تعیین نفوذپذیری بتن در مقابل یون کلر از مهمترین عوامل در ارزیابی پایایی بتن است . کلر از مهمترین عناصر آسیب رسان به سازه های بتن آرمه بخصوص در حاشیه خلیج فارس می باشد. یکی از روشهای مرسوم برای این کار، استفاده از روش نیمرخ کل(روش شیمیایی با استفاده از اسید) می باشد. از مزایای روش پیشنهادی، سرعت زیاد در تعیین میزان نفوذ یون کلر و نیز مقدار کلر نفوذی، دقت زیاد و کم بودن هزینه آن است . در این پژوهش کوشش بعمل آمده است که با استفاده از تغییرات مقاومت الکتریکی بتن در اثر تغییرات میزان آلودگی آن به یون کلر، بررسی روابط و یافتن قانونمندیهای مربوطه، روشی جدید برای تعیین مقدار کلر نفوذی و عمق نفوذ آن در بتن ارائه گردد.

در حال حاضر اثر یون کلر در خوردگی سازه های بتنی مسلح یک مشکل جهانی می باشد. کلریدهای محلول اثر مهم و مشخصی در از بین بردن لایه محافظ روی فولاد دارند و از این رو باعث کم شدن پایایی فولاد می شوند. در بتنهایی که در معرض مستقیم آب دریا قرار دارند، نمکهای مهاجم می توانند وارد ان شوند . از طریق رطوبت هوا و یا اسپری آب دریا نیز این عمل امکان پذیر است . آب یا اسپری آب دریا همچنین دارای اکسیژن و دی اکسیدکربن حل شده هستند که با اثر آنها روی سطح بتن و با توجه به خواص و مشخصات آنها باعث خوردگی می شوند.اگر بتن ترک داشته باشد و یا نفوذپذیری آن زیاد باشد، وارد شدن ذرات مختلف به داخل بتن آسانتر انجام می شود.بنابراین از راههای کاهش انتشار یون کلر به داخل بتن، کاهش نفوذپذیری آن می باشد. اضافه کردن میکروسیلیس از بتن با مقاومت معمولی در برابر نفوذ یون کلر مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد.