تحقیق حاضر بدنبال بررسی رابطه بین هوش هیجانی و تحلیل رفتگی شغلی بین معلمان زبان انگلیسی و غیر انگلیسی می باشد. افراد شرکت کننده در تحقیق 250 معلم زبان انگلیسی و غیر زبان انگلیسی بودند. برای جمع آوری داده ها از سه ابزار و فرم ارزشیابی استفاده شده است، پرسشنامه هوش هیجانی تجدید نظر شده شات (shutte) ، پرسشنامه تحلیل رفتگی شغلی و فرم اطلاعات فردی. نهایتاً داده های به دست آمده از طریق مدلهای آماری همبستگی، رگراسیون چند گانه، آزمون t، و تحلیل واریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده گویای این واقعیت بودند که هوش هیجانی و تحلیل رفتگی شغلی بین معلمان زبان انگلیسی و غیر انگلیسی به طور معنا داری با هم رابطه داشتند. سه عامل هوش هیجانی همچنین به طور معنا داری تحلیل رفتگی شغلی بین معلمان زبان انگلیسی و غیر انگلیسی را پیش بینی کردند. همچنین نتایج به دست آمده گویای این نکته بودند که معلمان زبان انگلیسی و غیر انگلیسی تفاوت معنا داری را در هوش هیجانی نداشتند؛ اگر چه آنها در دو عامل از سه عامل تحلیل رفتگی تفاوت معنا داری را داشتند. شایان ذکر است که نتایج تحقیق و دلالتهای آموزشی آنها مورد بحث و بررسی قرار گرفته و پیشنهادهایی برای تحقیقات بیشتر ارائه گردیده است.

هدف این مطالعه fmri بررسی تاثیر سطح مهارت زبان دوم بر پردازش و بازنمائی عصبی اسم و فعل در مغز دو زبانه ها بود. هدف دیگر این پژوهش این بود که آیا دو مقوله ای اسم و فعل تفاوتی در پردازش و بازنمائی عصبی دارند و یا اینکه هر دو از یک الگوی مشابه در پردازش و بازنمائی پیروی می کنند. برای دستیابی به این هدف، 20 دو زبانه ای فارسی-انگلیسی انتخاب شده و به دو گروه با مهارت زبانی پائین و بالا تقسیم شدند. تمرینی که در داخل اسکنر برای تولید اسم و فعل توسط این دوزبانه ها استفاده شد تمرین تولید بدون ادای کلمات بود. نتایج انالیز bold fmri با استفاده از نرم افزار spm8 نشان داد که دوزبانه های با مهارت پائین در مقایسه با دوزبانه های با مهارت زبانی بالا بیشتر از نواحی مغزی که مسئول کارکردهای کنترل شناختی می باشند استفاده می کردند. در مقابل، دوزبانه های با مهارت بالا از مناطق مغزی و عصبی که مسئول پردازش اتوماتیک و روان هستند استفاده می کردند. نتایج تحلیل های مقایسه ای اسم و فعل حاکی از آن بود که این دو مقوله تا حد خیلی زیادی از نواحی متشابه مغزی برای پردازش و بازنمائی خود استفاده می کنند، اگر چه تفاوتهای اندکی نیز در سطوح معناداری آماری پائین تر آشکار شد. در گروه دوزبانه ای با مهارت پائین، اسم ها فعالیت بیشتری در هر دو نیمکره مغز در نواحی anterior cingulum و medial superior frontal gyrus نشان دادند، در حالیکه فعل ها فعالیت بیشتری در نواحی middle temporal gyrus در نیمکره چپ و ناحیه fusiform در نیمکره راست از خود نشان دادند. در گروه دوزبانه های با مهارت بالا، اسم ها در مناطقی همچون insula, heschl, superior temporal و supramarginal در نیمکره راست فعالیت بیشتری نسبت به فعل ها نشان دادند، در حالی که فعل ها فعالیت بیشتری در مقایسه با اسم ها در این گروه از خود نشان ندادند. تفاوت های بین اسم ها و فعل ها حاکی از آن است که تشابه و یکپارچگی کامل بین این دو مقوله وجود ندارد که میتواند نتیجه مشخصات معنایی و نحوی آنها باشد.