پژوهش حاضر جهت بررسی اثر تزریق مکمل مس در دوره خشکی بر برخی از فاکتورهای هماتولوژیک، بیو شیمیایی، رشد و وقوع بیماری ها در گوساله ها صورت گرفت. مس یکی از عناصر کمیاب ضروری بدن است و نقش های فیزیولوژیک فراوانی بر عهده دارد. کمبود آن یک سری بیماری ها و علائم از جمله تغییر رنگ و کیفیت پوشش خارجی، اسهال، اختلال در cns ،کم خونی و غیره را در رده های مختلف سنین نشخوارکنندگان ایجاد می کند. کمبود مس به دو شکل اولیه و ثانویه رخ می دهد. در مطالعه انجام شده تعداد 30 راس گاو آبستن در سه گروه کنترل، آزمایش 1 و آزمایش 2 قرار گرفتند. گاوها از نظر تعداد شکم زایش در سه گروه، به طور تقریبا همسان انتخاب شدند. به گروه آزمایش 1، 2/5 سی سی از مکمل مس تزریقی زیر پوست ناحیه شانه در هفته اول خشکی، به گروه آزمایش 2، 5/2 سی سی از مکمل مس تزریقی زیر پوست ناحیه شانه در هفته سوم خشکی و به گروه کنترل، 2/5 سی سی آب مقطر به شکل زیر پوستی در ناحیه شانه در اوایل دوره خشکی تزریق شد. مس تزریقی با نام تجاری (‍‍cue) حاویmg/ml50calcium copper edetate ساخت کشور نیوزیلند مصرف گردید. سپس نمونه گیری از گوساله ها در 24 تا 48 ساعت اول تولد، پایان هفته های اول، دوم، سوم و چهارم از ورید وداج صورت گرفت. آزمایش های پارامترهای خونی شاملfibrinogen, total protein, wbc, pcv و شمارش تفریقی گلبول های سفید از گسترش خون تهیه شده، انجام گرفت. فاکتورهای بیوشیمیایی اندازه گیری شده شامل آهن، روی، مس، گلوکز، کلسترول و آلبومین بود. شاخص های رشد و سلامت شامل میزان اضافه وزن کلی، میزان وزن گیری روزانه و تعداد روزهای درمان در دوره یک ماهه کارآزمایی ثبت و تمامی فاکتورها از نظر آماری بین گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت. نتیجه: در این تحقیق اختلاف معنی داری برای میزان wbc، لنفوسیت، فیبرینوژن، کلسترول و مس در بین گروه ها مشاهده شد، به طوری که: در ارتباط با wbc گروه 1 باکنترل و 1 با 2 اختلاف معنی دار داشت. در ارتباط با لنفوسیت گروه 1 با 2 اختلاف معنی دار نشان داد و اختلاف 1 با کنترل در حد ( 0/1 =p ) بود یعنی تمایل به معنی دار شدن وجود داشت. در ارتباط با فیبرینوژن اختلاف 1 با 2 در حد ( 0/01 =p ) بود و اختلاف 1 با کنترل در حد ( 0/05 =p ) یعنی معنی دار بود. در ارتباط با کلسترول گروه 1 با کنترل اختلاف معنی دار نشان داد و اختلاف 1 با 2 در حد (0/08 =p ) بود یعنی تمایل به معنی دار شدن وجود داشت. در ارتباط با مس گروه 1 با 2 و کنترل با 2 اختلاف معنی داری را نشان دادند. در مورد اضافه وزن روزانه و کلی نیز، نتایج به دست آمده تمایل به معنی دار شدن را نشان دادند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که تزریق مکمل مس در نزدیکی زایش تاثیر مثبتی بر میزان مس سرم گوساله های متولد شده خواهد داشت و ممکن است بر میزان رشد و اضافه وزن نیز تاثیر گذار باشد.

مطالعه ی حاضر به منظور بررسی اثر سمی سرخه دار بر گوسفند صورت گرفت. در این مطالعه از 7 رأس گوسفند ماده نژاد بلوچی با سن 2-3 سال و وزن 34-47 کیلوگرم استفاده شد. در روز شروع مطالعه پس از اخذ یک نمونه خون حاوی edta (جهت خون شناسی) و یک نمونه خون بدون edta (جهت جداسازی سرم)، پودر گیاه سرخه دار به میزان 5/2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در آب حل شده و با لوله معدی به گوسفندان تجویز شد. سایر نمونه های خون در ساعات 4، 8، 12، 24، 28، 32، 36 و 48 پس از تجویز گیاه اخذ شد. در نمونه های خون کامل میزان pcv، پروتئین تام، فیبرینوژن، شمارش کامل و شمارش تفریقی گلبول های سفید و در نمونه های سرمی میزان ast، ggt، alp، ck، ldh، تروپونین i، bun، کراتینین و الکترولیت های سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و فسفر اندازه گیری شد. در بررسی داده های به دست آمده با نرم افزار spss، تغیرات معنی داری در تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، تعداد حرکات شکمبه، تعداد کل گلبول های سفید خون، تعداد مطلق نوتروفیل های بالغ خون، میزان bun و میزان سدیم سرم نسبت به زمان صفر در نمونه های مورد آزمایش مشاهده شد. همچنین لازم به ذکر است که چهار رأس از گوسفندان مورد آزمایش به فاصله ی3- 13 ساعت پس از تجویز گیاه تلف شدند.

از 200 راس بره ی با سن کمتر از یک سال از نواحی مختلف استان خراسان نمونه خون وریدی اخذ شدند. فعالیت کراتین کیناز، آسپارتات آمینوترانسفراز ، غلظت آهن، مس و روی سرم با استفاده از کیت های تجاری و غلظت سلنیوم سرم نیز با استفاده از جذب اتمی اندازه گیری شد. در این نمونه غلظت تروپونین i قلبی نیز با استفاده از کیت الایزا اندازه گیری شد.در این مطالعه بره ها براساس غلظت پایه سلنیوم (50 نانوگرم در دسی لیتر) به دو گروه بره های مبتلا به کمبود سلنیوم (سلنیوم کمتر از 50 نانوگرم در دسی لیتر) و گروه بره های سالم (غلظت سلنیوم بیشتر از مقدار پایه) تقسیم شدند. غلظت تروپونین i قلبی به صورت معنی دار بالاتر و سطح سرمی مس در گروه بره های مبتلا به کمبود سلنیوم به صورت معنی دار پائین تر از گروه بره های سالم بود.فعالیت آسپارتات آمینو ترانسفراز و کراتین کیناز و میزان آهن و روی در بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد. نتایج آنالیز roc نشان دهنده ناحیه زیر منحنی (auc) 674/0 برای تروپونین i قلبی و 720/0برای مس بود.در حالی که سطح زیر نمودار برای آسپارتات آمینو ترانسفراز، کراتین کیناز، آهن و روی به ترتیب 473/0، 542/0، 452/0 و 568/0 اندازه گیری شد. در حد آستانه تعیین شده برای تروپونین i قلبی (015/0 نانوگرم در میلی لیتر) حساسیت 77% و اختصاصیت 53% و برای مس با حد آستانه 5/144 میکروگرم در دسی لیتر حساسیت 74% و اختصاصیت 61% تعیین شد. آسپارتات آمینو ترانسفراز و کراتین کیناز تفاوت معنی داری را با خط پایه نشان ندادند از این جهت حد آستانه برای این دو مارکر تعیین نشد.

ارلیشیوز سگ سانان یک بیماری عفونی ناقله توسط کنه های rhipicephalus sanguineus است. عامل ایجاد کننده‎ی این بیماری باکتری های داخل سلولی اجلباری به نام ehrlichia canis هستند. مطالعه‎ی حاضر با هدف تعیین شیوع سرمی آنتی بادی های ضد e. canis و نیز تعیین عوامل خطر بروز بیماری بر روی 250 قلاده سگ خانگی در شهر مشهد (شمال شرق ایران) صورت پذیرفت. نتایج مطالعه‎ی حاضر که به روش ایمونوفلورسانس غیر مستقیم (ifat) انجام پذیرفت، نشان دهنده‎ی شیوع سرمی بسیار کم آنتی بادی های ضد e. canis (8/0 درصد؛ 2قلاده سگ) است. تیترهای آنتی بادی در دو قلاده سگ دارای واکنش سرمی مثبت، 1:80 و 1:160 تعیین گردیدند. شیوع آلودگی به کنه‎ی r. sanguineus در جمعیت سگ های مورد مطالعه بسیار کم (8/4 درصد؛ 12 قلاده سگ) بود به گونه‎ای که تنها یکی از دو قلاده سگ دارای تیتر آنتی بادی علیه e. canis ، هم زمان آلوده به کنه بود. بررسی اسمیرهای خونی محیطی سگ های مورد مطالعه نشان دهنده ‎ی مورولاهای e. canis در لنفوسیت های یکی از سگ های دارای تیتر آنتی بادی مثبت بود. این مطالعه اولین گزارش شیوع سرمی ارلیشیوز سگ سانان در شمال شرق ایران است. برای تاٌیید نهایی تشخیص و تعیین سویه‎های بومی e. canis انجام آزمایش های تکمیلی مولکولی ضروری است.

هدف از این مطالعه بررسی اثرات درمانی عصاره پوسته داخلی انار بعنوان چلاتور در مسمومیت با سرب در رت بود. چلاته کننده های سرب با وجود داشتن گروه های کربوکسیل، هیدروکسیل، آمین و سولفیدریل با سرب باند شده و موجب دفع آن می شوند. در این مطالعه 32 سر رت ماده نژاد ویستار به 4 گروه مساوی تقسیم شدند و به مدت 35 روز تحت درمان با عصاره انار قرار گرفتند. گروه کنترل منفی (a) آب آشامیدنی بدون افزودن سرب دریافت کرد. گروه کنترل مثبت (b) استات سرب به مقدار ppm 1000 در آب آشامیدنی دریافت کرد. گروه سوم (c) و چهارم (d) علاوه بر استات سرب به ترتیب 100 میلی گرم/کیلوگرم و 200 میلی گرم/کیلوگرم عصاره آبی انار دوبار در روز دریافت نمودند. چلاته درمانی با عصاره انار باعث کاهش معنی دار غلظت سرب بافت هایی مثل استخوان، کلیه و مغز در مقایسه با گروه کنترل مثبت شد. هیچ تغییر معنی داری در میزان آهن، مس و روی موجود در کبد و سرم یافت نشد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که عصاره پوسته داخلی انار دارای اثرات درمانی علیه مسمومیت با سرب در رت است و برخلاف دیگر چلاتورها که سایر کاتیون ها مانند آهن، مس و به ویژه روی را هم در بدن چلاته می کنند، اثری بر این عناصر ندارد.

