در این تحقیق, اثر میدان الکترومغناطیس با فرکانس بسیار پایین و شدت 500 میکروتسلا, نهایت محدوده استاندارد برای کارگران, بر شاخص های کارکرد کبدی و میزان بیان ژن gstt1 موش های صحرایی نر با روش زیر بررسی شد: 17 سر موش صحرایی نر به سه گروه تقسیم شدند؛ 1- گروه آزمایش (7 سر موش) به مدت 30 روز در معرض میدان الکترومغناطیس با شدت 500 میکروتسلا و فرکانس 50 هرتز قرار گرفتند. 2- گروه شم (5 سر موش) که طی این مدت درون سولونوئید خاموش قرار گرفتند. 3- گروه کنترل (5 سر موش) که به مدت یک ماه در شرایط معمول آزمایشگاه نگهداری شدند. پس از گذشت 30 روز, حیوان ها وزن شده و پس از بیهوش کردن, خونگیری از آئورت شکمی آنها به منظور بررسی شاخص های کارکرد کبدی صورت گرفت و کبد آنها برای استخراج rna و بررسی میزان بیان ژن gstt1 جداسازی. پس از انجام آزمایش ها, داده ها به روش anova با استفاده از آزمون دانکن و با در نظر گرفتن سطح معنی داری(0/05>p) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که سطح فعالیت alt در گروه آزمایش نسبت به دو گروه دیگر کاهش معنی داری یافته است (0/001> p). در مورد دیگر شاخص های کبدی تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود ندارد و میزان بیان ژن gstt1 در بین دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنی داری را نشان نمی داد. با توجه به این نتایج به نظر می رسد میدان الکترومغناطیس با شرایط این تحقیق می تواند دارای یک پتانسیل درمانی بوده و اثر مثبتی بر کبد داشته باشد

چکیده بررسی اثر عصاره هیدروالکلی ریزوم شیرین بیان (glycyrrhiza glabra l.) بر فعالیت مکانیکی نای ایزوله موش صحرایی نر و تداخل اثر آن با سیستم های کولینرژیک ، آدرنرژیک و نیتریک اکسید به کوشش مهرنوش فیض دولت آبادی برخی از مطالعات نشان داده اند که عصاره ی ریزوم شیرین بیان سبب شل شدن مجاری هوایی می شود. به منظور مشخص کردن برخی از مکانیسم های عملکرد آن و تداخل اثرش با سیستم کولینرژیک ، آدرنرژیک و نیتریک اکسید ، تحقیق حاضر با این روش انجام شد : 15 موش صحرایی نر با نژاد ویستار در اتاق حیوانات با شرایط 12 ساعت تاریکی ، 12 ساعت روشنایی و دمای ?c2±22 و آب و غذای کافی به مدت یک هفته نگه داری شدند. سپس هر موش صحرائی با مقدار کافی دی اتیل اتر بیهوش شدند و نای آن جدا گردید و به حلقه های 3 میلی متری تقسیم شد که در محلول کربس حاوی اکسیژن با دمای ?c37 به مدت 15 دقیقه گذاشته شدند. سپس حلقه ها توسط قلاب ها نگه داشته شدند که این قلاب ها به منظور ثبت فعالیت مکانیکی بافت به ترانسدیوسر نیرو و powerlab متصل گردیدند. این حلقه ها در حمام بافتی حاوی محلول کربس اکسیژنه با دمای c?37 معلق بودند. فعالیت مکانیکی حلقه ها بعد از اعمال دوز موثر عصاره ی هیدروالکلی ریزوم شیرین بیان ( mg/ml036/0) و حلال آن به ترتیب در گروه آزمایش و کنترل ثبت شد. همچنین فعالیت مکانیکی حلقه ها بعد از اعمال داروهای استیل کولین (5-10×2 مولار) ، آتروپین(5-10×3 مولار) ، ایزوپرنالین (8-10×3 مولار) ، پروپرانولول (7-10 مولار) و l-name (4-10 مولار) در حضور عصاره ی هیدروالکلی ریزوم شیرین بیان در گروه آزمایش و بدون حضور عصاره در گروه کنترل? ثبت شد. اطلاعات به وسیله نرم افزار spss و با استفاده از paired sample t test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و p? 0.05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج یک کاهش معنی داری را در فعالیت مکانیکی حلقه های نای جدا شده بعد از اعمال mg/ml)036/0) عصاره ی هیدروالکلی ریزوم شیرین بیان نشان داد که در این نتیجه تغییر معنی داری بعد از اعمال داروهای آتروپین? ایزوپرنالین? پروپرانولول و l-name در مقایسه با گروه-های کنترل صورت نگرفت.در حالیکه بعد از اعمال استیل کولین ، تغییر معنی داری در مقایسه با گروه کنترل صورت گرفت. می توان نتیجه گرفت که در مطالعه حاضر عصاره ی هیدروالکلی ریزوم شیرین بیان ممکن است اثرات ضد سیستم کولینرژیک(از طریق مهار برخی از گیرنده های کولینرژیکی) بر روی نای داشته باشد که این اثرات به صورت مستقل از سیستم آدرنرژیک و نیتریک اکسید اعمال می شود.

