این پژوهش به بررسی وضعیت موجود شناسایی و فراهم آوری اسناد در آرشیو ملی ایران و ارتباط بین سازمانها و وزارتخانه ها در انتقال اسناد به آرشیو ملی می پردازد. روشهای مورد استفاده در این پژوهش، روش مطالعه کتابخانه ای و روش پیمایش تحلیلی می باشد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه می باشد که محقق با توجه به شاخص بومی سازی قوانین آرشیوی در دنیا، بر اساس قوانین و مقررات و آیین نامه های انتقال اسناد ملی ایران طراحی کرده است. قوانین و آیین نامه های مذکور موضوعات ارزشیابی، امحا و انتقال و مدیریت اسناد را در بر می گیرد. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل دو گروه کارشناسان رابط آرشیو ملی با 22 عضو و نیز مدیران اسناد وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی مادر با 39 عضو می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که از دید جامعه آماری مدیران اسناد سازمانها، شاخصهای ارزشیابی اسناد و انتقال اسناد در فرایند شناسایی و فراهم آوری اسناد دارای درجه مناسبی می باشد و شاخصهای امحا و مدیریت اسناد دارای درجه مناسبی نمی باشد. میان اندازه های شاخصهای ارزشیابی اسناد و امحا، ارزشیابی و انتقال، ارزشیابی و مدیریت اسناد، امحا و انتقال اسناد و انتقال و مدیریت اسناد همبستگی معنی داری وجود دارد. میان اندازه های شاخصهای امحا و مدیریت اسناد سازمانها همبستگی معنی داری وجود ندارد. در جامعه آماری کارشناسان رابط آرشیو ملی، شاخص ارزشیابی اسناد در فرایند شناسایی و فراهم آوری اسناد دارای درجه مناسبی می باشد و شاخصهای امحا، انتقال و مدیریت اسناد دارای درجه مناسبی نمی باشد. میان هیچکدام از شاخصهای شناسایی و فراهم آوری اسناد همبستگی معناداری وجود ندارد. در پایان پژوهش، پیشنهاداتی در زمینه بهبود وضعیت شناسایی و فراهم آوری اسناد در آشیو ملی ارائه شده است.