پژوهش حاضر جهت بررسی اثر تزریق مکمل مس در دوره خشکی بر برخی از فاکتور های سلامت، بیماری و تولید در گاو شیری پس از زایش و رشد و وقوع بیماری در گوساله ها صورت گرفت. مس یکی از عناصر کمیاب و ضروری برای همه پستانداران به شمار می رود چراکه جزئی سرنوشت ساز برای تعداد زیادی از آنزیم هاست که دامنه فعالیت زیادی در بدن دارند . این آنزیم ها شامل سوپراکسید دیسموتاز، سیتوکروم اکسیداز، لیزیل اکسیداز، تیروزیناز وسرولوپلاسمین می باشند و از آنجایی که این آنزیم ها در فیزیولوژی بدن نقش اساسی دارند، بنابراین ضرورت وجود مس کافی در بدن قابل توجیه است. کمبود مس بیماریها و علائم مختلفی از جمله کم خونی - بی رنگ شدن پوشش خارجی - اسهال و غیره ایجاد می کند. در این مطالعه تعداد 206 رأس گاو شیری نژاد هولشتاین در دو گروه آزمایشی کنترل و درمانی به صورت تصادفی قرار گرفتند. به گروه درمانی میزان 150 میلی گرم از مس تزریقی به شکل کلسیم ادیتات مس زیر پوست ناحیه شانه در هفته اول خشکی و به گروه کنترل 3 سی سی سرم فیزیولوژی زیر پوست ناحیه شانه در همان زمان تجویز شد. پارامترهای شاخص سلامت گاوشیری شامل رخداد بیماری های مهم پس از زایمان شامل جفت ماندگی، متریت، ورم پستان و لنگش بود. در مورد شاخص کارآیی تولید میزان میانگین تولید شیر و چربی شیر ماهیانه برای هر راس گاو از ماه یک تا ماه 4 ثبت گردید. در مورد شاخص های سلامت گوساله وزن هنگام تولد، وقوع اسهال گوساله ها و پنومونی ثبت گردید. تجویز مس، اثری بر مقادیر سرمی مس، آهن و روی نداشت. دراین تحقیق به طور کلی اختلاف معنی داری بین گروهها درفاکتورهای سرمی و رخداد بیماریها مشاهده نگردید. اما در رابطه با فاکتور های مقدار تولید شیر و وزن گوساله ها اختلافات معنی داری دیده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که تزریق 150 میلی گرم مس در ابتدای دوره خشکی برتولید شیر و وزن گوساله ها اثر مثبت دارد. این نتایج همچنین بیانگر اثر بارز و معنی دار تجویز مس بر مقدار تولید شیر و وزن گوساله های متولد شده در گاوهای زایش اول بیشتر از زایش های بعدی می باشد.

سرب یک فلز به شدت سمی می باشد و باعث بروز طیف وسیعی از اختلالات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی می شود. تا کنون از عوامل مختلف شیمیایی و طبیعی جهت کاهش اثرات تخریبی سرب در حیوانات و انسان استفاده شده است. سی و دو سر رت ویستار به مدت 35 روز در معرض ppm1000 استات سرب در آب آشامیدنی قرار گرفته اند. آنها به صورت تصادفی به چهار گروه، 8تایی تقسیم شدند. که این گروه ها شامل موارد ذیل بود: کنترل منفی (ctrl)، کنترل مثبت(pb)، گروه درمانی 1 (pb+100) که تحت درمان با mg/kg100 عصاره انار برای 2 بار در روز قرار گرفتند و گروه درمانی 2 (pb+200) که تحت درمان با mg/kg200 عصاره انار برای 2 بار در روز قرار گرفتند. اوره، کراتینین، بیلی روبین، ast، alt و ggt در سرم اندازه گیری شد. جهت بررسی پارامترهای استرس اکسیداتیو از تست هایmda, frap, sh, pab استفاده گردید. عصاره پیه انار موجب افزایش قدرت آنتی اکسیدانی و گروه های تام تیول متعاقب مسمومیت مزمن با سرب در بافت های مغز، کبد و کلیه می گردد و موجب کاهش معنی داری در میزان mda در بافت های مغز و کلیه می گردد. مسمومیت مزمن با سرب موجب استرس اکسیداتیو در بافت های کبد، کلیه و مغز و همچنین خون می شود و تجویز عصاره آبی پیه انار موجب کاهش استرس اکسیداتیو در این بافت ها و خون می شود. این در حالی است که مصرف عصاره آبی پوسته داخلی انار بدنبال مسمومیت مزمن با سرب تاثیر چندانی بر روی پارامتر های بیوشیمیایی کلیوی و آنزیم های کبدی سرم نداشته است. براساس نتایج این مطالعه، عصاره بافت و پرده های داخلی انار دارای اثرات سودمندی در تقویت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی بدن و کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از مسمومیت با سرب است.

مسمومیت با پیاز به عنوان یکی از مسمومیت های تاثیر گذار در سلامت و تولید حیوانات مطرح است. گونه های مختلف حیوانات حساسیت متفاوتی به مسمومیت با پیاز نشان می دهند. گاو به نسبت دیگر حیوانات اهلی حساسیت بالاتری به مسمومیت با پیاز نشان می دهد. گوسفند و بز به نسبت اسب در برابر مسمومیت با پیاز مقاومت بیشتری دارند. به علت وسعت کشت پیاز در مناطقی نظیر ایران و استفاده از این گیاه بعنوان قسمتی از جیره غذایی حیوانات مزرعه ، گاهی مواردی از مسمومیت با پیاز به صورت بالینی و یا تحت بالینی مشاهده می شود. در بین حیوانات مزرعه اطلاعات چندانی درباره علائم مسمومیت و مقدار سمی پیاز در بز وجود ندارد. در این مطالعه 12 بز انتخاب شد و در 3 گروه تقسیم شدند. در یکی از گروه ها بزها به میزان 60% و در گروه دیگر 30% جیره خود پیاز دریافت می نمودند و گروه کنترل پیاز دریافت نمی کردند. مطالعه به مدت 2 ماه در بزها صورت پذیرفت و پس از دو ماه ، پیاز از جیره دو گروهی که پیاز دریافت می کردند حذف شد و به مدت 30 روز بررسی در همه گروه ها ادامه یافت. از شروع تا خاتمه طرح هر 10 روز از حیوانات خون گیری شد و به لحاظ فاکتورهای خونی و بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده گویای این بود که مصرف پیاز در گروه های درمانی هیچ تاثیر منفی بر سلامت حیوان نخواهد داشت و می توان پیاز را در مقادیر فراوان در جیره بز گنجاند.

تنش گرمایی لغتی است که در صنعت مرغداری برای بیان واکنش پرنده به دمای بالای غیر طبیعی محیط به کار می‏رود. تمامی سویه های تجاری ماکیان گوشتی در مناطقی از جهان انتخاب و به گزینی شده اند که از آب و هوایی معتدل متفاوت با مناطق گرمسیری است، برخوردارهستند؛ ضمن اینکه شرایط پیشنهادی بهینه برای پرورش استاندارد این سویه های تجاری ماکیان یک شرایط محیطی تحت کنترل عوامل پایشگر محیطی می‏باشد. تنش گرمایی می‏تواند به دو صورت حاد و مزمن مطرح شود. ماکیان جزو خون گرم‏های نوع i هستند که تولید دما را بوسیله‏ی تنظیم تولید گرمای متابولیک کنترل می‏کنند و در مقایسه با خون گرم های نوع ii یک محدوده‏ی آسایش قابل تشخیص ندارند. در جوجه‏های گوشتی به دلیل وزن‏گیری پایان دوره حساسیت بسیار بالایی به تنش گرمایی وجود دارد و از طرفی با افزایش سن حساسیت پرنده به تنش گرمایی افزایش می یابد. تنش گرمایی اثرات زیان باری بر کارایی جوجه های گوشتی پرورش یافته در سالن های باز دارد؛ که اساساً به خاطر کاهش مصرف غذا ، کاهش سرعت رشد، تاثیر گذاری منفی بر کارایی غذا و کیفیت لاشه در قیاس با حالت نرمال می باشد. بعلاوه دوره های طولانی دمای افزایش یافته ی محصور ، زمان رسیدن به کشتار را افزایش داده و مرگ و میر را بالا می برد. از شاخص های سنجش تنش گرمایی، دمای عمقی بدن، پروفایل های تفریقی لکوسیت از جمله نسبت تعداد هتروفیل به لنفوسیت (h:l) و ... می باشد. موارد استرس زای محیطی و آب و هوایی از قبیل حمل و نقل جاده ای و تنش گرمایی سبب بالا رفتن معنی دار نسبت h/l شده و سبب بازوفیلی می شود. نسبت هتروفیل به لنفوسیت در طی تنش های خیلی طولانی و زیاد نمی تواند نسبت قابل قبولی باشد زیرا در این موارد هتروپنی و بازوفیلی رخ می دهد. در این بررسی یک گله گوشتی لوهمان با شرایط استاندارد معمول کشور که از روز اول تحت نظارت تغذیه ای، مدیریتی و بهداشتی بوده و برنامه های واکسیناسیون روتین توصیه شده در شرایط مزرعه اجرا گردید، جهت اخذ جوجه به منظور بررسی تجربی انتخاب گردید (تعداد 80 قطعه جوجه 28 روزه). این جوجه ها تا سن 28 روزگی در شرایط فارم نگهداری شده و سپس به دانشکده دامپزشکی منتقل شده و سپس تنش های گرمایی حاد و مزمن بر روی گروه بندی های جوجه ها (سه گروه شامل گروه کنترل، گروه تحت تیمار با داروی hotlyte، و گروه تحت تیمار با داروی کامبینه آسپیرین + ویتامین c) در دوره های مشخص اعمال شد. در خونگیری هایی در فواصل تعیین شده، اسمیر خونی در سه دوره جهت شمارش تفریقی گلبول های سفید و بررسی نسبت h/l و نیز سرم خون در سه دوره جهت بررسی تیتر بیماری های نیوکاسل، برونشیت و آنفلوانزا اخذ شد و تفسیر نتایج برای بررسی اثرات حمایتی محصول تجاری هات لایت (hotlyte) در قیاس با ترکیب کامبینه آسپیرین + ویتامین c و گروه کنترل بر روی پارامتر های تولید، پروفایل سرولوژیک و پروفایل خونی انجام شد.

