میخک (dianthus caryophyllus l.)به عنوان سومین گل شاخه بریده دنیا مطرح است و تکنیک های کشت بافت روش مناسبی را برای تکثیر این گیاه زینتی فراهم کرده است. در این پژوهش به منظور بررسی عوامل موثر بر ریزازدیادی و پدیده شیشه ای شدن در میخک، فاکتورهای مختلف بصورت آزمایش های جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحله اول به منظور ریزازدیادی، ریزنمونه های جوانه جانبی چهار رقم میخک در محیط کشت ms حاوی غلظت های مختلف baو یا کینتینهمراه با 1/0 میلی گرم در لیتر naa، 3 درصد ساکارزو 8 گرم در لیتر آگار کشت گردیدند. در این آزمایش ارقامeskimo mogr و prado aquila kgrبا میانگین 2/3 و 5/1 شاخساره تولیدی به ترتیب بیشترین و کمترین میزان باززایی را از خود نشان دادند. افزایش غلظت هورمون سیتوکنین از 1 به 4 میلی گرم در لیتر باعث افزایش تعداد شاخساره باززایی شده از 7/1 به 4/2 شاخه در هر ریزنمونه گردید. همچنین با افزایش میزان این هورمون، شیشه ای شدن از 12 درصد به 54 درصد افزایش یافت. سپس برای ریشه زایی شاخساره های تولید شده دو رقم میخک (eskimo mogr وinnove orange bogr) محیط کشت جامدms حاوی غلظت های مختلف هورمون naa و یاiba ، 3 درصد ساکارز، 8 گرم در لیتر آگار مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که ریشه زایی بستگی زیادی به ژنوتیپ ریزنمونه دارد و بیشترین درصد ریشه دهی برای رقم eskimo mogrدر محیط کشت حاوی 5/0 میلی گرم در لیتر naa با میانگین 83 درصد و برای رقمinnove orange bogrدر محیط کشت حاوی 5/1 میلی گرم در لیتر iba با میانگین 98 درصد مشاهده گردید. در مرحله دوم جهت بررسی عوامل موثر بر پدیده شیشه ای شدن اثرات نسبت آمونیوم به نیترات و غلظت آگار و همچنین نوع درپوش و تعداد دفعات واکشت بصورت دو آزمایش فاکتوریل جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش اول نشان داد که با افزایش غلظت آگار تا 12 گرم در لیتر، درصد شیشه ای شدن کاهش می یابد. اما درعین حالاثرات نامطلوبی روی رشد طبیعی ریزنمونه ها داشت.همچنین کاهش نسبت آمونیوم به نیترات باعث کاهش میزان پدیده شیشه ای شدنو افزایش میزان باززایی ریزنمونه ها گردید. نتایج آزمایشدوم نشان داد که انتخاب بهترین درپوش و تعداد دفعات واکشت وابسته به ژنوتیپ است و رقم mondeo kgr در واکشت اول و درپوش پارافیلم بیشترین شاخساره سالم و رقم prado aquila kgr در واکشت دوم و درپوش فویل آلومینیومی بیشترین شاخساره سالم را تولید می کند. در مرحله آخر اثرات نوع تنظیم کننده رشد و اندازه ریزنمونه بر کشت مریستم میخک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محیط کشت حاوی ga3، نسبت به محیط کشت حاوی baشاخساره های بلندتر و مناسب تری را برای برش نوک مریستم فراهم می کند و درعین حال میزان شیشه ای شدن نوکمریستم های کشت شده در محیط کشت حاوی ga3 کمتر از محیط کشت حاوی ba می باشد. همچنین با افزایش اندازه ریزنمونه، میزان شیشه ای شدن نیز کاهش می یابد.

