تعیین مدل قابلیت اطمینان اجزاء در ارزیابی ریسک سیستم قدرت دارای اهمیت فراوانی می باشد. این مدل خصوصیات و عمکرد اجزاء را در سیستم قدرت نشان می دهد. ترانسفورماتور مهمترین جزء سیستم قدرت بوده و عملکرد آن برای بهره برداری شبکه حیاتی می باشد. از آنجایی که بهره برداری ترانسفورماتور با نوع خاص بیشترین کاربرد را دارد در این پایان نامه، مدل قابلیت اطمینان ترانسفورماتور برای دو نوع خنک کنندگی مشخص بدست آمده است. مدل قابلیت اطمینان ترانسفورماتور با خنک کنندگی هوا طبیعی-روغن طبیعی و سپس مدل ترانسفورماتور با خنک کنندگی روغن طبیعی-هوا اجباری ارائه شده است. برای بدست آوردن مدل قابلیت اطمینان، در هر دو نوع، اجزاء ترانسفورماتور به چند زیرسیستم تقسیم بندی شده اند. ترانسفورماتور با خنک کنندگی هوا طبیعی-روغن طبیعی به دو زیرسیستم و نوع دیگر به سه زیرسیستم تقسیم بندی شده اند. ابتدا مدل قابلیت اطمینان هر زیرسیستم بدست آمده است. از روش مدل سازی مارکوف و تکنیک های قابلیت اطمینان برای آنالیز مدل های حاصله استفاده شده است. در نهایت مدل قابلیت اطمینان ترانسفورماتور (به عنوان یک سیستم) با ترکیب مدل های زیرسیستم ها ارائه شده است. برای ترانسفورماتور با خنک کنندکی هوا طبیعی- روغن طبیعی، مدل ارائه شده دارای 5 حالت بوده، که برای کاربردی تر کردن مدل به 3 حالت تقلیل داده شده است. برای خنک کنندکی روغن طبیعی- هوا اجباری، مدل ارائه شده دارای 17 حالت بوده، که به 11 حالت تقلیل داده شده است. به منظور بررسی تاثیر خرابی اجزاء مختلف بر قابلیت اطمینان ترانسفورماتور محاسبات عددی و آنالیز حساسیت بر روی مدل های بدست آمده، انجام شده است. نتایج نشان می دهد که نرخ خطا و سایر خصوصیات ترانسفورماتور که از مدل ها حاصل شده به نتایج عملی نزدیک می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد تغییرات نرخ خطای برخی از اجزاء ترانسفورماتور تاثیر بیشتری بر قابلیت اطمینان ترانسفورماتور دارد. این نتایج می تواند برای هم سازندگان برای تولید ترانسفورماتور با قابلیت اطمینان مشخص و هم بهره برداران و برنامه ریزان سیستم قدرت برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم قدرت و رسیدن به سطح خاصی از قابلیت اطمینان، شبکه مفید باشد.