پایان‏نامه حاضر به بررسی تغییرات نحوی در ترجمه از انگلیسی به فارسی در چارچوب نظریه ایکس-تیره می‏پردازد. هدف این پژوهش بررسی نوع و میزان تغییرات نحوی است که در فرافکن‏های بیشینه، میانه و هسته هر یک از گروه‏های ip، cp، vp، dp و np در فرآیند ترجمه رخ می‏دهد. جامعه‏آماری این پایان‏نامه متشکل از 150 جمله انگلیسی و ترجمه فارسی آن‏هاست که از طریق نمونه‏گیری اتفاقی از 5 کتاب داستانی و 5 کتاب غیرداستانی انتخاب شده‏اند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مترجمان تاحد ممکن با وفاداری به ساختار اصلی به ترجمه می‏پردازند. این مسئله در کتاب‏های غیر داستانی پررنگ‏تر است و کم‏ترین میزان تغییر در این دسته از کتاب‏ها مشاهده شده است. از سوی دیگر در ساختارهای گروهی، بیشترین تغییر در dp و کم‏ترین تغییر در vp مشاهده شده است. از نظر فراوانی تغییر در هریک از فرافکن‏ها نیز هسته بیشترین میزان تغییر و فرافکن بیشینه کم‏ترین تغییر را شامل شده‏اند. با توجه به این یافته‏ها به نظر می‏رسد که مترجمان به دلیل توجه به انتقال معنا، تغییری در ساختار گزاره‏ای و سطوحی که به انتقال معنا می‏پردازند ایجاد نمی‏کنند و به همین دلیل گره‏های واژگانی ( vp و np ) کم‏ترین و گره‏های نقشی ( cp ، ip و dp ) بیشترین میزان تغییر را شامل می‏شوند. به طور کلی سلسله مراتب تغییر در مقولات مختلف به صورت vp<cp<np<ip<dp است.