چکیده حافظه و یادگیری از مهمترین فرآیندهای رفتاری هستند که در عالیترین سطوح عملکردی سیستم اعصاب مرکزی رخ می دهند. در این مطالعه تأثیر پیش تیمار منتول بر حافظه فضایی و شرطی شدن احترازی غیر فعال بررسی شد. در این مطالعه تأثیر سریع و درازمدت منتول در یادگیری احترازی غیرفعال تیمار به شکل حاد و مزمن انجام گردید. جهت تعیین تأثیر حاد منتول گروه شاهد نیم ساعت قبل از آموزش، الکل 50 درصد و گروه آزمون منتول با غلظت 40 میلی گرم بر کیلوگرم را بصورت درون صفاقی دریافت کردند. جهت تعیین تأثیر مزمن،به مدت 28 روز بصورت یک روز در میان الکل 50 درصد یا منتول با غلضت 40 میلی گرم بر کیلوگرم در الکل 50 درصد بصورت درون صفاقی دریافت کردند. جهت برهمکنش احتمالی منتول با سیستم های کولینرژیک و گاباارژیک، بیکوکولین و اسکاپولامین تزریق شد. نتایج این مطالعه نشان داد پیش تیمار منتول بطور معنی داری تأخیر در ورود به اتاقک تاریک را در آزمون حافظه احترازی غیرفعال کاهش می دهد، که شاخصی از آسیب به حافظه است. تجویز اسکاپولامین به موشهای صحرایی شاهد نقص حافظه را بدنبال داشت که موید آسیب نسبی به سیستم کولینرژیک است. ولی برموشهای پیش تیمار منتول در درازمدت تأثیری نداشت. وقتی موشها به دنبال منتول،بیکوکولین به عنوان آنتاگونیست رسپتورهای گابا را دریافت کردند، افزایش در تعداد شوک لازم برای حافظه کوتاه مدت مشاهده نشد. که نشان می دهد به احتمال زیاد منتول با اثر شبه گابا یادگیری احترازی غیرفعال را کاهش می دهد. جهت تأثیر منتول برحافظه فضایی موشهای صحرایی هردوگروه در درازمدت 14 روز منتول 40میلی گرم بر کیلوگرم یا الکل 5 درصد دریافت کردند و مورد آزمون قرار گرفتند در این مطالعه مشاهده شد پیش تیمار منتول باعث بهبود حافظه فضایی گردید. آگونیست های گابا می توانند در شرایط استرس نسبی باعث بهبود حافظه فضایی گردد.

ریشه زنجبیل در طب سنتی برای درمان بیماری های گوارشی کاربرد فراوانی داشته است. در تحقیق حاضر تاثیر عصاره الکلی زنجبیل بر فعالیت مکانیکی بافت ژژنوم ایزوله و تداخل اثر آن با سیستم های کولینرژیک، آدرنرژیک و نیتریک اکساید با روش زیر مورد بررسی قرار گرفت: 7 سرموش صحرایی نر نژاد ویستار به مدت یک هفته در شرایط نرمال و سیکل روشنایی- تاریکی 12 ساعته نگهداری شدند. رت ها ابتدا بوسیله اتر بیهوش شدند سپس شکم آنها شکافته و ناحیه ژژنوم جدا گردید و به قطعات 1 سانتی متری تقسیم شدند. سپس این قطعات به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند و به حمام بافتی حاوی محلول تیرود 37 درجه سانتی گراد منتقل شدند. ابتدا تانسیون پایه بافت ثبت و سپس به گروه آزمایش عصاره زنجبیل و به گروه کنترل، حلال اضافه گردید و پس از مشاهده پاسخ بافت به ترتیب داروهای مقلد سیستم کولینرژیک، آدرنرژیک و مهارگر نیتریک اکساید با دوز مناسب اضافه گردید. پاسخ های بدست آمده توسط دستگاه power lab و سیستم bridge amplifier ثبت گردید. داده ها توسط نرم افزار spss و با استفاده از روش آزمون آماری independent-sample t test و با در نظر گرفتن سطح معنی داری 05/0 p? مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که عصاره الکلی زنجبیل در غلظت 475/0 میلی گرم بر میلی لیتر بیشترین درصد مهار فعالیت مکانیکی بافت ژژنوم را در مقایسه با حلال آن ایجاد کرد. همچنین کاهش معنی دار در فعالیت مکانیکی بافت در گروه آزمایش در حضور عصاره و استیل کولین (5-10 مولار)، فنیل افرین (5-10 مولار) و ایزوپروترنول (4-10 مولار) در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. تفاوت معنی داری در فعالیت مکانیکی بافت در گروه آزمایش در حضور عصاره و پروپرانولول (4-10 مولار) وl-name (4-10 مولار) در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نگردید. با توجه به نتایج حاصله از این مطالعه می توان چنین نتیجه گیری کرد که عصاره الکلی زنجبیل بر حرکات ژژنوم اثر تعدیل کنندگی دارد که این اثر تا حدودی مرتبط با سیستم کولینرژیک و مستقل از سیستم آدرنرژیک و سیستم نتیرژیک می باشد.

