ارتباطات سلامت به عنوان یک راهبرد کلیدی در جهت اطلاع رسانی به عموم، پیرامون نگرانی های آنان نسبت به مسائل بهداشت و سلامت شناخته می شود. حیطه وظایف آن شامل اولویت بخشی به موضوعات سلامت محور نزد مردم جامعه و استفاده از رسانه های جمعی، چند رسانه ای ها و سایر نو آوری های فناورانه جهت انتشار اطلاعات مفید برای سلامت همگانی است. برآیند این اقدامات منجر به افزایش آگاهی از ابعاد ویژه بهداشت فردی و جمعی مانند اهمیت سلامت در توسعه می شود. آنچه در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است، پرداختن به "معرفی و طرح حوزه ارتباطات سلامت" از دیدگاه ارتباطات و نیز شناخت دیدگاه دانشجویان رشته آموزش بهداشت نسبت به برنامه های بهداشت و سلامت تلویزیون، می باشد. با این اهداف، پژوهش حاضر در دو بخش عمده نظری و عملی گردآوری شد. بخش نظری با رویکرد جزء به کل با شرحی از ارتباطات، سطوح آن، تعاریف و تاریخچه بهداشت و سلامت در ایران و جهان، به تشریح ارتباطات سلامت، ویژگی ها، اجزا، تاریخچه، معرفی و توضیح حوزه ها و در نهایت رویکردهای ارتباطات سلامت اختصاص یافته است. برای سنجش نگرش دانشجویان و تحقیق پیرامون پرسش ها و فرضیه ها از روش پیمایش استفاده شد و پس از طراحی پرسشنامه و توزیع آن در بین دانشجویان دانشکده های بهداشت سه دانشگاه تهران، شهید بهشتی و ایران، داده ها با کمک نرم افزار spss و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد پردازش قرار گرفت و در قالب جداول توزیع فراوانی یک بعدی و جداول دو بعدی جهت سنجش معناداری روابط متغیرها ارائه شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد بین مقطع تحصیلی دانشجویان و نحوه نگرش آنان نسبت به برنامه های تلویزیون رابطه معنادار وجود دارد به طوری که با افزایش مقطع تحصیلی ارزیابی ایشان از میزان موفقیت برنامه ها و رویکرد فعلی برنامه های سلامت محور تلویزیون کاهش می یابد. واژگان کلیدی: ارتباطات سلامت- ارتقاء سلامت- آموزش بهداشت- کمپین های رسانه ای سلامت- آموزش از طریق سرگرمی- حمایت رسانه ای- ارتباطات ریسک- بازاریابی اجتماعی- سواد بهداشتی