پژوهش حاضر (آزمایشی، از نوع پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل)، در پی پاسخگویی به این پرسش بوده است که آیا آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر خلاقیّت و هر یک از زیر بخش های سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری دانش آموزان تأثیر می گذارد؟ بدین منظور، دو کلاس شامل 34 نفر به صورت تصادفی با روش نمونه گیری خوشه ای از مقطع سال اول دبیرستان منطقه 5 تهران انتخاب شدند. ابتدا آزمون خلاقیت عابدی (1995) برای هر دو گروه (آزمایش و کنترل) اجرا شد. آنگاه مهارتهای مثبت اندیشی در مدت 10 جلسه به گروه آزمایش، که به صورت تصادفی از بین دو کلاس انتخاب شد، آموزش داده شد، و پس از آن مجدداً از هر دو گروه آزمون خلاقیت عابدی گرفته شد. نتایج پژوهش چنین نشان داد که فرضیه پژوهش مبتنی بر تأثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر خلاقیت و هر یک از مولفه های سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری دانش آموزان تایید می شود و بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد که با آموزش مهارتهای مثبت اندیشی می توان خلاقیت دانش آموزان را افزایش داد.