در این پایان نامه مطالعه ای سیستماتیک به منظور توسعه معرف ها و کاتالیزور های تثبیت شده در سنتز ترکیبات آلی صورت گرفته است. در ابتدا رزین سیانید تثبیت شده بر پلیمر آمبرلیت در واکنش تراکم بنزوئین مورد استفاده قرار گرفت. کاربرد این کاتالیزور پلیمری در تشکیل پیوند کربن- کربن بدون استفاده از حلال آلی و با امکان بازیابی و بکارگیری مجدد آن می باشد. در ادامه فرم های تیوسیانات، آزید، یدید و سیانید رزین درشت منفذ آمبرلیت در واکنش جایگزینی نوکلئوفیلی مورد استفاده قرار گرفت و بدین ترتیب امکان سنتز مشتقات فناسیل با راندمان و خلوص بالا فراهم گردید. از سوی دیگر با توجه به اهمیت کاتالیزورهای انتقال فاز و تثبیت آنها به عنوان راه حل کاهش محدودیت های کاربردی، کاتالیزور انتقال فاز پلی اتیلن گلیکول تثبیت شده بر روی بستر پلیمر داوکس سنتز شد. کاربرد این کاتالیزور ناهمگن در حمله ناحیه گزین آزید به اپوکسیدها در محیط آبی و در شرایط ملایم واکنش بسیار موثر است. همچنین، تثبیت بتا سیکلودکسترین توسط پیوند کووالانسی بر روی بستر پلیمر داوکس در جهت ارائه سیستم بیوکاتالیزوری حاوی ریز محیط، تهیه و نقش آن به عنوان کاتالیزور انتقال فاز جامد- مایع در احیاء اپوکسیدها توسط سدیم بورو هیدرید مورد مطالعه قرار گرفت. در بخش پایانی، ارائه روشی موثر به منظور تبدیل آلکیل هالیدها به آلکیل تیوسیانات ها در حضور کاتالیزور انتقال فاز تترا بوتیل آمونیوم برمید مورد بررسی قرار گرفته است. بطوریکه انجام واکنش در محیط آبی با ایجاد محصولاتی خالص و با راندمان بالا همراه است.