اثرات ناشی از مصرف خوراکی پیاز بر سیستم آنتی اکسیدان گلبول های قرمز بز در مطالعه حاضر اثرات مصرف طولانی مدت پیاز بر آنزیم های آنتی اکسیدان گلبول های قرمز بز (گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز، سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز) و رابطه آن ها با مقدار هماتوکریت و هموگلوبین ارزیابی گردید. 12 بز ماده بالغ مورد استفاده در این مطالعه به صورت تصادفی و برای یک دوره زمانی 80 روزه به سه گروه درمانی تقسیم بندی شدند. دام های گروه یک و دو به ترتیب جیره غذایی حاوی 30 و 60 درصد پیاز بهاره (بر پایه ماده خشک جیره) به مدت 60 روز دریافت نمودند. بزهای گروه سه (کنترل) جیره عاری از پیاز دریافت نموده و تنها با علوفه آلفا آفا در طی دوره تغذیه شدند. نمونه های خون قبل از شروع مطالعه و در فواصل 10 روزه اخذ گردید. مقدار هماتوکریت و هموگلوبین در گروه های یک و دو از روز 10 پس از مصرف پیاز شروع به کاهش نمود و در روز 40 به کمترین مقدار رسید. اگرچه مصرف پیاز موجب کاهش هماتوکریت و هموگلوبین گردید، اما این فاکتورها در طی دوره مطالعه در محدوده طبیعی باقی ماندند. میزان فعالیت آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز در گلبول های قرمز از روز 10 کاهش یافته و در روز 40 به حداقل میزان خود رسید. فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز از روز دهم شروع به افزایش نمود و در روز 40 به حداکثر میزان خود رسید. بعد از روز 40، بازگشت آهسته و تدریجی فاکتورهای اندازه گیری شده به سمت مقادیر پیش از مصرف پیاز مشاهده گردید. در گرو ه های یک و دو، میزان فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز رابطه منفی با مقدار هماتوکریت و هموگلوبین نشان داد (p<0.01). از طرف دیگر، رابطه مثبتی بین فعالیت گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز با مقدار هموگلوبین مشاهده گردید (p<0.01). به نظر می رسد که بزها قادربه مصرف جیره حاوی 60 درصد پیاز بدون رخداد کم خونی بالینی هستند. به علاوه، فعالیت آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز در گلبول های قرمز بز بدنبال مصرف طولانی مدت پیاز کاهش اما فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز افزایش یافت و به نظر می رسد که سوپر اکسید دیسموتاز نقش مهمی در محافظت گلبول های قرمز بز مقابل استرس اکسیداتیو ناشی از مصرف پیاز در بزها ایفا می کند. واژه های کلیدی: پیاز، آنزیم های آنتی اکسیدان، گلبول های قرمز، بز.

این مطالعه ارزیابی کننده اثرات افزودن موننزین به جیره بز های شیری سانن در حوالی زایش بود و میزان ماده خشک مصرفی، پارامتر های متابولیک، میزان تولید شیر و ترکیب شیر آنها را مورد بررسی قرار داد. 12 راس بز سانن آبستن در دو گروه 6 تایی بر اساس دریافت و یا عدم دریافت موننزین قرار گرفتند. از 30 روز مانده به زایش تا 42 روز پس از آن، موننزین به میزان 33 ppm از ماده خشک مصرفی به جیره گروه تیماراضافه گردید. نمونه های خون در روز های 30، 15 و 7 قبل از زایش و همچنین در 12 ساعت پس از زایش و روز های 7، 13، 19، 21، 28، 35 و 42 شیرواری اخذ شدند. غلظت سرمی بتا هیدروکسی بوتیریک اسید، اسید های چرب غیر استریفیه، کلسیم، منیزیم، فسفر، کلسترول، تری گلیسرید، اوره، پروتئین تام، آلبومین، گلوکز و میزان فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز اندازه گیری شد. بز های دریافت کننده موننزین به طور معنی داری مقادیر سرمی بتاهیروکسی بوتیریک اسید کمتری به نسبت گروه کنترل داشتند (p=0/007). غلظت سدیم سرم دام های گروه مطالعه هم به طور معنی داری بیشتر بود (p=0/048). به علاوه؛ موننزین سبب کاهش معنی دار میزان ماده خشک مصرفی بز های گروه مطالعه در قبل زایش شد (p=0/0001). میزان تولید شیر بز های گروه مطالعه تحت تاثیر افزودن موننزین به جیره قرار نگرفت ولی دام های این گروه به طور معنی داری درصد چربی شیر کمتری داشتند (p=0/0017).

مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات غلظت سرمی آلبومین، بیلی روبین، اسیداوریک، آهن، مس، روی، ظرفیت تام اتصال به آهن، مالون دی آلدهید و بتاهیدروکسی بوتیرات طی دوره ی انتقال و همچنین بررسی روابط بین آنها و اثر این فاکتورها بر رخداد کتوز تحت بالینی انجام شده است . 52 رأس گاو هولشتاین سالم با شرایط تغذیه ای مشابه انتخاب شده و از هر گاو چهار نوبت خونگیری انجام شد: 3 و 1 هفته قبل از زایش و 1 و 3 هفته بعد از زایش. بیشترین غلظت مالون دی آلدهید در هفته اول پس از زایش و بیشترین غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات و بیلی روبین نیز در هفته اول پس از زایش مشاهده گردید. در مقابل، مقادیر مس، روی، آلبومین، اوریک اسید و ظرفیت تام اتصال به آهن در سرم خون پس از زایش کاهش یافتند. در مورد آهن تفاوت معنی داری بین زمان های مختلف مشاهده نشد. پیش از زایش، بین روی و آلبومین ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت و همین ارتباط بین آهن و ظرفیت تام اتصال به آهن نیز مشاهده گردید. در این زمان بین آهن با هر دو فاکتور بتاهیدروکسی بوتیرات و اوریک اسید، و همچنین بین اوریک اسید و ظرفیت تام اتصال به آهن همبستگی منفی معنی دار وجود داشت. درمورد نمونه های پس از زایش، بین مالون دی آلدهید و بتاهیدروکسی بوتیرات همبستگی معنی دار و مثبت مشاهده شد. همبستگی مشابه بین آهن و ظرفیت تام اتصال به آهن هم دیده شد. ارتباط منفی و معنی داری بین روی و مالون دی آلدهید و همچنین بین روی و بتاهیدروکسی بوتیرات هم در پس از زایش وجود داشت. علاوه بر این، نتایج آنالیز رگرسیون لوجستیک نشان داد که افزایش غلظت روی و اوریک اسید سرم خون در هفته اول قبل از زایش و همچنین افزایش غلظت روی در هفته اول پس از زایش شانس ابتلا به کتوز تحت بالینی را کاهش می دهد. ولی با افزایش غلظت مالون دی آلدهید سرم خون در هفته اول پس از زایش، شانس ابتلا به کتوز تحت بالینی افزایش می یابد. حداکثر مقدار مالون دی آلدهید و حداقل مقدار آنتی اکسیدان ها در هفته اول پس از زایش نشان می دهد که طی دوره انتقال بیشترین استرس اکسیداتیو در هفته اول پس از زایش رخ می دهد. به علاوه نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که افزایش مالون دی آلدهید و کاهش آنتی اکسیدان های روی و اوریک اسید طی دوره انتقال به ویژه در هفته اول پس از زایش، خطر ابتلای گاو به کتوز تحت بالینی را افزایش می دهد .

هدف این مطالعه بررسی اثر تجویز اسید آسکوربیک در سه هفته اول پس از تولد بر مقادیر عناصر ریز مغذی سرم و همچنین شاخص های آنتی اکسیدانی گوساله های شیری نژاد هولشتاین - فریزین در شرایط مزرعه بود. تعداد 50 راس گوساله شیری نوزاد به طور اتفاقی در دو گروه درمان و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه درمانی گوساله های نوزاد اسید آسکوربیک دریافت کردند. مقدار تجویز اسید آسکوربیک به صورت هفته اول: روزانه 3 گرم در سه نوبت، هفته دوم روزانه 2 گرم در 2 نوبت و هفته سوم روزانه یک گرم در 1 نوبت. اسید آسکوربیک به صورت خوراکی به دام های مورد مطالعه خورانده شد. دو نمونه خون بدون ماده ضد انعقاد و خون هپارینه در زمان های: 48 ساعت بعد از تولد، هفته اول، هفته سوم، هفته پنجم و هفته هفتم از تولد از ورید وداج نمونه برداری گردید. از نمونه های سرم برای اندازه گیری: مس، روی و آهن و مالون دی آلدهید و از نمونه های خون هپارینه برای اندازه گیری: گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دسموتاز،و گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز، استفاده شد. آنزیم سوپراکسید دسموتاز در هفته اول پس از تولد بیشترین مقدار و در هفته پنجم کمترین مقدار را داشت اما از لحاظ آماری اختلاف معناداری بین گروههای کنترل و درمان مشاهده نشد. استفاده از مکمل اسید آسکوربیک بر روی میزان مالون آلدهید اثری نداشت و اختلاف معنی داری بین گروههای کنترل و درمان مشاهده نشد . گلوتاتیون پراکسیداز در هفته اول پس از تولد در بالاترین مقدار خود بود و در هفته هفتم پس از تولد به کمترین مقدار خود طی روندی پایدار رسید . اما از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین گروه کنترل و درمان مشاهده نشد. میزان آهن در سن 2 هفتگی در کمترین مقدار و در 35 روزگی بیشترین مقدار خود است و ار لحاظ آماری اختلاف معنی داری در زمان های مختلف وجود داشت. مقدار مس در گروه درمانی به طور کاملاً معنی داری بیش از گروه کنترل بود. میزان روی سرم درگروه کنترل بیش از گروه درمانی بود این اختلاف در روز 49 پس از تولد کاملاً معنی دار بود (p =0/0018). مقدار رو ی سرم درگوساله های ماده نسبت به گوساله های نر بیشتر بود. که این اختلاف متمایل به معنی دار شدن بود(p = 0/056) . مطالعه حاضر نشان داد که استفاده خوراکی از اسید اسکوربیک در 3 هفته ابتدای تولد اثری بر مقادیر سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوکز 6 فسفات و مالون دی آلدهید ندارد . کلمات کلیدی: آسکوربیک اسید، سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوکز 6 فسفات و مالون دی آلدهید، مس، روی ، آهن.

