منابع اجتهاد و استنباط احکام شرعی مورد اتفاق اکثر مذاهب اسلامی ، کتاب ، سنت و اجماع می باشد. برخی از مذاهب ، قیاس را منبع چهارم استنباط دانسته اند و به ادله دیگری نیز تمسک جسته اند . استحسان و مصالح مرسله از جمله این ادله اند. برای استحسان تعاریف مختلفی ارائه شده است . گفته اند : استحسان ، ترک قیاس است بخاطر وجود دلیلی از کتاب یا سنت یا اجماع که اقوی از قیاس است . تخصیص قیاس به یک دلیل قوی تر از آن و ترک ضعیف ترین دلیل است . در این نوشتار تعاریف مختلف نزد فرق اسلامی بررسی شده است . مصالح مرسله را ، مصلحتی که در شرع نصی بر اعتبار آن ، وارد نشده باشد ، گفته اند. در واقع مصالحی هستند که ملائم و مناسب با مقاصد شارع می باشند و تشریع حکم براساس آن باعث جلب منفعت و یا دفع ضرر از آنها می گردد . و در عین حال دلیل و اصلی خاص بر اعتبار یا الغا ان وارد نشده است . در این تحقیق اقسام مصالح و اعتبارات مختلفی که برای مصالح لحاظ شده ، بررسی شده است .