرق و هدایت روزنه ای با افزایش دور آبیاری روند کاهشی داشت، این در حالیست که اغلی پارامترهای فیزیولوژی در شرایط غرقابی نسبت به شدت های بالاتر خشکی از وضعیت مطلوب تری برخوردار بودند. در s. aegyptiaca بیشترین میزان فلاونوئید و آنتی اکسیدان به ترتیب در دور آبیاری 6 و 4 روزه اتفاق افتاد. در s. alba میزان آنتی اکسیدان در شرایط غرقابی و میزان فنل در آبیاری 6 روزه افزایش یافت. در گونه s. excelsa رژیم های مختلف آبی تاثیری روی میزان آنتی اکسیدان و نیز فلاونوئید نداشتند. اما محیط غرقابی و آبیاری 2 و 4 روزه سبب افزایش میزان فنل شدند. در حقیقت، در هر یک از سه گونه، هر یک از مواد موثره در رژیم¬های آبی متفاوت به بیشینه خود نائل شدند. از این رو نمی¬توان در هر گونه رژیم آبی خاصی را برای تحصیل بیشینه هر سه ماده موثره توصیه نمود. به عبارت دیگر، در هر گونه برای نیل به حداکثر هر ماده موثره، رژیم آبی مشخصی می تواند پیشنهاد شود. در مجموع با وجود اهمیت آب برای گونه های بید، این سه گونه با پاسخ های متفاوت مورفولوژیکی توانستند مدت 4 ماه تا دور آبیاری 6 روز زنده مانی 100 درصد و رشد و عملکرد مطلوبی داشته باشند. از این رو، این دوره های آبیاری می¬توانند برای پرورش نهال این گونه¬ها در این منطقه و یا مناطق اقلیمی مشابه با این تحقیق مناسب باشند. از طرف دیگر، نظر به پاسخ مطلوب این گونه ها به شرایط غرقابی، در صورت کسب نتایج رضایت¬بخش در دوره¬های رویشی بعدی، می¬توان اظهار داشت که این گونه ها گزینه خوبی برای کاشت با اهداف چند منظوره (زی توده، گیاه پالایی، حفاظت خاک و غیره) در مناطق ماندابی، سیل گیر و کرانه رودخانه ها باشند.

عمدتا مطالعات استراتژی تولید بر روی محتوا و فرایند استراتژی تولید متمرکز است و کمتر توجهی به بررسی پیکره شناسی در این حوزه دارد. مطالعه پیکره بندی استراتژی تولید نه تنها توصیف مناسبی از گروههای استراتژیک سازمان در اختیار قرار می دهد، بلکه زمینه لازم را برای مطالعات تخصصی تری چون بررسی عملکرد، شکل مناسب تصمیمات تولیدی در هر گروه و نظریه پردازی در آن را فراهم می آورد. هدف اصلی این تحقیق شناسایی ویژگیهای اصلی سیستم های تولیدی خطی در متغیرهای تصمیمات تولیدی و اولویتهای رقابتی اشان، بوسیله بررسی نمونه هایی موفق از کارخانه ها با رویکرد مطالعه موردی می باشد، همچنین این تحقیق به روش کیفی انجام گردیده و برای جمع آوری اطلاعات از پروتکل هایی طراحی شده استفاده شده است. برای تحلیل اطلاعات از تطبیق با مبانی نظری و همچنین تحلیل میان موردی و درون موردی استفاده شده است. با توجه به تحلیل اطلاعات وگونه شناسی، دو گونه از سیستم های تولیدی خطی شناسایی گردید، که با توجه به ویژگی های هر گونه یکی از آنها بازارگرا و دیگری ساختارگرا نامیده شده است

چکیده ندارد.