روش های مختلفی برای کنترل آبشستگی در اطراف پایه های پل وجود دارد که از آن جمله می توان به استفاده از صفحات مستغرق و مارپیچ برجسته اشاره کرد. تکنیک صفحات مستغرق و مارپیچ برجسته سازه های کوچکی هستند که در مسیر جریان قرار می گیرند و به منظور اصلاح الگوی جریان نزدیک شونده به بستر و توزیع جریان در مقطع عرضی کانال طراحی شده اند. در واقع این سازه ها با ایجاد جریانات ثانویه (چرخشی) مقدار و توزیع سرعت، عمق و انتقال رسوب را در منطقه ی مورد نظر تغییر می دهند. در این تحقیق، تأثیر قرارگیری امتداد صفحات مستغرق به صورت مستقیم یا شکسته و همچنین تأثیر زاویه و قطر برجستگی های مارپیچ برجسته بروی آبشستگی بررسی گرفت. بدین منظور از آزمایشگاه هیدرولیک، گروه مهندسی آب دانشگاه تبریز استفاده شد. آزمایشات در کانالی شیشه ای به طول 6 متر، عرض 80 سانتی متر، و ارتفاع 50 سانتی متر در شرایط آب زلال با استفاده از پایه ای از جنس پلاکسی گلاس با طول 20 سانتی متر و عرض 5 سانتی متر انجام شد. صفحات مستغرق مورد استفاده در آزمایشات دارای ارتفاع 5/2 سانتی متر در روی بستر بوده و زاویه ی آنها با امتداد جریان 40، 35 و 30 درجه است همچنین امتداد قرارگیری صفحات مستغرق 10، 5 و 0 درجه به صورت مستقیم یا شکسته که ترکیبی از این زوایاست می-باشد. آزمایشات مارپیچ برجسته در دو زاویه ی پیچش 10 و 5 درجه و با قطر برجستگی های 3/4، 7/6 و 7/8 میلی متر انجام شد. بیشترین کاهش در عمق حفره ی آبشستگی با استفاده از صفحات مستغرق در مدل با 50/80 درصد کاهش مشاهده شد. تغییر قطر برجستگی های مارپیچ برجسته تأثیر چندانی بر آبشستگی نداشت. نتایج آزمایشگاهی در آزمایشات مارپیچ برجسته نشان داد که افزایش زاویه مارپیچ سبب کاهش عمق آبشستگی می گردد.