چکیده مطالع? همبستگی مقادیر پروتئین فاز حاد( سرم آمیلوئید آ) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی با میزان چربی کبد در کبد چرب گاوهای شیری هدف از مطالع? حاضر مشاهد? وجود همبستگی مقادیر سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و دو ریز مغزی مرتبط با فعالیت آنتی اکسیدانی بدن(مس وآهن) با نفوذ چربی در دام های مبتلا به کبد چرب و غیر مبتلا به کبد چرب می باشد. تعداد 90 نمون? بافت کبد و سرم خون گاوهای مبتلا به کبد چرب و غیر مبتلا به کبد چرب که در کشتارگاه صنعتی مشهد ذبح شده بودند برای مطالع? حاضر استفاده شد. مقادیر سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، مس و آهن در نمونه های سرم اندازه گیری شد. علاوه براین درصد چربی کبد و مقادیر سرمی تعدادی دیگر از متابولیت ها که قبلاً در نمونه های دام های مورد مطالعه مشخص شده بود استفاده شد. مقادیر سرم آمیلوئید آ، آهن و مس سرم تفاوت معنی داری را در بین 2 گروه گاو های مبتلا به کبد چرب (50 رأس) و گاو های سالم (40 رأس) نشان نداد. مطالع? حاضر نشان داد که تعداد زایش اثر معنی داری بر مقادیر سرم آمیلوئید آ، آهن، مس و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی نداشت. تفاوت معنی داری در مقادیر سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آهن و مس سرم در بین گروه های مختلف وضعیت بدنی(bcs) وجود نداشت. مقدار سرم آمیلوئید آ در گاوهای شیروار آبستن بیش از گاوهای شیروار غیر آبستن با روزهای شیردهی بیش از یک ماه معنی دار بود. مقادیر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آهن و مس سرم در بین گروه های مختلف یک دور? شیرواری تفاوت معنی داری نداشت. همبستگی معنی داری بین درصد چربی کبد و مقادیر سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آهن و مس سرم وجود نداشت. در این مطالعه سرم آمیلوئید آ با مقدار گلوکز سرم همبستگی معکوس ضعیف و معنی دار را نشان داد. سرم آمیلوئید آ با بتا هیدروکسی بوتیرات، اسید چرب غیر استریفیه، کلسترول، تری گلیسرید، نسبت اسید چرب غیر استریفیه به کلسترول و با فروکتوز آمین همبستگی آهن نیز با اسید چرب غیر استریفیه، کلسترول، گلوکز، تری گلیسرید، نسبت اسید چرب غیر استریفیه به کلسترول و با فروکتوز آمین همبستگی معنی داری را نشان نداد. ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و مس نیز با هیچکدام از این شاخص های انرژی خون همبستگی معنی داری را نشان ندادند. سرم آمیلوئید آ با بیلی روبین سرم و آنزیم ggt دارای همبستگی مستقیم و کاملاً معنی داری بود. همچنین سرم آمیلوئید آ دارای همبستگی مستقیمی با اسیدهای صفراوی بود. میزان آهن سرم با مقادیر آلبومین همبستگی مستقیم و با اور? سرم همبستگی معکوس و معنی داری را نشان داد اما با بیلی روبین، ast، alt، ldh و ggt همبستگی معنی داری را نشان نداد. ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و مس نیز با هیچکدام از این شاخص های پروتئینی و آنزیم های سرم خون همبستگی معنی داری را نشان ندادند. کلمات کلیدی: کبد چرب، سرم آمیلوئید آ، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، آهن، مس.

اسب ترکمن یکی از نژادهای برجسته در دنیا می باشد. استقامت و نیز توان زیستن در شرایط سخت محیطی یکی از ویژگی-های بارز این نژاد است. این ویژگی ها سبب شده تا این نژاد به عنوان یک اسب مسابقه ای مورد توجه باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد ورزشی این نژاد اسب در یک دوره مسابقات اسب دوانی بوده است. 15 رأس اسب ترکمن در طی یک دوره ی اسب-دوانی مورد مطالعه واقع شدند. جهت ارزیابی عملکرد این اسب ها اقدام به خون گیری از آن ها شد تا فاکتورهای خونی و بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گیرد. خون گیری در زمان های 24 ساعت قبل از مسابقه (زمان 1)، بلافاصله بعد از مسابقه (زمان 2)، 6 ساعت بعد از مسابقه (زمان 3)، 24 ساعت بعد از مسابقه (زمان 4) و 48 ساعت بعد از مسابقه (زمان 5) انجام شد. فاکتورهای خونی مورد اندازه گیری شامل حجم فشرده سلولی، غلظت هموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز، حجم متوسط گلبولی، هموگلوبین متوسط گلبولی، غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی، پلاکت ها و تعداد تام گلبول های سفید و نیز میزان افتراقی آن ها بود. فاکتورهای بیوشیمیایی شامل پروتئین تام پلاسما، فیبرینوژن، آسپارتات ترانس آمیناز، آلانین ترانس آمیناز، کراتین فسفوکیناز و لاکتات دهیدروژناز بود. آنالیز آماری داده های مربوط به خون شناسی اثر معنادار زمان (05/0?) را بر روی تمام فاکتورهای خونی به جز غلظت هموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز، نوتروفیل های باند، بازوفیل و مونوسیت نشان داد. در مورد تمام فاکتورهای بیوشیمیایی نیز اثر معنادار زمان (05/0?) مشاهده شد. نتایج حاصل نشان می دهد که اسب ترکمن در مسابقات سرعتی با مسافت عادی از لحاظ عملکردی دارای توان تطبیق پذیری مناسبی است. افزایش تمام فاکتورهای مورد بررسی بعد از رقابت، هر چند معنادار، در محدوده طبیعی خود بوده است.

مطالعه حاضر با هدف تعیین مقادیر فروکتوز آمین در حوالی زایش در بز شیری سانن و ارتباط آن با سایر شاخص های انرژی و پروتئینی سرم خون انجام شده است.11 راس بز سانن با شرایط تغذیه ای مشابه انتخاب شدند. نمونه های خون در روزهای 30، 15 و 7 قبل از زایش و همچنین 12 ساعت پس از زایش و روزهای 3، 7، 13 و 42 پس از زایش اخذ شدند.غلظت سرمی فروکتوز آمین، گلوکز، آلبومین، پروتئین تام، کلسترول، تری گلیسیرید، بتاهیدروکسی بوتیریک اسید و اسیدهای چرب غیراستریفیه اندازه گیری شدند.تفاوت معنی داری در میزان متابولیت های آلبومین، پروتئین تام، کلسترول و اسید چرب غیر استریفیه پس از زایش و گلوکز و تری گلیسیرید قبل از زایش مشاهده شد. اختلاف معنی داری در میزانفروکتوزآمین وبتاهیدروکسی بوتیرات قبل و بعد از زایش مشاهده نگردید. بیشترین غلظت گلوکز و فروکتوزامین 12 ساعت پس از زایش بود و تا 2 هفته پس از زایش کاهش نشان داد. مقادیر آلبومین و پروتئین تام پس از زایش به طور معنی داری افزایش یافت. کاهش معنی داری در میزان تری گلیسیرید از 15 روز قبل از زایش تا زمان زایش و افزایش معنی داری در میزان کلسترول پس از زایش مشاهده گردید. میزان اسیدچرب غیراستریفیه به طور معنی داری پس از زایش افزایش یافت و بیشترین غلظت آن 3 روز پس از زایش بود و سپس تا یک هفته پس از زایش کاهش یافت. بیشترین میزان بتاهیدروکسی بوتیرات 2هفته پس از زایش بود. همبستگی مثبت و معنی داری بین فروکتوز آمین 12 ساعت پس از زایش با گلوکز 42 روز پس از زایش و فروکتوز آمین 7 روز پس از زایش با گلوکز 7 روز پس از زایش و فروکتوز آمین 13 روز پس از زایش با گلوکز 42 روز پس از زایش و گلوکز در روزهای 7 و 15 قبل از زایش مشاهده شد. بین فروکتوز آمین 3 روز پس از زایش با گلوکز 13 روز پس از زایش و گلوکز روز 7 قبل از زایش و همچنین فروکتوز آمین 42 روز پس از زایش با گلوکز 12 ساعت پس از زایش همبستگی منفی و معنی دار مشاهده شد. بین فروکتوز آمین 3 روز پس از زایش با پروتئین تام روز 7 قبل از زایش همبستگی مثبت و معنی دار و بین فروکتوز آمین روز 3 پس از زایش با پروتئین تام 12 ساعت و 13 روز پس از زایش و بین فروکتوز آمین 42 روز پس از زایش با پروتئین تام 12 ساعت پس از زایش و روزهای 30 و 15 قبل از زایش همبستگی منفی و معنی دار مشاهده شد . بین فروکتوز آمین 7 روز پس از زایش با آلبومین 13 و 42 روز پس از زایش و بین فروکتوز آمین 13 روز پس از زایش با آلبومین 7 روز پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار و بین فروکتوزآمین 42 روز پس از زایش با آلبومین 13 روز پس از زایش و 15 روز قبل از زایش همبستگی منفی و معنی دار یافت شد. بین فروکتوز آمین روز 15 قبل از زایش با اسیدچرب غیراستریفیه روز 30 قبل از زایش و فروکتوز آمین 42 روز پس از زایش با اسیدچرب غیراستریفیه روز 13 پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار مشاهده گردید. بین فروکتوز آمین 3 روز پس از زایش با کلسترول 42 روز پس از زایش همبستگی منفی و معنی دار و بین فروکتوز آمین 13 روز پس از زایش با کلسترول 7 روز پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار یافت شد. بین فروکتوز آمین 12 ساعت پس از زایش با تری گلیسیرید 3 روز پس از زایش و فروکتوز آمین روز 13 پس از زایش با تری گلیسیرید 42 روز پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار و بین فروکتوز آمین 3 روز پس از زایش با تری گلیسیرید 15 روز قبل از زایش همبستگی منفی و معنی دار دیده شد. بین فروکتوز آمین 15 روز قبل از زایش با بتاهیدروکسی بوتیریک اسید 42 روز پس از زایش همبستگی مثبت و معنی دار مشاهده شد.

