حذف جیوه در باکتری های مقاوم به آن از طریق احیای جیوه از فرم یونی به عنصری با واسطه آنزیمی رخ می دهد همچنین احیای جیوه از ترکیبات آلی نیز با کمک آنزیم خاص خود صورت می گیرد. در پژوهش حاضر توانایی باکتری های جداسازی شده از آب و رسوب خور موسی در منطقه ماهشهر و مجاورت پتروشیمی بندر امام خمینی، برای مقاومت به جیوه مورد آزمون قرار گرفت. پس از کشت و خالص سازی باکتری ها در محیط swna، جداسازی dna باکتری ها صورت گرفت. تعداد 9 گونه باکتری شامل پنج باکتری گرم مثبت bacillus cereus, bacillus coagulans exiguobacterium sp. at1b, staphylococcus aureus و micrococcus luteus به همراه چهار باکتری گرم منفی pseudomonas fluorescens, pseudomonas sp., vibrio vulnificus و vibrio parahaemolyticus حاصل پژوهش حاضر بودند که بر اساس روش تعیین تواالی 16s rdna مورد شناسایی قرار گرفتند. و پس از تعیین حداقل غلظت بازدارنده(mic)، در معرض غلظت یکسان کلرید جیوه به میزان ppm10 قرار داده شدند. میزان جیوه در محیط کشت طی 12 ساعت برای غلظت ppm10 و 72 ساعت برای غلظت ppm 100 مورد سنجش متوالی قرار گرفت. دو باکتری bacillus cereus و pseudomonas flourescens به عنوان مقاوم ترین باکتری ها با mic به ترتیب 450 و ppm 400 معرفی گردیدند. سه گونه باکتری در genbank ثبت و برای آنها accession number دریافت گردید. گونه های exiguobacterium sp.at1b و v. vulnificus برای اولین بار از خلیج فارس گزارش گردید. مناسب ترین گونه برای جذب جیوه در مقیاس صنعتی، باکتری pseudomonas flourescens می باشد.

چکیده ندارد.