هندوانه محصول زراعی مهمی است که سالانه تولیدی برابر 81 میلیون تن در سراسر جهان دارد. علیرغم تولید بالای آن، میلیون ها تن از این محصول به علت بیماری ازبین می روند. بهبود ژنتیکی از طریق کشت بافت و بیوتکنولوژی با تولید محصولات کشاورزی با کیفیت تر مثل میوه های بی دانه یا انتقال ژن های مقاومت به آفات و بیماری ها و تولید واریانت های سوماکلونال مقاوم به تنش های زیستی و غیر زیستی به افزایش عملکرد این محصول کمک شایانی می نماید. هدف از این پژوهش، بهینه سازی محیط باززایی مستقیم و غیرمستقیم هندوانه به منظور استفاده از آن در تکثیر واریته های خاص و مهندسی ژنتیک این گیاه می باشد. بدین منظور جهت باززایی مستقیم هندوانه اثر ریزنمونه (گره لپه ای حاوی لپه، گره لپه ای فاقد لپه و تک گره جانبی) در محیط کشت ms حاوی سطوح 1/0، 5/0، 5/1 و 5/2 میلی گرم در لیتر از سیتوکینین های ba و kin مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد ریزنمونه تک گره جانبی، در محیط کشت حاوی 5/2 میلی گرم در لیتر ba بیشترین تعداد شاخه را تولید می کند. در این آزمایش با توجه به تعداد شاخه باززایی شده طبیعی و ارتفاع آنها، محیط کشت حاوی 5/0 میلی گرم در لیتر ba با تعداد 05/2 شاخه باززایی شده پیشنهاد می شود. به منظور باززایی غیرمستقیم هندوانه، اثر بخش های مختلف ریزنمونه لپه در شرایط نوری، تاریکی و روشنایی با فتوپریود 16 ساعت روشنایی وترکیب هورمونی مختلف (1/0، 5/0، 5/1، 5/2، 5/3 و 5 میلی گرم در لیتر ba در ترکیب با 1/0 یا 5/0 میلی گرم در لیتر iaa) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد شرایط روشنایی در القای اندام زایی و باززایی ریزنمونه ها نسبت به تاریکی بسیار بهتر عمل می کند. همچنین ناحیه پایه یا نزدیک و بخش مرکزی لپه دارای بیشترین درصد باززایی و تعداد برگ و گیاهچه باززاشده هستند. از سطوح و ترکیب های متنوع هورمونی، غلظت 5/3 میلی گرم در لیتر ba در ترکیب با iaa مناسب تر بود. در ادامه به منظور ریشه زایی گیاهچه های تولید شده سطوح مختلف0، 1/0 و 5/0 میلی گرم در لیتر اکسین های naa، iaa و iba مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد گیاهچه ها در محیط کشت حاوی naa تعداد ریشه بیشتری نسبت به دو هورمون دیگر تولید کردند، اما محیط کشت حاوی iba توانست ریشه های طویل و نازک با ریشه های فرعی گسترده تری تولید کند. لذا غلظت 1/0 میلی گرم در لیتر این هورمون به عنوان محیط بهینه ریشه زایی توصیه می شود. روزنه ها باز و کوتیکول نازک از ویژگی های گیاهان باززایی شده در شرایط این ویترو است که در برش و رنگ آمیزی های انجام شده، مشاهده گردید لذا به منظور سازگاری در گیاهان، کاهش تدریجی رطوبت هوا و استفاده از محیط کشت هیدروپونیک توصیه می شود.

گیاه پروانش با نام علمی catharanthus roseus حاوی ترکیبات ثانویه با ارزش دارویی بالا است که در درمان انواع سرطان مورد استفاده قرار می گیرند. یک راه جدید برای افزایش تولید این ترکیبات، تراریخته نمودن گیاه با استفاده از وکتور طبیعی agrobacterium rhizogenes باکتری مولد بیماری ریشه مویین در گیاهان می باشد. رشد سریع، تولید پیوسته ی متابولیت های ثانویه و عدم نیاز به تنظیم کننده های رشدی از مهمترین ویژگی های ریشه های مویین می باشد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل تأثیر گذار بر میزان تولید ریشه مویین گیاه پروانش به منظور افزایش آلکالوئیدهای آن صورت گرفت. پنج سویه مختلف باکتری پس از تعیین غلظت آن ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری به میزان 5/0 و 1، برای تراریزش دو نوع ریزنمونه برگ گیاه این ویترو و برگ گیاهچه ی گلدانی مورد استفاده قرار گرفتند. در زمان هم کشتی سه غلظت 0، 50 و 100 میکرومولار از استوسیرینگون که در واقع محرکی برای انتقال t-dna از باکتری به گیاه میزبان می باشد، به منظور افزایش بازده تراریختی استفاده شد. پس از هم کشتی ریزنمونه ها در اتاق رشد و در شرایط نوری مختلف جهت بررسی اثر نور در تولید ریشه ها، تا زمان ظهور ریشه مویین نگهداری شدند. به منظور بررسی اثر محرک متیل جاسمونات بر افزایش تولید متابولیت های این گیاه سه غلظت 0، 150 و 300 میکرومولار از این ماده مورد استفاده قرار گرفت. پس از استخراج آلکالوئیدها از ریشه مویین، جهت تعیین میزان آن ها از hplc استفاده شد. نتایج نشان داد سویه a4 در تراریزش این گیاه نسبت به سایر سویه های باکتری موفق تر عمل می کند و همچنین در od برابر یک می تواند موثرتر باشد. ریزنمونه های برگ گیاهچه ی گلدانی در مقایسه با برگ های گیاه این ویترو به تلقیح باکتری پاسخ بهتری دادند و ریشه های مویین قوی و پررشدتری تولید نمودند. همچنین نتایج نشان داد با افزایش غلظت استوسیرینگون درصد تراریختی نیز بالا می رود و بنابراین می توان از این ماده برای بهبود شرایط تراریختی بهره برد. همچنین ریزنمونه ها در شرایط روشنایی اتاق رشد میزان بیشتری از ریشه مویین را در شرایط مشابه تولید کردند. نتایج hplc نیز حضور وین بلاستین و وین کریستین را در ریشه های مویین تایید کرد و نشان داد کاربرد متیل جاسمونات باعث تحریک تولید بیشتر این آلکالوئیدها می شود اما غلظت بیش از 150 میکرومولار اثر منفی در تولید آن ها دارد. نتایج این پژوهش نشان داد عوامل متنوعی در تولید ریشه مویین یک گیاه موثرند که بایستی با انجام آزمایشات به شناسایی شرایط بهینه برای تولید ریشه مویین گیاه مورد نظر پرداخته و سپس با استفاده از محرک هایی نظیر متیل جاسمونات به افزایش ماده موثره ی گیاه مورد نظر اقدام نمود. کلیدواژه ها: آگروباکتریوم رایزوژنز، آلکالوئید، پروانش، ریشه مویین، متیل جاسمونات

با رو به پایان بودن منابع سوخت¬های فسیلی در جهان، نیاز به منابع جدید تأمین انرژی در زمینه¬های گوناگون از جمله کشاورزی دیده می¬شود. استفاده از بیو¬دیزل به عنوان سوختی غیر سمی، زیست¬دوست و تجزیه پذیر به عنوان راهکاری در این زمینه مطرح می¬باشد. بنابراین اهمیت بررسی شاخصه¬های عملکردی سوخت بیودیزل بر کسی پوشیده نیست. به همین منظور در این تحقیق بیودیزل در نسبت¬های 0 ، 10 ، 20 و 30 در¬صد حجمی در یک مخزن فرعی مدرج با سوخت دیزل مخلوط گردید. آزمایش¬ها در سه عمق خاکورزی 20، 25، 30 سانتی¬متر و در سه سرعت 1/8، 3/6، 5/4 کیلومتر بر ساعت انجام شد. برای اندازه-گیری نیروی کششی و سرعت واقعی از یک دینامومتر هشت وجهی کششی و یک رادار استفاده شد و با استفاده از آزمون فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی، تأثیر فاکتور¬های مستقل از قبیل نوع سوخت، سرعت و عمق بر پارامتر¬های اندازه¬گیری شده ( سرعت واقعی، لغزش نیروی کششی ، توان مالبندی ) در یک سویل بین مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه تجزیه واریانس مربوط به داده¬های نوع سوخت، عمق کار، سرعت حرکت در مورد اثرهای اصلی و متقابل در سطوح احتمال 0/05 و0/01 درصد معنی¬دار شد. با توجه به نتایج تجزیه واریانس بین پارامترهای مستقل و وابسته اثر معنی¬دار بدست آمد. در هنگام استفاده از سوخت بیو¬دیزل، نیروی کششی و توان کششی و ضریب کشش عملکرد بهتری نسبت به سوخت دیزل داشت.

