هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی روان نمایشگری (سایکودراما) بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان دختر دبیرستانی شهرستان کاشان می باشد . روش پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است . در این پژوهش در ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند ، مدارس حاشیه ای شهر انتخاب شدند . سپس با استفاده از نمونه گیری تصادفی ، دبیرستان دخترانه ربیعی انتخاب شد . در این دبیرستان از بین کلیه دانش آموزان سال اول ، 100 نفر بطور تصادفی با استفاده از پرسشنامه پرخاشگری ( باس وپری ، 1992 ، به نقل از لنگری ، 1378 ) مورد سنجش قرار گرفتند . دانش آموزانی که بالاترین نمره پرخاشگری را کسب کردند بصورت تصادفی در دو گروهِ 9 نفری کنترل و آزمایش قرار گرفتند . برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد . نتایج پژوهش حاکی است که روان نمایشگری بر کاهش پرخاشگری کلی r= 90/1(p<0/001) ، پرخاشگری فیزیکی r= 81/8(p<0/001) ، پرخاشگری کلامی r= 39/9 (p<0/01) ، خشم r= 88/5 (p<0/001) و خصومت r= 88/2 (p<0/001) موثر بوده است . یافته های فرعی پژوهش نشان می دهد که متغیرهای جمعیت شناختی سن ، تحصیلات پدر و معدل هم درکاهش پرخاشگری دانش آموزان دختر موثر است .