این پژوهش به منظور بررسی رابطه میزان علاقه اجتماعی و اختلال نافرمانی مقابله ای در نوجوانان شهر پاوه انجام گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش علی – مقایسه ای است. برای این پژوهش 3 فرضیه در نظر گرفته شد. جامعه این پژوهش، تمامی دانش آموزان پایه سوم دبیرستان شهر پاوه بودند.از میان این جامعه که جمعا 516 دانش آموز بودند، بطور خوشه ای چند مرحله ای نمونه انتخاب شد. سپس برای جمع آوری نمونه ها، به کلیه دبیرستان های دبیرستان های دخترانه و پسرانه شهر پاوه، مراجعه شدو از بین آنها با اجرای آزمون اخنباخ تعداد 30نفر را با انجام تست به عنوان دانش آموزان دارای اختلال شناسایی کرده و سپس آزمون علاقه اجتماعی بر روی این دانش آموزان هم انجام شد. از میان دانش آموزان عادی نیز تعداد 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و آزمون علاقه اجتماعی بر روی آنها اجرا شد. در نهایت 60 نفر مورد آزمون قرار گرفتند 30 نفر عادی و 30 نفر دارای اختلال نافرمانی مقابله ای. ابزار پژوهش شامل آزمون علاقه اجتماعی سولیمان و فرم خود سنجی پرسشنامه آخنباخ بود. جهت مقایسه میانگینهای دو گروه مستقل شاخص آماری آزمون t گروههای مستقل بکار رفته است. هر سه فرضیه این پژوهش، با سطح اطمینان 95 درصد تایید شدند.