چکیده هدف مطالعه ی حاضر تعیین نقش استرس اکسیداتیو در روند پاتولوژی لیشمانیازیس احشایی سگ سانان است. در این مطالعه ارتباط بین شاخص های استرس اکسیداتیو، پارامتر های هماتولوژی، شاخص های کبدی وکلیوی ، عناصر کمیاب و شرایط بالینی سگ های آلوده با لیشمانیا اینفانتوم بررسی گردیده است. بدین منظور تعداد 60 قلاده سگ خانگی بالغ انتخاب شدند. از این تعداد،30 قلاده سگ آلوده به لیشمانیا و ?0 قلاده سگ سالم و عاری از آلودگی بالیشمانیا بودند. سگهای آلوده به لحاظ بالینی به دو دسته ی سگ های بدون علامت بالینی (14سگ) و سگ های دارای علایم بالینی (16 سگ) تقسیم شدند.نتایج مطالعه نشان داد که ، در سگ های آلوده ی دارای علایم بالینی در مقایسه با سگ های آلوده ی بدون علامت وسگ های سالم، کاهش معنی داری در میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بدن،غلظت آلبومین ،درصد هماتوکریت ،مقادیر عناصر کمیاب مس وروی وجود داشت.افزایش معنی داری میزان مالون دی آلدهید وbun خون هم مشاهده گردید.در سگ های آلوده ی بدون علامت نیز در مقایسه با سگ های سالم،کاهش معنی داری در میزان مس وروی و درصد هماتوکریت مشاهده شد.شاخص های استرس اکسیداتیو (tacوmda) ارتباط معنی داری را با مقادیر عناصر کمیاب (مس وروی) و شاخص های کبدی (آلانین ترانسفراز) وشاخص های کلیوی (bun وکراتینین) و پارامترهای خون شناسی (هماتوکریت) نشان دادند. نتایج این مطالعه نشان داد که سگ های آلوده ی دارای علایم بالینی، استرس اکسیداتیو شدیدتری را نسبت به سگ های مبتلای بدون علامت وسگ های سالم نشان می دهند وافزایش پراکسیداسیون لیپیدی می تواند در ارتباط با آسیب های کبدی وکلیوی در طی لیشمانیازیس احشایی باشد.

هدف از این بررسی، ارتباط بین عیار پادتن تولید شده در گاو های شیری پر تولید بر علیه ویروس bvd و پارامتر های خونی مرتبط با ایمنی غیر اختصاصی است. لذا فرض بر این است که ارتباطی بین پادتن تولید شده و یافته های خون شناسی مرتبط با ایمنی غیر اختصاصی در گاوهای شیری پر تولید وجود ندارد. در این مطالعه 140 نمونه سرم از گاوداری صنعتی پرورش گاوهای شیری نژاد هلشتاین اطراف مشهد با مدیریت تقریباً یکسان اخذ گردید. آنتی بادی ضد ویروس bvd در خون گاوها با استفاده از تست الایزای غیر مستقیم، مورد ارزیابی قرار گرفت. شمارش گلبول های سفید خون و آزمایشات بیوشیمیایی شامل: اندازه گیری پروتئن تام ، آلبومین، گلوبولین و شاخص التهاب در نمونه های سرم اخذ شده، انجام گرفت و ارتباط بین سلولهای ایمنی خون از قبیل: لنفوسیت ها، نوتروفیل ها ، مونوسیت ها، ائوزینوفیل ها و تعداد تام لکوسیت ها با نتایج تست الایزای ویروس bvd با استفاده از آزمون های آماری spearman correlation ،pearson correlation و نرم افزار spss ویراست 16 آنالیز شد. نتایج حاصله نشان داد که تعداد 138 (57/98%) راس از 140 راس گاو از لحاظ حضور پادتن علیه ویروس bvd مثبت بود، که تعداد بیشترین عیار آلودگی در 84 (60%) راس متعلق به گاوهایی بود که میزان pp value آنها بین 75 تا 125 بود. بقیه نمونه ها تعداد 28 (20%) رأس در دامنه ی 25 تا 75 و 26 (18.57%) راس در دامنه بالای 125 بودند. در pp value های بسیار بالا میزان نوتروفیل های خون تمایل به کاهش را نشان دادند، همچنین در pp value های پایین و بسیار بالا میزان لنفوسیت ها و ائوزینوفیل ها به ترتیب افزایش و کاهش را نشان دادند. اگرچه ارتباطاتی بین میزان آلودگی سرمی و پارامترهای خونی مذکور دیده شد ولی هیچکدام از این ارتباطات از نظر آماری معنی دار نبود. با توجه به اینکه تقریباً تمام گاوهای مورد مطالعه در گاو داریهای مذکور حداقل یک بار به ویروس bvd آلوده شده اند، مطالعه بیشتر جنبه های اساسی ایمونوبیولوژی ویروس bvd و اثرات آن بر سلولهای سیستم ایمنی گاو های شیری پر تولید در حال انجام است.

هدف از این مطالعه تعیین مقادیر فروکتوز آمین در دوره انتقال گاو شیری و همبستگی آن با سایر شاخص های انرژی همچون گلوکز، اسیدهای چرب غیر اشباع، بتاهیدروکسی بوتیریک اسید و شاخص های پروتئینی سرم خون همچون آلبومین و پروتئین تام سرم بود . 33 رأس گاو هلشتاین سالم با شرایط تغذیه ای مشابه انتخاب شده و از هر گاو چهار نوبت خون گیری انجام شد: 3 و 1 هفته قبل از زایش و 1 و 3 هفته بعد از زایش. آنالیز واریانس برای نمونه های تکراری نشان داد که زمان اثر معنی داری روی آلبومین داشته است( p=0.028). مقادیر آلبومین در سه هفته قبل از زایش با یک هفته پس از زایش و نیز یک هفته پس از زایش با سه هفته پس از زایش اختلاف معنی دار داشت (p< 0.05). در مورد مقادیر پروتئین تام هم زمان اثر معنی داری داشت (p=0.000). مقایسه دوگانه حاکی از این بود که بین پروتئین تام در سه هفته قبل از زایش با یک هفته قبل از زایش وسه هفته پس از زایش و پروتئین تام در یک هفته پیش از زایش با سه هفته پس از زایش و نیز یک هفته بعد از زایش باسه هفته پس از زایش اختلاف معنی داری وجود دارد. زمان اثر معنی داری روی گلوکز هم دارد.(p<0.05) مقایسه دو گانه حاکی از این بود که یه طور کلی گلوکز در قبل از زایش با یک وسه هفته پس اززایش اختلاف معنی داری دارد. همچون پارامترهای پیشین زمان اثر معنی داری روی فروکتوزآمین هم دارد. مقایسه دو گانه حاکی از این بود که یه طور کلی فروکتوزآمین در قبل از زایش با یک وسه هفته پس اززایش اختلاف معنی داری دارد. آزمون فریدمن نشان داد که زمان اثر معنی داری روی بتاهیدروکسی بوتیریک اسید دارد. مقایسه دوگانه حاکی از این بود که مقدار بتاهیدروکسی بوتیریک اسید دریک هفته قبل از زایش بایک هفته بعد از زایش دارای اختلاف معناداری هستند. زمان اثر معنی داری روی مقادیر اسیدهای چرب غیراستریفیه دارد. نتایج بررسی دوگانه حاکی از این بود که مقادیر اسیدهای چرب غیراستریفیه در سه هفته قبل از زایش بایک هفته قبل و یک هفته بعداز زایش اختلاف معنی داری دارد. همچنین مقادیر یک هفته قبل از زایش با یک هفته بعد از زایش و سه هفته بعد اززایش اختلاف معنی داری دارد. مقادیر یک هفته بعد از زایش وسه هفته بعد از زایش هم تفاوت معنی داری دارند. بیشترین مقدار فروکتوز آمین و گلوکز یک هفته قبل از زایش مشاهده شد. فروکتوز آمین سه هفته قبل از زایش با اسیدهای چرب غیر اشباع یک هفته قبل از زایش همبستگی منفی وجود دارد. بین فروکتوز آمین یک هفته قبل از زایش با گلوکز یک و سه هفته قبل از زایش، پروتئین تام یک هفته قبل از زایش و آلبومین سه هفته بعد از زایش همبستگی وجود دارد. همچنین بین فروکتوز آمین یک هفته پس از زایش با گلوکز یک هفته پس اززایش و فروکتوز آمین سه هفته پس از زایش واسید های چرب غیر اشباع یک هفته قبل از زایش و یک هفته پس از زایش همبستگی وجود دارد. همچنین بین فروکتوزآمین سه هفته پس از زایش با گلوکز وپروتئین تام یک هفته قبل از زایش و فروکتوزآمین یک هفته بعد از زایش واسید های چرب غیر اشباع سه هفته پس از زایش همبستگی وجود دارد. در بین مطالعات انجام شده در دام های بزرگ تنها در مطالعه2001 coppo و1991ropstad همبستگی مثبتی بین گلوکز و فروکتوزآمین یافت شده است. با توجه به همبستگی بین فروکتوزآمین و دیگر شاخص های انرژی که در این مطالعه یافت شده فروکتوزآمین می تواند به عنوان یکی از شاخص های متابولیک پروفایل برای مشخص شدن وضعیت انرژی در سطح گله های گاو شیری مورد توجه قرار گیرد.

مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات شاخص های استرس اکسیداتیو متعاقب انجام عمل اواریوهیسترکتومی با دو رهیافت خط وسط و فلانک در گربه انجام شده است. دوازده قلاده گربه ماده سالم در این مطالعه به طور تصادفی به دو گروه تقسیم و حیوانات یک گروه با استفاده از روش خط وسط و حیوانات گروه دیگر با روش فلانک عقیم شدند. از تمامی حیوانات در زمان های قبل از جراحی، پایان جراحی و 24 ساعت بعد از جراحی به منظور اندازه گیری مالون دی آلدهید و ظرفیت تام آنتی-اکسیدانی سرم و اندازه گیری گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در همولیز گلبول های قرمز خون گیری شد. در این مطالعه هیچ گونه تفاوت آماری معنی داری در میزان مالون دی آلدهید سرم و گلوتاتیون پراکسیداز بین دو گروه مشاهده نشد(05/0<p). میانگین مقادیر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم (060/0p=) و سوپراکسید دیسموتاز (054/0p=) تمایل به افزایش و مقدار گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز (052/0p=) تمایل به کاهش را در گروه خط وسط در مقایسه با گروه فلانک نشان دادند.نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که میان دو روش جراحی اوریوهیسترکتومی خط وسط و فلانک از لحاظ میزان استرس اکسیداتیو تفاوتی وجود ندارد.

مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات شاخص های استرس اکسیداتیو به دنبال بیهوشی عمومی با داروهای پروپوفول و ایزوفلوران در گربه انجام شده است. تعداد 12 گربه نر و ماده به صورت تصادفی به دو گروه 6 تایی تقسیم شده و در هر گروه حیوانات با رژیم بیهوشی متفاوتی بیهوش شدند. ابتدا در هر دو گروه آسپرومازینبه میزان 1/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت عضلانی به عنوان پیش بیهوشی تزریق شد. در گروه اول بعد از حدود 20 دقیقه، پروپوفول 10 درصد به میزان3میلی-گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت وریدی و آهسته تزریق شد تا القای بیهوشی صورت گیرد. سپس در داخل نای لوله نایی قرار داده و مسیر تنفسی حیوان به اکسیژن متصل گردید. برای ادامه بیهوشی از پروپوفول به میزان 3/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دقیقه به صورت انفوزیون با پمپ مخصوص استفاده شد. در گروه دوم نیز بعد از حدود 20 دقیقه، مخلوط کتامین با دوز 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و دیازپام با دوز 28/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت وریدی و آهسته تزریق گردید تا القای بیهوشی صورت گیرد. سپس در داخل نای لوله نایی قرار داده و حیوان به دستگاه بیهوشی متصل گردید. برای ادامه بیهوشی از ایزوفلوران (بین 3- 2 درصد) استفاده شد. بیهوشی در هر دو گروه به مدت 120 دقیقه به طول انجامید. نمونه خون وریدی از تمامی گربه ها در زمان های قبل از شروع بیهوشی (زمان صفر)، در اواسط بیهوشی (دقیقه 60)، انتهای بیهوشی (دقیقه 120) و 24 ساعت پس از شروع بیهوشی اخذ گردید و شاخص های استرس اکسیداتیو شامل فعالیتآنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز و نیز میزان مالون دی آلدهیددر همولیز گلبول های قرمز و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در سرم اندازه-گیری شدند. در مطالعه حاضر به دنبال مقایسه دوگروه، 24 ساعت پس از شروع بیهوشی کاهش فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و افزایش فعالیت آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز در گروه ایزوفلوران دیده شد. این نتایج نشان می دهد که به دنبال بیهوشی با داروی ایزوفلوران افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن رخ می دهد، که این امر سبب تغییراتی در فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان گلبول های قرمز گربه در گروه ایزوفلوران می-شود. از طرف دیگر 24 ساعت پس از شروع بیهوشی، مقدار مالون دی آلدهید در گروه ایزوفلوران بیشتر از گروه پروپوفول بود. بنابراین می توان این گونه بیان نمود که در گروه ایزوفلوران میزان تولید گونه های فعال اکسیژن و متعاقب آن آسیب اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی گلبول های قرمز بیشتر از گروه پروپوفول است، به-گونه ای که سیستم آنتی اکسیدان گلبول های قرمز توان مواجهه و مقابله با آن را ندارد.

چکیده : مطالعه مسمومیت تجربی با موننزین در بز به کوشش دکتر سید مهدی دلجو این مطالعه، ارزیابی کننده اثرات بالینی، هماتولوژیک، بیوشیمیایی، پاتولوژیک و الکتروکاردیوگرافیک مسمومیت تحت حاد با موننزین در بزها بود. در این مطالعه، 7 رأس بز ماده، غیر آبستن، غیر شیروار، 2 الی 4 ساله، با وزن 35 الی 45 کیلوگرم و از نژادهای محلی، مورد استفاده قرار گرفتند. موننزین با دز 13 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، روزانه و به مدت 5 روز، بصورت خوراکی به دام ها خورانده شد. قبل از تجویز موننزین، در طی روزهای تجویز و 5 روز پس از تجویز، بطور روزانه دام ها مورد معاینه و خون گیری قرار گرفته و الکتروکاردیوگرام آنها اخذ گردید. مسمومیت تحت حاد در بزها، سبب ایجاد بی اشتهایی، اسهال و تغییرات مشخص الکتروکاردیوگرافیک گردید. دمای بدن، تعداد تنفس و وزن بدن، تغییرات معنی داری را نشان دادند. تغییرات هماتوکریت و پروتئین تام پلاسما نیز، معنی دار بود. تغییرات منیزیم، فسفر، سدیم و مس نیز، روند معناداری را نشان داد. تغییرات آلبومین، بیلی روبین، کراتینین، ازت اوره خون و پروتئین تام سرم نیز، معنادار بود.. آسپارتات آمینو ترانسفراز، لاکتات دهیدروژناز و کراتین فسفوکیناز نیز، تغییرات معناداری را نشان می دادند. تغییرات سوپراکسید دیسموتاز نیز، معنادار بود. در نهایت، بررسی های پاتولوژیک، وجود ضایعات ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک را در بافت های قلب، عضله اسکلتی، کبد و کلیه نشان داد.

هدف این مطالعه ارزیابی بررسی اثر افزودن مکمل آنیونی آنسید در دوره ی انتظار زایش بر روی جلوگیری ازتب شیر با اندازه گیری های پارامترهای سرمی مقادیر کلسیم تام، کلسیم تصحیح شده بر اساس میزان پروتیین تام و آلبومین، فسفر،منیزیم،پروتئین تام وآلبومین، گلوبولین ومیزان امتیاز هیکل گاو ها در روزهای 21-، > 7-، 30 و 15 و 1،2 پس از زایمان در شرایط میدانی بود. 16 گاو شیری با حداقل دو شکم زایش در دامداری صنعتی انتخاب شدند. 8 گاو به عنوان کنترل و 8 گاو به عنوان گروه درمانی بودند. . درمان های تغذیه ای در گروه کنترل با dcad برابر با meq/kg 122.95و در گروه تیمار باdcad برابر با meq/kg 66- ،تقریباً 21 روز پیش از زمان های مورد انتظار برای زایش شروع شد.و برای تایید اسیدی شدن خون از اسیدی شدن ادرار با ph بین 6 تا 7 استفاده شد. نمره وضعیت بدنی در گاوهایی که مکمل آنسید دریافت کردند درمقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت که این کاهش در روزهای4 و7 روز قبل از زایش معنی دار بود(p<0.1).سطح کلسیم تام وکلسیم تصحیح شده بر اساس میزان پروتیین تام وآلبوین در گروه تیمار افزایش یافت که این افزایش در روز 4 قبل از زایش و2، 15، 30 بعد زایش معنی دار بود(p<0.05) . phادرار در گروه تیمار کاهش یافت که این کاهش در تمامی مراحل به استثنای روز نخست آزمایش معنی دار بود(p<0.05).سطح منیزیم سرم گروه تیمار کاهش یافت که این کاهش در هیچ یک از مراحل معنی دار نبود(p>0.05). همبستگی معکوس و بالایی بین مقادیر کلسیم و منیزیم سرم گروه تیمار در روزهای 1 و 2 پس از زایش وجود داشت. سطح فسفر،آلبومین وگلوبولین در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد نوساناتی داشته که این تغییرات در هیچ یک از مراحل معنی دار نبود(p>0.05).سطح پروتئین گروه تیمار نسبت به گروه شاهد نوساناتی داشته که این تغییرات در روز15 بعد زایش معنی دار بود(p<0.05). رخداد هیپوکلسمی تحت بالینی ca<7.5 mg/dl با کاهش معنی دار با p=0.001 در روز 2 بعد از زایش بود.(در صد رخداد به ترتییب گروه شاهد و تیمار به میزان %87.5 و% 12.5 بود)

16 گاو شیری با حداقل 2شکم زایش در دامداری صنعتی انتخاب شدند. 8 گاو به عنوان گروه کنترل و 8 گاو به عنوان گروه درمانی انتخاب شدند. درمان های تغذیه ای در گروه کنترل با dcad برابر با meq/kg 122.95 و گروه تیمار با dcad برابر با meq/kg 66-، تغریبا 21 روز پیش از زمان های مورد انتظار برای زایش شروع شد و برای تایید اسیدی شدن خون از اسیدی شدن ادرار با ph بین 6 تا 7 استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده، اختلاف درون گروهی و بین گروهی در مقادیر سلنیوم خون گاو ها در هیچ یک از مراحل نمونه گیری مشخص نشد. همچنین در مقادیر روی سرم هم در گروه شاهد و تیمار، اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در بررسی سرمی مقادیر مس چه در مطالعه درون گروهی و چه در مطالعه بین گروهی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در مورد آهن بین دو گروه در روز 21 قبل از زایش اختلاف معنی داری مشاهده شد که در حال حاضر علت دقیق آن مشخص نمی باشد. به طور کلی می توان گفت با رعایت توصیه-های شورای nrc,2001 در تامین آهن، مس، روی و سلنیوم در جیره گاو های انتظار زایش، شواهدی مبنی بر اینکه مکمل آنسید اختلالی در مقادیر سرمی این عناصر ایجاد کند، در مطالعه حاضر مشاهده نمی شود.

هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین تعدادی از پارامترهای بیوشیمیایی سرم با وقوع کبد چرب و تعیین بهترین شاخصهای بیوشیمیایی پیشگویی کننده کبد چرب بود. همچنین در مورد شاخصهای بیوشیمیایی که بیشترین ارتباط را با کبد چرب داشتند بهترین نقاط برش تعیین گردید. در این مطالعه نمونه های خون و کبد از 506 رأس گاو ماده نژاد هولشتاین در کشتارگاه صنعتی مشهد اخذ شد. در مورد هر گاو وضعیت بدنی ، وضعیت آبستنی ، تعداد زایش ، سن ، رکورد تولید شیر وعلت کشتار ثبت گردید. در خون میزان فعالیت آنزیمهای آسپارتات آمینوترانسفراز ، آلانین آمینوترانسفراز ، گاماگلوتامیل ترانسفراز ، لاکتات دهیدروژناز و مقادیر کلسترول ، تری گلیسیرید ، بتاهیدروکسی بوتیرات ، اسیدهای چرب غیراستریفیه ، اوره ، آلبومین ، بیلی روبین تام ، اسیدهای صفراوی ، فروکتوز آمین و مالوندیئالدهید تعیین گردید. میزان چربی تام در نمونه های کبد نیز به روش بیوشیمیایی تعیین شد. ارتباط بین شاخصهای بیوشیمیایی و وقوع کبد چرب بوسیله مدل آماری logistic regression مشخص شد. منحنی های roc برای تعیین بهترین نقاط برش رسم گردید. در این مطالعه 54 رأس گاو کبد چرب داشتند بطوریکه میزان چربی تام در نمونه های کبد آنها بیشتر یا مساوی 10% بود. در این تحقیق ارتباط معنی داری بین وقوع کبد چرب و وضعیت شیرواری وجود داشت. بیشترین وقوع کبد چرب در گاوهای تازه زا و سپس درگاوهای خشک بود. ارتباط معنی داری بین وقوع کبد چرب و علت کشتار گاوها دیده نشد. همچنین وقوع کبد چرب با وضعیت بدنی گاوها ارتباط معنی دار نداشت. اما بررسی آماری نشان داد که بین وقوع کبد چرب و تعداد زایش اختلاف معنی دار وجود دارد. وقوع کبد چرب در گاوهای زایش اول بیشتر بود. در این مطالعه میزان بتاهیدروکسی بوتیرات ، اسیدهای چرب غیر استریفیه، نسبت اسیدهای چرب غیر استریفیه به کلسترول، بیلی روبین تام، آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز، آنزیم لاکتات دهیدروژناز و اسیدهای صفراوی در گاوهای واجد کبد چرب به طور معنی داری بیشتر از گاوهای سالم بود در حالیکه مقادیر کلسترول، آلبومین ،آنزیم آلانین آمینوترانسفراز و فروکتوز آمین در گاوهای سالم بیشتر از گروه گاوهای دارای کبد چرب بود. از میان متابولیتهای اندازه گیری شده اختلاف معنی داری در مقادیر اوره، تری گلیسیرید، آنزیم گاماگلوتامیل ترانسفراز و مالوندیئالدهید بین گروه گاوهای سالم و گاوهای دارای کبد چرب دیده نشد. از میان متابولیت های مورد آزمایش مقادیر بتاهیدروکسی بوتیرات ، اسیدهای چرب غیر استریفیه ، نسبت اسیدهای چرب غیر استریفیه به کلسترول و آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز بیشترین ارتباط را با وقوع کبد چرب داشتند. بهترین نقطه برش برای بتاهیدروکسی بوتیرات ، اسیدهای چرب غیر استریفیه ، نسبت اسیدهای چرب غیر استریفیه به کلسترول و آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز به ترتیب 780 میکرو مول در لیتر ، 566/0 میلی مول در لیتر ، 2/0 و 120 واحد در لیتر تعیین گردید. نسبتهای احتمال مثبت برای بتاهیدروکسی بوتیرات، اسیدهای چرب غیراستریفیه، نسبت اسیدهای چرب غیراستریفیه به کلسترول و آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز به ترتیب 4/9 ، 5/3 ، 3/4 و 2/2 تعیین شد. در این تحقیق بیشترین سطح زیر منحنی از آن نسبت اسیدهای چرب غیراستریفیه به کلسترول بود (77/0) درحالیکه این میزان برای بتاهیدروکسی بوتیرات 70/0 ، برای اسیدهای چرب غیراستریفیه 74/0 و برای آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز 61/0 بود. به نظر می رسد از میان متابولیتهای بیوشیمیایی اندازه گیری شده بتاهیدروکسی بوتیرات و نسبت اسیدهای چرب غیراستریفیه به کلسترول شاخصهای با ارزشی جهت تشخیص و پیشگویی کبد چرب می باشند.

در این طرح روی 90 رأس کره اسب زیر24 ماه بررسی هایی انچام گرفت.از 40 رأس آنها نمونه خون اخذ گردید و قد(ارتقاع جدوگاه تا زمین) و تنگ (دورسینه) همه نمونه ها اندازه گیری شد.دور سینه برای محاسبه وزن اندازه گیری شد و از طریق قرمول رگرسیون وزن نمامی کره ها تخمین زده شد.پرسش نامه هایی تنظیم شد که در آن از صاحبان یا مربی کره ها، نژادکره و نژاد پدر و مادر و همچنین جیره غذایی مورد استفاده کره در طی روز پرسیده می شد و در این پرسش نامه ثبت می گردید.با استخراج اطلاعات از پرسش نامه ها، جیره ها آنالیز شدند که در این باب از کتاب nrc1989 استفاده شد و میزان انرژی،کلسیم، فسفر، منیزیم،مس، روی و ... تخمین زده شد. سرم نمونه خون های اخذ شده (از سیاهرگ وداج) در اداره دامپزشکی شهرستان گنبد کاووس از طریق ساتریفیوژ جداسازی شد و سپس در آزمایشگاه بیمارستان رضوی میزان سلنیم نمونه ها اندازه گیری شدودرآزمایشگاه کلینیکال پاتولوژی دانشکده دامپزشکی فردوسی مشهد پارامترهایی از قبیل آهن،مس،روی،کلسیم،فسفر،کراتینین،لاکتات دهیدروژناز،گاماگلوتامیل ترانسفراز و ... (lمجموعا 17 پارامتر)سنجیده شد.برای اندازه گیری تمامی پارامترها به جز سلنیوم از کیت های آزمایشگاهی و دستگاه اتوآنالایزراستفاده شد.

مار جعفری، یکی از خطرناک ترین مارهای جهان است که در آفریقا، ایران و کشورهای همسایه پراکنده است. زهر این مار یک هماتوتوکسین است و با تهاجم به سیستم گردش خون منجر به تغییرات شدید هموستاتیک از جمله خون ریزی های داخلی و خارجی می شود. تحقیقات اخیر نشان داده اند داروی ضد تریپانوزوم سورامین از طریق تداخل اثر با زهر برخی از مارها می تواند باعث افزایش زمان زنده ماندن فرد مارگزیده شود. در این مطالعه با بررسی اثرات زهر مار جعفری برروی مقادیر پارامترهای بیوشیمیایی خون رت مکانیزم اثر این زهر را روی ارگان های مختلف به همراه اثرات آنتاگونیستی سورامین مورد بررسی قرارداده ایم. در این مطالعه تعداد 42 قطعه رت به طور تصادفی به 3 گروه اصلی و 7 زیرگروه برای خون گیری در ساعت های 1، 3 و 5 بعد از تزریقات تقسیم شدند. در تمامی موارد از روش داخل صفاقی برای تزریقات استفاده شد. در گروه اول (6=n) سرم فیزیولوژی با حجم برابر زهر به هر رت تزریق گردید. در گروه دوم (18=n) با 3 زیرگروه (6n=) زهر را با دوزmg/kg 10 به رت ها تزریق کردیم و خون گیری زیرگروه ها در فواصل زمانی 1 ساعت، 3 ساعت و 5 ساعت بعد از تزریق انجام شد. در گروه سوم (18=n) با 3 زیرگروه (6n=) 15دقیقه پس از تزریق زهر با دوز mg/kg 10، سورامین را با دوز برابر تزریق کردیم و خون گیری ها مشابه گروه دوم در ساعت های یادشده صورت گرفت. نتایج نشان داد که زهر میزان کراتینین، اوره، گلوکز، فسفر، کلسیم، بیلی روبین و فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز (ast) را در ساعت های مختلف افزایش داد اما بر میزان کلسترول، آلبومین، پروتئین، تری گلیسیرید و فعالیت آلانین آمینوترانسفراز (alt) تأثیری نداشت. تغییرات مشاهده شده در میزان برخی از این پارامترها نشان داد زهر مار جعفری با تاثیر روی ارگان های حیاتی همچون کلیه، کبد، قلب و پانکراس علائم بالینی را در قربانی بروز می دهد.

