این تحقیق جهت ارزیابی اثر پنج ترکیب از گیاهان دارویی، یک پروبیوتیک و یک آنتی بیوتیک بر عملکرد رشد، کارآیی سیستم ایمنی، خصوصیات لاشه و برخی پارامترهای خونی در جوجه های گوشتی انجام گردید. برای این آزمایش، تعداد 512 قطعه جوجه یکروزه نر سویه راس 308 از یک جوجه کشی تجاری خریداری و به طور تصادفی به هشت تیمار اختصاص یافتند که عبارت بودند از جیره پایه بدون مکمل به عنوان شاهد (c)، جیره حاوی 200 گرم در تن آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین (a)، جیره حاوی 450 گرم در تن پروبیوتیک پری مالاک (p)، جیره حاوی 1 درصد ترکیب گیاهی سیر، دارچین، آویشن باغی، رزماری و آنیس (b)، جیره حاوی 1 درصد آویشن باغی، زیره سیاه، زینیان (g)، جیره حاوی 1 درصد برگ یونجه، سنا، گل گندم و افسنتین (d)، جیره حاوی 1 درصد برگ یونجه ریشه شیرین بیان، ریشه بابا آدم و دارچین (f) و جیره حاوی 1 درصد کلپوره، علف چشمه، افسنتین و سرخارگل (e). در سنین 21 و 42 روزگی ترکیب گیاهی d سبب بهبود غیرمعنی دار متوسط وزن زنده نسبت به گروه شاهد گردید، در حالی که ترکیب گیاهی e کمترین متوسط وزن بدن را در قیاس با گروه شاهد سبب شد (05/0p<). در سن 1 تا 21 روزگی و کل دوره پرورشی تیمار e به طور معنی داری متوسط وزن بدن را کاهش داد (05/0p<). در هیچ یک از دوره های پرورشی تیمارهای آزمایشی نتوانستند تغییر معنی داری را در مصرف خوراک روزانه در قیاس با گروه شاهد ایجاد کنند. در کل دوره پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی ترکیب گیاهی e در مقایسه با گروه تغذیه شده با جیره شاهد ضریب تبدیل بالاتری داشتند (05/0>p). مقادیر کلسترول سرم در سن 33 روزگی در گروه های b، f و g در قیاس با شاهد بالاتر بودند. در مجموع افزودن ترکیب گیاهی f به جیره های جوجه های گوشتی پایدارترین بهبود را در عیار پادتن بر علیه ویروس بیماری نیوکاسل ایجاد کرد. وزن چربی محوطه بطنی و بخش های مختلف روده باریک توسط تیمارهای آزمایشی تحت تأثیر قرار گرقتند. در میان ترکیبات گیاهی مورد استفاده در این آزمایش ترکیب گیاهی d موثرترین ترکیب بر فراسنجه های عملکرد بود، حال آنکه ترکیب گیاهی f پایدارترین بهبود را در سیستم ایمنی ایجاد کرد.