زمینه وهدف: بهبود کیفیت زندگی به عنوان یک جزء ضروری و اساسی در درمان نوجوانان مبتلا به صرع شناخته شده است. آموزش به بیمار به عنوان یکی از اجزای اصلی حرفه پرستاری بوده و هدف از آن کمک به فرد جهت بهبود کیفیت زندگی، رسیدن به حداکثر رشد جسمی، روانی، و اجتماعی می باشد. محققین در پی یافتن راه هایی برای ارائه موثرتر برنامه های آموزشی به بیمار هستند.. مزایای زیادی برای ارائه مطالب بهداشتی به کمک رایانه وجود دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بسته آموزشی مبتنی بر رایانه بر کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به صرع می باشد. روش مطالعه: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که با مشارکت 80 نوجوان مبتلا به صرع عضو انجمن صرع ایران، در دو گروه مداخله و کنترل انجام شد. بسته آموزشی طراحی شده مبتنی بر رایانه در اختیار گروه مورد قرار گرفت، و پس از یک ماه کیفیت زندگی ایشان مجدداً اندازه گیری گردید. داده ها با آزمون های آماری کااسکوئر، t زوجی، و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به صرع شرکت کننده در پژوهش در گروه مداخله و کنترل قبل از مداخله تفاوت معناداری وجود نداشته (866/0 p=)، ولی میان نمره کیفیت زندگی این دو گروه بعد از مداخله تفاوت معنی داری مشاهده گردید(000/0 p=). بعلاوه میان کیفیت زندگی گروه کنترل پس گذشت یک ماه تغییر معنی داری ایجاد نگردید (992/0 p=)، این در حالی است که این آماره در گروه مداخله تفاوت معناداری را پس از گذشت یک ماه از مداخله نشان داد(000/0p=). نیجه گیری: همه این ها گویای این مهم است که بسته آموزشی طراحی شده مبتنی بر رایانه توانسته در کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به صرع تغییر مثبت ایجاد کند. بنا بر این به دلیل محدودیت هایی که برای آموزش های سنتی مطرح است، از قبیل: محدود بودن آن ها به زمان و مکان خاص، هزینه بالای تشکیل کلاس های حضوری، عدم امکان توجه به تفاوت های فردی، و کمبود پرسنل متخصص و کاردان با توجه به حجم بالای بیماران، استفاده از شیوه های نوین آموزشی از جمله بسته های آموزشی مبتنی بر رایانه می تواند به ویژه برای ایفای موثرتر نقش های پرستاری کارگشا باشد. کار برد در پرستاری: با توجه به این که یکی از مهمترین مسئولیت های پرستاران در بالین آموزش به بیمار است، پرستاران می توانند با در اختیار داشتن چنین بسته های آموزشی نقش خود را در این حوزه کامل تر و موثر تر ایفا نمایند. با توجه به این که آموزش در حوزه پرستاری نیز رو به پیشرفت است، می توان با تلاش های گسترده تر این روش های آموزشی را در زمینه آموزش و بازآموزی پرستاران نیز به کار گرفت. با توجه به این که یکی از ویژگی های آموزش های الکترونیکی به ویژه بسته های آموزشی مبتنی بر رایانه به صرفه بودن هم از نظر هزینه و هم از نظر زمانی می باشد، مدیران پرستاری می توانند با به کار گیری این شیوه ها آموزشی بر بسیاری از مشکلات خود مانند کمبود نیروی انسانی و امکانات، فائق آیند. وجود بسته های آموزشی مبتنی بر رایانه در سطح جامعه، با توجه به قابلیت هایی که دارند، بدون شک گامی بزرگ در جهت ارتقاء سطح سلامت جامعه خواهد بود. پیشنهادات: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر و مرور مطالعات انجام شده و تجربیات بدست آمده در حین انجام این پژوهش به منظور ارتقاء هر چه بیشتر کیفیت مراقبت های بهداشتی پیشنهاد می شود:مرکزی به منظور تولید بسته های آموزشی مبتنی بر رایانه تأسیس گرد،نحوه طراحی و به کارگیری بسته های آموزشی مبتنی بر رایانه در قالب دروس پرستاری گنجانده شود، برای بیماران مبتلا به صرع در سایر گروه های سنی و در سطح وسیعتر به کار گرفته شود. همچنین با توجه به مشکلات موجود برای آموزش های سنتی، استفاده از بسته های آموزشی به عنوان جایگزین قابل قبولی برای آموزش های سنتی است، لذا به منظور توجه بیشتر به این مقوله پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری در زمینه استفاده از این بسته ها برای موضوعات مختلف صورت گیرد.