امروزه خاک ورزی حفاظتی به دلیل حفاظت از آب و خاک و صرفه جویی در مصرف انرژی و زمان، رواج بیشتری پیدا کرده است. یکی از نیازهای اصلی برای اجرای این سیستم از جمله روش بی خاک ورزی دسترسی به ادوات ویژه از جمله کارنده های خاص می باشد. در روش بی خاک ورزی قبل از ورود ماشین کاشت هیچگونه عملیاتی بر روی خاک انجام نشده و بقایای محصول قبلی هنوز در سطح خاک باقی است، لذا بذرکار و اختصاصا شیار بازکن آن می بایست ساختار ویژه ای داشته باشد. به منظور دست یابی به شیاربازکن مناسب برای کشت مستقیم در شرایط دیم این تحقیق در موسسه تحقیقات کشاورزی دیم در مراغه اجراء شد. بر اساس مدل های پیش بینی نیروی کششی، دو شیار بازکن جدید طراحی و ساخته شد. در شیار بازکن اول که o1 نامیده شد، یک تیغه باریک در جلو و دو بال به طرفین اضافه شد. در تیغه دوم که o2 نامیده شد علاوه بر تغییرات فوق 2 سانتی متر عرض تیغه کاهش و یک دیسک بشقابی برای کاشت بذر اضافه شد. سپس تیغه های شاخته شده به همراه شاهد محلی در شرایط مخزن خاک و مزرعه مقایسه شدند. در سه سرعت پیشروی (1، 5/1 و 2 متر بر ثانیه) در سه تکرار از لحاظ نیروی افقی و عمودی هر سه تیغه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نیروی کشش، سطح مقطع خاک به هم خورده، یکنواختی عمق کشت، تعداد بوته سبز و عملکرد محصول برای ارزیابی، اندازه گیری شد. نیجه گرفت شیار بازکن جدید o2 به دلیل بهبود یکنواختی عمق کشت، تعداد بوته سبز بیشتر و عملکرد محصول ، می تواند در کشت مستقیم گندم در شرایط دیم مورد استفاده قرار گیرد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

پانسمان بیولوژیک با پرده آمنیوتیک یکی از روشهای درمانی جهت جایگزینی پوست از دست رفت در بیماران مبتلا به سوختگی است درمطالعه ای که به صورت آینده نگر بر روی 80 بیمار مبتلا به سوختگی که تحت درمان با پانسمان بیولوژیک با پرده آمنیوتیک قرار گرفتند و مقایسه آن با بیمارانی که تحت درمان با پانسمان آنتی میکروبیال بودند نتایج ذیل حاصل گردید.9/56% افراد مورد مطالعه مبتلا به عفونت موضعی بودند که 5/17% مربوط به پانسمان بیولوژیک و 4*39% مربوط به آنتی میکروبیال می باشد 7/85% آنها سطوح مفصلی گرفتار بوده است و 3/64% این عفونتها با پانسمان آنتی میکروبیال و 7/35% با تعویض پانسمان بیولوژیک درمان شده اند. 9/11% افراد دچار عوارض ریوی همچون آتلکتاری و پنومونی بودند که 6/0% مربوط به پانسمان بیولوژیک و 3/11% مربوط به آنتی میکروبیال می باشد. میانگین تب در گروه پانسمان بیولوژیک ‏‎0/94c‎‏ +-04/39 و در گروه آنتی میکروبیال ‏‎39/7+-0/98c‎‏ است.5/17% افراد دار ترومبوفلبیت گردیدند که 1/8% مربوط به پانسمان بیولوژیک و 4/9% مربوط به آنتی میکروبیال می باشد. اختلاف معنی داری از لحاظ آماری بین عفونت موضعی، عوارض ریوی و تب در دو گروه وجود دارد که نشاندهنده کاهش این عوارض در پانسمان بیولوژیک است ولی در مورد ترومبوفلبیت این مسئله دیده نشد. در 5/22% افراد انجام پانسمان بیولوژیک منجر به شکست شده که نیاز به تغییر پانسمان بیولوژیک به آنتی میکروبیلا گردیده و 2/72% این بیماران افرادی بودند که پانسمان بیولوژیک قبل از دبریدمان صورت گرفته است.میانگین مدت بستر در پانسمان بیولوژیک 3 +- 5 روز در آنتی میکروبیال 5 +-9 روز بوده و همچنین میانگین هزینه در پانسمان بیولوژیک 035/076/1 +- 537/341/1 ریال و در آنتی میکروبیال 982/419/1 +- 751/205/2 ریال می باشد که در لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین مدت بستری و هزینه در دو گروه وجود دارد که نشاندهنده کاهش هزینه و مدت بستری بیماران در گروه پانسمان بیولوژیک می باشد.

چکیده ندارد.