نام پژوهشگر: شهلا شاهسوندی

بیان ژن هماگلوتینین ویروس آنفلوانزا تحت حاد (h9n2) پرندگان درسیستم باکولوویروس و بررسی کاربرد آن در تشخیص
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک وزیست فناوری 1389
  شهلا شاهسوندی   علی هاتف سلمانیان

ویروس های آنفلوانزای پرندگان تهدید جدی برای سلامت انسان و حیوان به شمار می روند. تحت تیپ های ویروس های تیپ a براساس خاصیت آنتی ژنی دو گلیکوپروتئین سطحی، هماگلوتینین (ha) و نورآمینیداز (na) تعیین می شوند. تاکنون 16 زیرواحد ha و 9 زیرواحد na در این ویروس ها شناسایی شده اند. آزمایش های سرمی متداول برای تعیین آنتی بادی علیه ویروس آنفلوانزای پرندگان، آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون (hi) و الایزا هستند. آزمایش hi روش استاندارد برای تعیین تحت تیپ ویروس آنفلوانزا در تمام گونه های پرندگان است اما تولید آنتی سرم به ویژه زمانی که ویروس فوق حاد است بسیار خطرناک خواهد بود. با استفاده از کیت های الایزا آنتی بادی اختصاصی پروتئین های داخلی npو m که در همه ویروس های آنفلوانزا به شدت حفاظت شده اند، بدون تعیین تحت تیپ قابل تشخیص هستند. آنتی سرم مورد استفاده در آزمایش hi ممکن است دارای آنتی بادی های همسان na یک جدایه نامعلوم ویروس آنفلوانزا باشد. در این صورت آنتی بادی علیه na به طور غیراختصاصی با ha مداخله می کند. این مساله می تواند به بازدارندگی غیراختصاصی و تعیین هویت اشتباه جدایه منجر شود. بهینه سازی تشخیص سولوژی تحت تیپ های ویروس آنفلوانزا، ژن کامل ha و زیر واحد ha1 جدایه اخیر تحت تیپ h9n2 در وکتور باکولوویروس بیان شده و مقادیر مناسبی پروتتین نوترکیب طی کشت شناور سلول های sf9 بدست آمد. پروتئین های نوترکیب به عنوان آنتی ژن در طراحی آزمایش الایزا برای تشخیص تحت تیپ h9n2 و تفکیک آن از سایر تحت تیپ های ویروس آنفلوانزای پرندگان، و نیز ایمن سازی جوجه های spf برای تهیه آنتی سرم اختصاصی استفاده شدند. حساسیت و ویژگی سیستم های طراحی شده با آزمایش 92 نمونه سرم طیور و مقایسه نتایج با آزمایش hi و کیت تجاری الایزا بررسی شدند. داده های حاصل نشان داد که آزمایش های طراحی شده هم خوانی نزدیکی با هم دارند اما rha1-elisa حساسیت بیش تری نسبت به hi دارد. مزیت سیستم rha1-elisa، عدم واکنش متقاطع با سایر تحت تیپ های ویروس آنفلوانزا است.

پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی با روش pcr-rflp در ژن mx طیور بومی ایران
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زنجان - دانشکده کشاورزی زنجان 1391
  قادر محجوب خراسانی   شهلا شاهسوندی

آنفلوانزا یک تهدید جهانی برای صنعت مرغداری است. مشخص شده است که ژن mx باعث ایجاد مقاومت در برابر آنفلوانزا و چندین خانواده¬ی ویروسی دیگر، ازطریق مسدود کردن مراحل ابتدایی رونویسی در آنها می¬شود. علت این ویژگی یک جهش g به a در موقعیت 2032 این ژن است که باعث یک جابجایی ser به asn در توالی اسیدآمینه¬ی پروتئین mx میشود. آگاهی از فراوانی این الل زمانی که به پتانسیل بالای آن برای ایجاد و بهبود گله¬های تجاری با مقاومت ژنتیکی بالا، توجه شود بسیار مهم است. در این تحقیق 120 نمونه از 4 نژاد شامل 2 نژاد بومی (مرندی و لاری)، یک نژاد بومی اصلاح شده (بومی اصفهان) و یک نژاد صنعتی (lsl) را برای تعیین snp موقعیت 2032 به روش pcr-rflp مورد بررسی قرار گرفت. و برای مشخص کردن دیگر snpها در روی این قطعه ژن و مقایسه¬ی snp ها بین نژادها، قطعه ژن مورد نظر توالی یابی شد. نتایج نشان داد که asn631 در پروتئین mx تمامی پرندگانی که علیه این ویروس مقاومت دارند حضور دارد. الل مقاوم a در بین دو نژاد بومی (مرندی و لاری) از فراوانی بالایی برخوردار است و همچنین با هموزیگوت بودن دو نژاد لاری و مرندی برای الل مقاوم a می توان این انتظار را داشت که این دو نژاد در برابر آلودگی با ویروس آنفولانزا و همچنین نیوکاسل مقاومت نسبی از خود نشان دهند. و برعکس الل حساس g در بین دو جمعیت بومی اصفهان و lsl فراوانی بالاتری دارد بنابراین حساسیت در برابر بیماریها در دو نزاد صنعتی lsl و اصفهان ( همانند دیگر نژادهای صنعتی) می¬تواند مرتبط با حضور الل مغلوب g در ان جایگاه باشد. همچنین 24 snp دیگر یافت شد و مشاهده شد که ژن mx طیور بسیار پلیمورفیک است

بررسی کاندیدیازیس در مبتلایان به عفونتهای دستگاه ادراری و مقایسه آن با عفونتهای مشابه باکتریال
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1372
  مهدیه مظاهری   منوچهر عسکری

به منظور بررسی کاندیدوری در افراد با عوامل مستعد کننده، تعداد 230 نفر - 45 زن و 185 مرد - در بیمارستانهای یاسر و نجمیه تهران در زمستان 1370 مورد مطالعه قرارگرفتند. ازاین تعداد 8 نفر (4ˆ3 درصد) مبتلا به کاندیدوری و 193 نفر (84 درصد) مبتلا به باکتریوری بودند. بیشتر باکتریهای جداشده از نوع باسیلهای گرم منفی (آنتروباکتریاسه) و گرم منفی فاقد خاصیت تخمیری بوده است . این بررسی موید اینست که باکتریهای گرم منفی جداشده نسبت به مخمرهای جداشده از توانائی بیشتری برای چسبیدن به سلولهای اپی تلیان میزبان برخوردارند و این به دلیل داشتن پیلی و خاصیت لکتین های سطحی اختصاصی مانوزدر آنهاست . این باکتریها با استفاده از لکتین پیلی خودمخمرها را اگلوتینه کرده و مانع اتصال آنها به اپی تلیوم میزبان می شوند. در اثر تجمع، مخمرها از ادرار این بیماران حذف میشوند.بنابراین در ادرار افراد با عوامل مستعد کننده برای ابتلا به کاندیدیازیس دستگاه ادراری که با باکتریهای گرم منفی آلوده شده اند، نمی توان مخمرها را مشاهده نمود.