چکیده سابقه و هدف : امروزه پروسیجرهای تشخیصی و درمانی مانند ای آر سی پی به کرار انجام می شود و برای بیمار اضطراب آور است، لذا تحقیق حاضر با هدف مقایسه تأثیر اجرای برنامه آشناسازی و آرامسازی بر میزان اضطراب و علائم حیاتی بیماران قبل از انجام ای آر سی پی طراحی شده است. مواد و رو ش ها : این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که در آن 105 بیمار (در گروهها آشناسازی و آرامسازی هرکدام 35 نفر و همچنین در گروه شاهد هم 35 نفر) مبتلا به بیماریهای گوارشی بستری در بخش گوارش به صورت غیر تصادفی و بر اساس مشخصات نمونه، بررسی شده اند. برای گروه آرامسازی علاوه بر اقدامات روتین بخش، برنامه آرامسازی و برای گروه آشناسازی هم برنامه آشناسازی به مدت سه جلسه در سه روز بستری متوالی قبل از ای آر سی پی به عمل آمد. برای گروه شاهد تنها برنامه روتین بخش اجرا شد. سپس میزان اضطراب نمونه های هر سه گروه قبل و بعد از اجرای مداخله با استفاده از پرسش نامه اسپیل برگر اندازه گیری شد. در ضمن علائم حیاتی هم به صورت روزانه انجام گرفت و اطلاعات حاصله جمع آوری می گردید. یافته ها : نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که قبل از اجرای برنامه های آشناسازی و آرامسازی، در کاهش میانگین نمره اضطراب موقعیتی و همچنین علائم حیاتی گروه های مقایسه در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت ( 05/0< p). لیکن بعد از اجرای این برنامه ها، تفاوت معنی داری در کاهش میانگین نمره اضطراب موقعیتی به وجود آمد لیکن علائم حیاتی گروه های مقایسه در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: با اینکه هر دو روش آرامسازی و آشناسازی منجر به کاهش میانگین نمر? اضطراب موقعیتی بیماران کاندید ای آر سی پی شده اند اما نتایج آزمون پست هاک نشان داد که اجرای برنامه آشناسازی سبب کاهش موثرتر میانگین نمر? اضطراب در این بیماران شده است. لذا پیشنهاد می شود برنامه آشناسازی در قالب یک طرح جامع و به عنوان یک روش موثر غیر داروئی و کم هزینه در کاهش اضطراب این بیماران درکشور به کار گرفته شود. واژه های کلیدی: ای آر سی پی، اضطراب، علائم حیاتی، آشناسازی،آرامسازی.

مقدمه : نوزادی از آسیب پذیرترین دوران زندگی است که اغلب با مرگ و میر و عوارض روبروست. لذا مراقبت مناسب جهت حفظ و ارتقا سطح سلامت نوزاد مهم است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه ی طراحی شده بر عملکرد مادران نخست زا در مراقبت از نوزاد انجام شد. روش کار: مطالعه ی حاضر از نوع نیمه تجربی است که دارای دو گروه آزمون (30 نفر) و شاهد (33 نفر) بوده که بطور تمام شماری انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه ی اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه ی سنجش آگاهی، چک لیست بررسی عملکرد مادران در مراقبت از نوزاد بود. برنامه ی طراحی شده برای گروه آزمون در طی سه مرحله ی بررسی و شناخت، حمایت و ارزشیابی اجرا گردید و نتایج با گروه شاهد توسط نرم افزار16 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: آزمون آماری کای دو نشان داد دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک مثل سن، خانه دار بودن و سطح تحصیلات و... یکسان هستند(05/0<p). آزمون تی مستقل اختلاف معنی داری را بین عملکرد مادر و عوارض نوزاد در دو گروه شاهد و آزمون بعد از مداخله نشان داد (05/0>p). همچنین آزمون تی زوجی در گروه آزمون اختلاف آماری معنی داری درآگاهی عملکرد مادر قبل و بعد از مداخله نشان داد (05/0>p) ، لیکن در گروه شاهد این اختلاف نسبت به گروه آزمون قبل و بعد از مداخله معنی دار نبود.(05/0<p). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که اجرای برنامه ی طراحی شده بر عملکرد مادران در مراقبت از نوزاد موثر می باشد، لذا پیشنهاد می گردد که برنامه ی حمایتی فوق به عنوان یک روش موثر در ارتقاء سلامت مادر و نوزاد به کار گرفته شود.

پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که به منظور بررسی تاثیر برنامه ورزشی منظم بر میزان افسردگی کودکان 8-12 ساله تحت درمان با همودیالیز در مراکز همودیالیز تهران انجام شده است . بدین منظور 48 کودک 8-12 ساله تحت درمان با همودیالیز و مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان تهران، از طریق نمونه گیری غیرتصادفی ساده، انتخاب گردیدند و به صورت نصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند (32 نفر گروه آزمون و 16 نفر در گروه شاهد). ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه سنجش افسردگی کودکان (سی. دی. اس) و چک لیست علایم جسمی بود، داده ها در دو مرحله قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون و شاهد جمع آوری گردیدند. به طوری که اجرای برنامه ورزشی منظم توسط نمونه ها در گروه آزمون به مدت 12 هفته صورت گرفت . بعد از اجرای مداخله میزان افسردگی نمونه های مورد پژوهش در دو گروه سنجیده شد. نتایج حاصله از این بررسی نشان داد که میانگین نمره کودکان گروه آزمون 126/13+-17/41 و میانگین نمره افسردگی گروه شاهد 141/69+-14/69 می باشد که آزمون آماری t مستقل با p0/005 فرضیه پژوهش "میزان افسردگی کودکانی که برنامه ورزشی منظم را انجام می دهند (گروه آزمون) نسبت به کودکانی که برنامه ورزشی منظم را انجام نمی دهند (گروه شاهد) کاهش می یابد." را تائید می کند. لذا می توان گفت بکارگیری برنامه ورزشی منظم میزان افسردگی کودکان 8-12 ساله تحت درمان با همودیالیز را کاهش می دهد و یکی از روشهای مناسب جهت بهبود افسردگی و در نتیجه ارتقا کیفیت زندگی آنان است .

پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی می باشد که به منظور بررسی تاثیر طب فشاری بر شدت و مدت سردرد بیماران مبتلا به میگرن مراجعه کننده به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان شریعتی انجام گرفته است. نمونه گیری به روش غیرتصادفی آسان انجام شده و نمونه ها بصورت تصادفی در دو گروه طب فشاری (25 نفر) و پلاسبو (22 نفر) قرار داده شده اند.ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات فردی و فرم خود گزارش دهی مشخصات درد و فرم خود گزارش دهی بکار گیری طب فشاری می باشد. شدت سردرد از طریق مقیاس عددی (0 تا 10) اندازه گیری و توسط بیماران گزارش گردیده است. در این تحقیق مداخله برای گروه طب فشاری، آموزش به کارگیری این روش در نقاط صحیح توسط خود بیمار بوده است در حالیکه گروه پلاسبو طب فشاری را در نقاط کاذب و بی اثر بکار گرفته اند. داده ها در دو مرحله قبل و بعد از مداخل هدر دو گروه طب فشاری و پلاسبو جمع آوری و با یکدیگر مقایسه شده اند. جمع آوری اطلاعات در قبل از مداخله در طی یک سردرد و پس از مداخله در طی سردرد بعدی انجام گرفته است.پس از بکارگیری طب فشاری، شدت و مدت سردرد نمونه های پژوهش در دو گروه مقایسه گردید. در بررسی نتایج تحقیق، آزمون آماری ‏‎t‎‏ زوجی تفاوت معنی داری را در گروه طب فشاری از نظر شدت درد بعد از مداخله نسبت به قبل از آن نشان داده شده است لیکن آزمون آماری ‏‎t‎‏ مستقل تفاوت معنی داری را بین دو گروه از حییث میانگین شدت سر درد پس از مداخله نشان نداده است. (222/0‏‎p=‎‏). لذا فرضیه اول پژوهش دال بر کاهش سردرد در بیماران مبتلا به میگرن بعد از اعمال طب فشاری در گروه آزمون نسبت به پلاسبو تایید نمی گردد.همچنین در بررسی میانگین مدت سردرد پس از مداخله آزمون ‏‎t‎‏ مستقل تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد و لذا فرضیه دوم پژوهش نیز دال برکاهش مدت سر درد این بیماران پس از اعمال طب فشاری در گروه آزمون نسبت به پلاسبو رد می گردد (837/0‏‎p=‎‏).