هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه ابعاد کمال گرایی(کمال گرایی خود مدار,دیگرمدار و جامعه مدار)و مکان کنترل در میان دانشجویان با اضطراب امتحان بالا و دانشجویان عادی می باشد.این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است.جامعه این پژوهش عبارت بود از کلیه دانشجویان دخترو پسر دانشگاه علامه طباطبایی که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تحصیل بودند.به منظور انتخاب نمونه آماری ازبین 7 دانشکده دانشگاه علامه طباطبایی,3 دانشکده به تصادف انتخاب شدند.سپس از هر دانشکده,4 کلاس به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شد.بدین ترتیب مجموع نمونه این پژوهش را 280 نفر از دانشجویان سه دانشکده تشکیل داد.اطلاعات مربوط به متغیرهای مورد نظر از طریق مقیاس کمال گرایی چند بعدی تهران(tmps),سیاهه اضطراب امتحان(tai) و پرسشنامه مکان کنترل راتر جمع آوری گردید.به منظور تجزیه و تحلیل فرضیه ها از روش آماری خی دو استفاده شد. با تفاوت معناداری در سطح 001/0 p< نتایج زیر حاصل شد. 1-در هر سه بعد کمال گرایی(خود مدار,دیگر مدار و جامعه مدار) بین دانشجویان با اضطراب امتحان بالا و دانشجویان عادی تفاوت معناداری وجود دارد و دانشجویان دارای اضطراب امتحان بالا در هر سه بعد کمال گرایی بالاتری دارند. 2-بین مکان کنترل دانشجویان دارای اضطراب امتحان بالا و دانشجویان عادی تفاوت معناداری وجود دارد و مکان کنترل دانشجویان دارای اضطراب امتحان بیشتر به سمت بیرونی بودن گرایش دارد.