به منظور ارزیابی تجویز ویتامین a در دوره ی خشکی، بر روی برخی از شاخص های سلامت، خون شناسی و نیز شاخص های اکسیداتیو- آنتی اکسیداتیو در گوساله های شیری نوزاد، تعداد 40 رأس گاو ماده ی هولشتاین انتخاب شد. این گاو ها همگی در دوره ی خشکی 1.5 تا 2 ماه منتهی به زایش قرار داشتند و به طور تصادفی در دو گروه 20 رأسی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گاو ها طوری بین دو گروه تقسیم شدند که از لحاظ تعداد زایش متوازن باشند. به گاو های گروه آزمایش، ویتامین a با دز 500000 واحد به ازای هر رأس گاو به صورت عضلانی تزریق شد. گاو های گروه کنترل نیز میزان یکسان از لحاظ حجم تقریبی، سرم فیزیولوژی به صورت تزریق عضلانی دریافت کردند. این تزریقات 4 هفته مانده به زمان تقریبی زایش صورت گرفت. پس از زایش، در زمان های 48-24 ساعت اول پس از تولد، هفته ی اول، دوم، سوم و چهارم بعد از تولد از هر گوساله 12 میلی لیتر خون اخذ شد. حدود 2 میلی لیتر از خون گرفته شده به لوله های حاوی ماده ی ضد انعقاد edta، جهت انجام آزمایشات خون شناسی و الباقی آن به لوله های بدون هیچ گونه افزودنی جهت لخته شدن و جدا شدن سرم منتقل گردید. بر روی هر نمونه، آزمایشات خون شناسی و بیوشیمیایی شامل اندازه گیری pcv، rbc، hb، mcv، mch، mchc، پروتئین تام، فیبرینوژن، تعداد مطلق گلبول های سفید و تعداد مطلق نوتروفیل، لنفوسیت، مونوسیت، پلاکت و نیز مقادیر آلبومین، روی، مس، کلسترول، اوره، اسیداوریک، بیلی روبین تام، ast، آهن و بررسی شاخص های استرس اکسیداتیو شامل mda، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی ((frap خون انجام گرفت. بر روی نمونه های سرمی روز اول و روز 28 از هر گوساله، اندازه گیری igf-1، ویتامین a و بتا- کاروتن نیز صورت گرفت. تعداد روز های درمان برای هر گوساله نیز در طول دوره ی مطالعه (از ابتدای تولد تا انتهای هفته چهارم پس از تولد) ثبت گردید. پس از اندازه گیری پارامتر ها و انجام تحلیل های آماری، مشخص شد که گروه دارای تأثیر معناداری بر روی هیچ یک از پارامتر های اندازه گیری شده نبوده است (0/05 < p). اما زمان نمونه گیری (سن) تأثیر معنا داری بر روی مقادیر آلبومین، پروتئین تام، اوره،اوریک اسید، روی، کلسترول، بیلی روبین تام، مس، ast، mda،ظرفیت تام آنتی اکسیدانی frap))، wbc، نوتروفیل بالغ، ائوزینوفیل، لنفوسیت، پلاکت، pcv، rbc، mcv، mch، mchc، فیبرینوژن، بتا- کاروتن و igf-1 داشته است (0/05 > p). در هم کنش معنا دار در مورد زمان نمونه گیری با گروه در مورد آلبومین مشاهده شد (0/05> p). طبق محاسبات آماری میزان آلبومین سرم در بین دو گروه از ابتدای دوره تا انتهای هفته ی دوم پس از زایش اختلاف معنا داری نداشت. اما در پایان هفته ی سوم افزایش معنا داری در گروه کنترل مشاهده شد. پس از آن مجدداً در پایان هفته ی چهارم هیچ گونه اختلاف معنا داری بین دو گروه مشخص نگردید.اختلاف معنا داری از لحاظ تعداد روز های درمان بین دو گروه مشاهده نشد، ولی به طور میانگین تعداد روز های درمان در گروه کنترل بیشتر از گروه ویتامین a بود.

مطالعه ی حاضر با هدف بررسی روند تغییرات شاخص های استرس اکسیداتیو همزمان با تغییرات خون شناسی و پروفایل آهن و همچنین ارتباط بین آن ها در گوساله های شیری تازه متولد شده انجام شده است. به این منظور30 رأس گوساله نژاد هولشتاین به ظاهر سالم به تعداد مساوی از نظر جنسیت (نر و ماده بودن) انتخاب شدند. تمامی گوساله های مورد مطالعه طی زایمان طبیعی متولد شده و گوساله ها به گونه ای انتخاب شدند که از نظر شکم زایشی مادرانشان در سه گروه ده تایی یک شکم زایش، دو شکم زایش و سه شکم زایش قرار گرفتند. نمونه¬گیری از هر گوساله در 5 نوبت انجام شد. خون¬گیری در زمان 48-24 ساعت اول پس از تولد و پس از آن در روزهای 7 و 14 و 21 و 28 بعد از تولد صورت گرفت. نمونه¬گیری از ورید وداج با استفاده از ونوجکت با سر سوزن شماره 18 انجام گرفت. از هر گوساله cc10 خون گرفته ¬شد که حدود cc2 از آن به لوله¬ حاوی ماده¬ی ضد انعقاد edta جهت انجام آزمایشات خون شناسی و تهیه ی همولیزه ی گلبول های قرمز خون و الباقی آن به لوله بدون هیچ گونه افزودنی، جهت لخته شدن و جدا شدن سرم، منتقل ¬گشت. بر روی هر نمونه، آزمایشات خون¬ شناسی و بیوشیمیایی شامل اندازه¬گیری mchc،mch ،mcv ، pcv، hb ،rbc،wbc ، plt، پروتئین تام، فیبرینوژن، آهن، tibc و درصد اشباع ترانسفرین و همچنین بررسی شاخص¬های استرس اکسیداتیو شامل اندازه گیری مالون دی آلدهید همولیزه گلبول های قرمز و مالون دی آلدهید، گروه تیول و ظرفیت تام آنتی¬اکسیدانی (frap) سرم خون انجام گرفت. پس از اندازه¬گیری پارامتر¬ها و انجام تحلیل¬های آماری، مقادیر هماتوکریت، هموگلوبین،mcv ، mch و گروه تیول (به عنوان شاخص آنتی اکسیدانی) یک روند نزولی را در طی ماه اول زندگی نشان دادند و کمترین مقدار آن ها در انتهای دوره دیده شد. بر عکس، مالون دی آلدهید همولیزه و سرم خون روند صعودی را نشان دادند. پروفایل آهن شامل آهن سرم خون،tibc و درصد اشباع ترانسفرین نیز از یک روند صعودی در طی مطالعه برخوردار بودند. از لحاظ frap تغییر معنی داری در طی زمان مشاهده نگردید. به دنبال ارزیابی ارتباط بین شاخص های مختلف با استفاده از آزمون پیرسون، رابطه مثبت معنی داری بین مقدار frap و غلظت آهن سرم خون و tibc در 7 و 21 روزگی، رابطه منفی معنی داری بین مقدار مالون دی آلدهید گلبول قرمز و تعداد گلبول های قرمز در 48-24 ساعت ابتدایی پس از تولد و ارتباط مثبت معنی داری بین frap و مقدار pcv غلظت هموگلوبین و تعداد گلبول های قرمز در 21 روزگی نشان داده شد. همچنین به دنبال مقایسه استرس اکسیداتیو و پروفایل آهن در دو گروه کم خون و غیر کم خون، مقدار مالون دی آلدهید گلبول های قرمز در گروه کم خون افزایش معنی داری در مقایسه با گروه غیر کم خون در انتهای دوره نشان داد (p<0.05). آهن و tibc نیز در گروه کم خون کاهش معنی داری در مقایسه با گروه غیر کم خون در زمان های مختلف نشان دادند (p<0.05). روند صعودی مالون دی آلدهید در گوساله های مورد مطالعه، همراه با افزایش مقدار مالون دی آلدهید گلبول های قرمز در گوساله های کم خون در مقایسه با گوساله های غیر کم خون و رابطه منفی معنی دار بین مقدار مالون دی آلدهید گلبول قرمز و تعداد گلبول های قرمز می توانند شواهدی از نقش استرس اکسیداتیو در آسیب گلبول های قرمز و بروز کم خونی در هفته های ابتدایی زندگی گوساله باشند. عدم تغییر معنی دار frap (به عنوان شاخصی از ظرفیت آنتی اکسیدان های غیر پروتئینی خون) و حتی روند کاهشی گروه تیول می توانند به عنوان شواهدی از عدم کفایت سیستم آنتی اکسیدانی بدن در بدو تولد در دفاع علیه تولید بیش از حد رادیکال های آزاد و فراهم شدن زمینه رخداد استرس اکسیداتیو در ابتدای زندگی گوساله در نظر گرفته شوند.

هدف- هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد ورزشی اسب نژاد ترکمن در یک دوره مسابقات اسب¬دوانی بوده است. طرح مطالعه- 15 رأس اسب ترکمن در طی یک دوره¬ی اسب¬دوانی مورد مطالعه واقع شدند. جهت ارزیابی عملکرد این اسب¬ها اقدام به خون¬گیری از آن¬ها شد تا فاکتورهای استرس اکسیداتیو مورد بررسی قرار گیرد. حیوانات- اسب ترکمن یکی از نژادهای برجسته در دنیا می-باشد. استقامت و نیز توان زیستن در شرایط سخت محیطی یکی از ویژگی¬های بارز این نژاد است. این ویژگی¬ها سبب شده تا این نژاد به عنوان یک اسب مسابقه¬ای مورد توجه باشد. روش کار- خون¬گیری در زمان های 24 ساعت قبل از مسابقه (زمان 1)، بلافاصله بعد از مسابقه (زمان 2)، 6 ساعت بعد از مسابقه (زمان 3)، 24 ساعت بعد از مسابقه (زمان 4) و 48 ساعت بعد از مسابقه (زمان 5) انجام شد. فاکتورهای استرس اکسیداتیو مورد اندازه¬گیری شامل : بیلی روبین تام، روی، آهن، مس، مالون دی آلدیید، اسیداوریک، تروپونینi بود. نتایج- آنالیز آماری داده¬ های مربوطه اثر معنادار زمان (05/0?) را بر روی هیچ فاکتوری به جز آهن و اسید اوریک نشان نداد. نتیجه گیری و کاربرد بالینی- نتایج حاصل نشان می دهد که اسب ترکمن در مسابقات سرعتی با مسافت عادی از لحاظ عملکردی دارای توان تطبیق پذیری مناسبی است.

در این مطالعه تعداد 28 سر رت نر ویستار با سن 10 هفته و وزن 20±200 گرم به طور تصادفی در چهار گروه تقسیم شدند: 1- گروه کنترل + دارونما،2- گروه تمرین مقاومتی + دارونما، 3- گروه تستوسترون انانتات (mg/kg bw20، داخل عضلانی)، 4- گروه تمرین مقاومتی + تستوسترون انانتات (mg/kg bw20، داخل عضلانی). برنامه-ی مقاومتی شامل هشت هفته صعود از نردبان (3 ست با 5تکرار)، پس از بستن وزنه به دم حیوانات بود. پس از پایان دوره ، خونگیری از چشم به عمل آمد و سپس فاکتورهای بیوشیمیایی شامل فعالیت سرمی آنزیم های ck mb، ldh، ast و غلظت سرمی کراتینین و اوره، با روش اسپکتروفوتومتری و با استفاده از دستگاه اتوآنالایزر (biotechnica targa 1500, italy) و میزان ctni با روش الایزا اندازه گیری شد. پس از بیهوشی و کالبدگشایی رت ها، نمونه گیری از بافت های قلب، عضله ی سولئوس و کلیه انجام شد و سپس پایدار کردن نمونه ها در محلول فرمالین بافر 10 %، رنگ آمیزیe&h مقاطع بافتی و بررسی میکروسکوپ نوری صورت پذیرفت.

چکیده ندارد.