در ایران دو معضل بیکاری و تورم همواره موجب مشکلات در اقتصاد و جامعه گردیده است. در این راه دست یابی به سطحی از بیکاری که در آن تورم غیرشتابنده باشد از اهمیت ویژه برخوردار است این سطح بیکاری به نایرو معروف شده است . به طور کلی می توان گفت به منظور رفع مشکلات اقتصادی در بخش اشتغال به جای کاهش در نرخ بیکاری باید درصدد کاهش نرخ نایرو بود. در این رساله جهت اندازه گیری نرخ نایرو برای ایران در دوره 1385-1368 از روش بال ومنکیو و روش stm/uc استفاده می کنیم. طبق یافته های این تحقیق نرخ نایرو در مقایسه با نرخ بیکاری با نوسان همراه ولی از سال1381 تا سال 1385 بیشتر از نرخ بیکاری موجود بوده است.