برخی از مطالعات نشان داده اند که عصاره ی ریزوم شیرین بیان سبب اتساع عروق می شود. به منظور مشخص کردن برخی از مکانیسم های عملکرد آن و تداخل اثرش با سیستم آدرنرژیک? کولینرژیک و نیتررژیک? تحقیق حاضر با این روش انجام شد : 14 موش صحرایی نر با نژاد ویستار در اتاق حیوانات با شرایط 12 ساعت تاریکی? 12 ساعت روشنایی و دمای ?c2±22 و آب و غذای کافی به مدت یک هفته نگه داری شدند. سپس هر موش با مقدار کافی دی اتیل اتر بیهوش شد و آئورت پشتی آن جدا گردید و به حلقه های 5 میلی متری تقسیم شد که در محلول کربس حاوی اکسیژن با دمای ?c37 به مدت 15 دقیقه گذاشته شدند. سپس حلقه ها توسط قلاب ها نگه داشته شدند که این قلاب ها به منظور ثبت فعالیت مکانیکی بافت به ترانسدیوسر نیرو و سیستم powerlab متصل گردیدند. این حلقه ها در حمام بافتی حاوی محلول کربس اکسیژنه با دمای c?37 معلق بودند. فعالیت مکانیکی حلقه ها در شرایط پایه? بعد از اعمال دوز موثر عصاره ( mg/ml031/0) و حلال آن به ترتیب در گروه آزمایش و کنترل ثبت شد. همچنین فعالیت مکانیکی حلقه ها بعد از اعمال داروهای فنیل افرین (6-10×4 مولار)? اپی نفرین (8-10×2 مولار)? استیل کولین (6-10مولار) و l-name (4-10 مولار) در حضور عصاره ی شیرین بیان در گروه آزمایش و بدون حضور عصاره در گروه کنترل? ثبت شد. اطلاعات به وسیله نرم افزار spss و با استفاده از paired sample t testمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و p ? 0.05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج یک کاهش معنی داری را در فعالیت انقباضی حلقه های آئورت جدا شده بعد از اعمال mg/ml)031/0) عصاره ی شیرین بیان نشان داد که در این نتیجه تغییر معنی داری بعد از اعمال داروهای فنیل افرین? اپی نفرین? استیل کولین و l-name در مقایسه با گروه های کنترل صورت نگرفت. می توان نتیجه گرفت که در مطالعه حاضر عصاره ی آبی- الکلی شیرین بیان ممکن است اثرات ضد سیستم آدرنرژیک بر روی آئورت داشته باشد که این اثرات به صورت مستقل از سیستم کولینرژیک و نیتررژیک اعمال می شود.

