دولت به مفهوم قدرت عمومی فائق بر اتباع است که نظم و استمرار زندگی سیاسی را تضمین می کند. دولت به تنهایی انحصار کاربرد قدرت را داراست و آنرا بر رعایای خود تحمیل می کند. «نظریه دولت» عبارت است از توضیحاتی درباره ماهیت مفهوم «قدرت عمومی» و پاسخ گویی به مسائل ماهوی آن. برای شناخت ماهیت قدرت عمومی و پاسخ گویی به مسایل ماهوی آن باید عناصر و شاخصه های آنرا بازشناخت. شاخص هایی چون اهداف (غایات) ، ارزشها (ایدئولوژی) ، مشروعیت و اقتدار ، نظام مالکیت ،طبقه و پایگاه اجتماعی ، ساختار قدرت و شرایط اقتصادی و اجتماعی در این منظومه می بایست مورد بررسی قرار گیرند. در این تحقیق سعی می شود این عناصر با کمک گرفتن از وقایع عینی در دوره جمهوری اسلامی مورد واکاوی قرار گیرند و سپس با مطابقت دادن و مقایسه آن با یک نمونه آرمانی(ideal type)که همانا مفهوم «دولت مدرن » است،تحلیل و نتیجه گیری انجام شود. در این میان نظریات دولت که پیشتر توسط نظریه پردازان عمده در مورد ایران ارائه گردیده بررسی و کاملترین نظریه یعنی نظریه«دولت رانتیر» بطور عمیق تر بررسی و معرفی می شود.

چکیده ندارد.