این پژوهش به بررسی و مطالعه علل اجتماعی ارتکاب جرایم منافی عفت توسط زنان در مناطق حاشیه شهر همدان در سال 1389 می پردازد مناطق حاشیه شهر همدان بخش مهمی از جمعیت شهر را درخود جای داده و نرخ آسیبهای اجتماعی در این مناطق بسیار بالا است بر اساس آمارهای دریافتی از نیروی انتظامی اغلب زنان روسپی در مناطق حاشیه شهر ساکن می باشند بنابراین بررسی جرایم منافی عفت با توجه به افزایش روزافزون جرایم توسط زنان و دختران در جامعه و با توجه به نقش و اهمیت سازنده زنان در تحکیم بنیان خانواده دارای اهمیت می باشد روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایش و تکنیک جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه است جامعه آماری این پژوهش را زنان و دختران مجرم و غیر مجرم ساکن شهر همدان تشکیل داده است نمونه گیری پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شده و حجم نمونه این تحقیق نیز 100 نفر می باشد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که افزایش احتمال دستگیری مجرم و افزایش شدت مجازات سبب کاهش ارتکاب جرایم منافی عفت توسط زنان می گردد. منطقه سکونت نیز رابطه معناداری با ارتکاب جرایم منافی عفت زنان دارد.هر چه میزان رضایت از زندگی و علاقه زنان به همسرانشان بیشتر باشد احتمال ارتکاب جرم توسط آنها کاهش می یابد. هر چه میزان تبعیت زنان از والدین یا همسرشان بیشتر باشد احتمال ارتکاب جرم توسط آنها کاهش می یابد.نظارت والدین بر دختران و مردان بر همسرشان نیز هر چه بیشتر باشد احتمال ارتکاب جرم کاهش می یابد.اعتقادات،تحصیلات و وضعیت اقتصادی نیز رابطه معناداری با ارتکاب جرایم منافی عفت توسط زنان و دختران دارد. از بین متغیرهای مستقل مورد سنجش،متغیر رضایت از زندگی با میزان همبستگی و بتای 83/0 بیشترین سهم را بخود اختصاص داده است و پس از آن بیشترین تأثیر در ارتکاب جرایم توسط زنان از آن متغیر میزان علاقه زن به شوهر با بتای 81/0 می باشد و همبستگی تحصیلات پاسخگو با جرایم منافی عفت 17/0 می باشد.بنابراین همبستگی کمتری بین تحصیلات پاسخگو و جرایم منافی عفت زنان وجود دارد. واژه های کلیدی: جرایم منافی عفت،حاشیه نشینی،رضایت از زندگی،علاقه به همسر ،تحصیلات