جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از کشورهای قدرتمند منطقه خاورمیانه، به جهت موقعیت خاص فرهنگی و جغرافیایی، همواره مورد توجه قدرت های بزرگ جهان بوده است. از سوی دیگر، ایران نیز از ابتدای انقلاب اسلامی، به دنبال صدور انقلاب و دستاوردهای آن بوده و با گذشت چند دهه از پیروزی انقلاب، همچنان در پی تأثیرگذاری بر معادلات منطقه ای و فرامنطقه ای است. در راستای تحقق این اهداف، سند چشم انداز بیست ساله کشور، به عنوان دقیق ترین الگو با اهداف بلندمدت توسعه همه جانبه فرهنگی، علمی، سیاسی، اقتصادی، نظامی و دیپلماسی، تدوین و سرلوحه چهار برنامه پنج ساله کشور گردیده است و هدف اصلی آن نیز رسیدن ایران به جایگاه برتر در میان کشورهای منطقه آسیای جنوب غربی، اعم از سطح بالای توسعه علمی و فناوری، توسعه همه جانبه، بازدارندگی و دیپلماسی فعال و سازنده می باشد. این سند برای اجرایی شدن از سوی رهبر انقلاب به قوای سه گانه ابلاغ گردیده است. رساله حاضر، به دنبال بررسی الزامات تحقق قدرت برتر منطقه ای ایران با تأکید بر سند چشم انداز است. با توجه به شرایط خاص منطقه ای و بین المللی در عصر کنونی و نیز لزوم عنایت به اصول مندرج در سند چشم انداز، پرسشی که این رساله ارائه می کند عبارت است از: ایران اسلامی برای رسیدن به سطح قدرت برتر منطقه ای چه اقداماتی را در بعد نظری و عملی باید انجام دهد؟ در این رساله تلاش شد تا با استفاده از نظریه «منطقه گرایی نوین»، تحولات و تعاملات درون منطقه ای و نحوه رسیدن به قدرت منطقه ای تبیین گردد. بنابراین، طی فصول رساله، الزامات در دو سطح منطقه ای و کشوری بررسی گردید. در سطح کشوری ، دست یابی به توسعه همه جانبه، شرط رسیدن به قدرت برتر منطقه ای است که الزامات آن معطوف به انسجام درونی، مدیریت بهینه منابع انسانی و تولیدی و بسیج همه امکانات با مدیریت کارآمد در جهت توسعه کشور است و در سطح منطقه ای به افزایش تعاملات درون منطقه ای از طریق اعتمادسازی و تنش زدایی تأکید گردید.