چکیده: هدف از انجام این تحقیق بررسی امکان افزایش عمر انباری و برخی ویژگی های کیفی توت فرنگی رقم کردستان با استفاده از تیمار اگزالیک اسید و پوترسین بود. برای انجام این تحقیق میوه های توت فرنگی (80% رنگ قرمز) برداشت شده و سپس میوه های یک دست از نظر شکل ، رنگ و اندازه دسته بندی شدند و در محلول اسید اگزالک به غلظت های صفر، دو، چهار و هشت میلی مولار به مدت ده دقیقه در غلظت های صفر، یک، دو و چهار میلی مولار پوترسین به مدت پنج دقیقه غوطه ور گردیدند. سپس میوه ها در دمای اتاق خشک شده و در ظرف های مخصوص به یخچال با دمای حدود سه درجه سانتی گراد منتقل شدند. طرح آزمایشی بر اساس طرح کاملا تصادفی در قالب چهار تیمار (غلظت های ذکر شده اسید اگزالیک و پوترسین) و سه تکرار انجام شد. صفات پی اچ، اسیدیته، میزان سفتی میوه ها، آنتوسیانین، درصد کاهش وزن، تست پانل و مواد جامد محلول در طی روزهای چهارم، هفتم، دهم و چهاردهم پس از برداشت اندازه گیری شدند. میزان پی اچ، سفتی میوه ها، درصد کاهش وزن، مواد جامد محلول و تست پانل میوه ها تحت تاثیر معنی دار غلظت های مختلف اسید اگزالیک و پوترسین قرار نگرفتند. هم چنین مقدار اسیدیته در روزهای چهارم، هفتم و دهم و آنتوسیانین برای اسید اگزالیک و مقدار اسیدیته میوه ها برای پوترسین در طی روزهای پس از برداشت تحت تاثیر غلظت های مختلف ترکیبات به کار رفته قرار نگرفت. اما مقدار آنتوسیانین در روزهای دهم و چهاردهم تحت تاثیر معنی دار تیمارهای پوترسین قرار گرفت و در نتیجه آن تیمار دو میلی مولار بیشترین میزان آنتوسیانین را داشت. هم چنین اسیدیته میوه ها در روز چهاردهم پس از برداشت تحت تاثیر معنی دار تیمارهای اسید اگزالیک قرار گرفت و تیمار دو میلی مولار اسید اگزالیک بیشترین میزان اسیدیته را در روز چهاردهم باعث گردید. داده ها هم چنین در قالب طرح آزمایشی فاکتوریل نیز مورد تجزیه قرار گرفتند که بر اساس این تجزیه اسیدیته میوه ها، مواد جامد محلول و آنتوسیانین در طی روزهای پس از برداشت تحت تاثیر معنی دار اسید اگزالیک و پوترسین قرار نگرفتند. میزان پی اچ، سفتی میوه ها و درصد کاهش وزن میوه ها در طی روزهای انبارداری تحت تاثیر معنی دار غلظت های مختلف اسید اگزالیک و پوترسین قرار گرفتند.