چکیده تلمیح از جمله شگردها و فنونی است که شاعر با ایجاد و اختصار و همچنین گسترش معنا برای بیان مقصود و زیبایی کلام از آن بهره می گیرد. برای درک و فهم عبارت و یا ابیاتی که در آن تلمیح وجود دارد اطلاع و آگاهی کامل از داستان، شعر، مثل و... ضرورت دارد، زیرا این شناخت و آگاهی باعث درک صحیح اثر و دیدگاه شاعر یا نوسینده، می شود و شیرینی کلام او را دو چندان می کند. سلمان از جمله شاعرانی است که در دیوان خود از تلمیح به میزان زیادی استفاده کرده است. این پژوهش با بهره گیری از روش تحلیل محتوا و فیش برداری از کتابخانه صورت گرفته است و به بررسی تلمیحات دیوان سلمان ساوجی پرداخته است. در این پژوهش بعد از توضیح در مورد کلمه تلمیح به بررسی منشأ کاربرد، نوع و فایده تلمیح اشاره شده است. شاعر توانسته است با بسامد بالای تلمیحات مذهبی و اسلامی بیشترین تلمیحات را با هدف بالا بردن خبر در اشعار خود به کار برد.