پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه متغیرهای استانداردهای زناشویی و الگوهای ارتباطی با کیفیت زناشویی در معلمان متاهل شهر شیراز انجام شد. به این منظور 400 معلم متاهل (200 مرد و 200 زن) از طریق روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های تحقیق توسط آن ها تکمیل گردید. کلیه پرسشنامه های مورد استفاده شامل: پرسشنامه استانداردهای زناشویی (isrs)، الگوهای ارتباطی(cpq) و کیفیت زناشویی (qmi) می باشد که از اعتبار و پایایی لازم برخوردار بودند. نتایج نشان داد که: هم در مردان و هم در زنان بین استانداردهای زناشویی و کیفیت زناشویی و بین الگوهای ارتباطی سازنده متقابل و کیفیت زناشویی رابطه مثبت وجود دارد. افزون بر این، هم در مردان و هم در زنان بین الگوی ارتباطی اجتنابی و کیفیت زناشویی و بین الگوی ارتباطی توقع/کناره گیری و کیفیت زناشویی رابطه منفی وجود دارد. بررسی نتایج رگرسیون تعدیل گر نشان داد که برخلاف انتظار هم در مردان و هم در زنان استانداردهای زناشویی رابطه بین الگوهای ارتباطی (سازنده، اجتنابی و توقع/کناره گیری) و کیفیت زناشویی را تعدیل نمی کند. به عبارت بهتر، رابطه بین متغیرهای الگوهای ارتباطی و کیفیت زناشویی در افراد با استانداردهای زناشویی بالا بیشتر از افراد با استاندارد پایین نبود.