ریواس rheum persicum))گیاهی علفی چند ساله با ریشه های ضخیم و کوتاه و جز خانواده علف هفت بند است که در نواحی سردسیر جهان می روید. ریواس یک گیاه خوراکی است که در طب سنتی به عنوان عامل ضد سرطان, ضد فشار خون و ضد باکتریایی استفاده می شود. این گیاه حاوی ویتامین های a,b,c , تانن ها, آنتراکوئینونها, کلسیم فیبر و فلاونوئیدها می باشد. به منظور تعیین برخی از اثرات آن بر روی سیستم قلبی _ عروقی مطالعه حاضر با روش زیر انجام شد: 10 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با وزن حدود 250 گرم به 2 گروه آزمایش و شاهد تقسیم شد. سپس هر موش با تزریق صفاقی 60 میلی گرم بر کیلو گرم پنتوباربیتال سدیم بیهوش شد, بعد از تراکئوستومی ,سیاهرگ و سرخرگ رانی موش به ترتیب برای تزریق و اندازه گیری فشارخون کانول گذاری شدند. سپس کانول شریانی جهت ثبت فشار شریانی و ضربان قلب به ترنسدیوسر فشار مرتبط با دستگاه power lab مجهز به سیستم a-to-d متصل شد. و پارامترهای فشار خون ( فشار میانگین سرخرگی, فشار سیستول و فشار دیاستول) و ضربان قلب قبل و بعد از تزریق درون وریدی عصاره گل ریواس(45 میلی گرم بر کیلو گرم), حلال عصاره(45 میلی گرم بر کیلو گرم) , و همچنین اپی نفرین(04/0 میلی گرم بر کیلوگرم) و استیل کولین (2/0 میلی گرم بر کیلوگرم) به ترتیب به عنوان داروهای مقلد آدرنرژیک و کولینرژیک ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss و تست paired samples t- test با در نظر گرفتن سطح معنی دار p?.o5 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان دهنده کاهش فشار میانگین سرخرگی, فشار سیستول, فشار دیاستول و همچنین کاهش قابل ملاحظه ضربان قلب در مقایسه با حالت شاهد بود. همچنین بعد از تزریق استیل کولین در هر دو گروه شاهد و آزمایش ضربان قلب کاهش یافته است اما در گروه آزمایش بیشتر از گروه شاهد کاهش یافته است. می توان از مطالعه حاضر نتیجه گرفت که اثر کاهش دهندگی فشارخون بر موش صحرایی ممکن است از طریق اثر کرونوتروپیک قلبی باشد.

گیاه پنج انگشت (vitex agnus castus) از میان گیاهان دارویی، قرنها پیش شناخته شده و بعضی مردم از برگها و میوه های آن در مواردی مثل ازدیاد شیر استفاده می کرده اند. در این تحقیق اثر عصاره گیاه پنج انگشت v.a.c بر میزان سرمی هورمون پرولاکتین بررسی شده است . عصاره های برگ و میوه گیاه به طور جداگانه به روش خوراندن، در دوران استرس ، بارداری و شیردهی به موشهای صحرایی ماده تجویز شده است . گروههای شاهد مربوط به هر دوران، به جای عصاره آب مقطر دریافت کرده اند. برای تهیه نمونه های خونی از هر موش در مراحل تعیین شده (استرس ، پرواستروس ، روز هفتم و پانزدهم بارداری و روز سوم شیردهی) حیوان با استنشاق اتر بیهوش شده و پس از برداشت مقدار لازم خون از قلب آن کشته می شد. سرم خون نمونه های بالا بوسیله سانتریفوژ جدا شده و برای اندازه گیری میزان هورمون پرولاکتین سرم به روش رادیوایمونواسی (ria) مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج آماری بدست آمده بوسیله آنالیز واریانس یگانه و چند گانه (anova & manova) و آزمون آماری lsd با در نظر گرفتن p<0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 1)میزان سرمی پروکتین تحت اثر عصاره با دوزهای معین نسبت به گروه شاهد افزایش ، و در برخی دوزها کاهش می یابد. 2)اثر عصاره برگ و میوه بر میزان سرمی پرولاکتین در روزهای یکسان در دوره های متفاوت ، یکسان نبوده و با دوزهای همانند برگ و میوه نیز، پاسخ متفاوت است . 3)عصاره گیاه v.a.c بر میزان تعداد گلبولهای قرمز در کوتاه مدت اثر چشم گیر ندارد، ولی در برخی دوزها میزان گلبول سفید را نسبت به گروه شاهد افزایش یا کاهش می دهد. این عصاره بر تغییرات میانگین وزن گره های آزمایشی نسبت به گروه شاهد اثر چندانی ندارد و در مجموع به نظر می رسد عملکرد عصاره این گیاه وابسته به میزان پرولاکتین پیش از استفاده عصاره و دوز بکار رفته باشد.

تصور می شود که استروژن و پروژسترون موجب تعدیل حساسیت دردی شوند. اما نقش واقعی هر کدام از این هورمونهای استروئیدی در این مورد بخوبی شناخته نشده است . از سوی دیگر نقش ضد دردی گیرنده های آلفا در تست فرمالین تایید شده است ، بنابراین هدف از مطالعه جاری، بررسی تداخل عمل آگونیست و آنتاگونیست آلفا با استروئیدهای تخمدانی در تمام مراحل سیکل استروس می باشد. فنیل افرین بعنوان آگونیست و پرازوسین بعنوان آنتاگونیست گیرنده های آلفا از طریق تزریق داخل احشایی و داخل بطن مغزی استعمال شدند.