نام پژوهشگر: سیامک عصری رضایی
طاهر رشیدی سیامک عصری رضایی
در تحقیق پیش رو چهار نوع نان لواش، سنگک، باگت و تست و آردهای آنها برای تعیین رطوبت، خاکستر، پروتئین و پنج عنصر کلسیم، سدیم، آهن،روی و مس مورد آنالیز قرار گرفتند. تحقیق در یک بازه زمانی دو ماهه از نانوائی های شهر ارومیه و بصورت تصادفی ازموقعیت های جغرافیایی مختلف انجام گرفت . بر اساس نتایج این تحقیق رطوبت آرد لواش با بیشترین مقدار تفاوت معنی داری با سه نوع دیگر دارد. آرد تست نیز کمترین مقدار رطوبت را داراست که با سه نوع دیگر تفاوت معنی داری دارد (p<0.05).در مورد نان حالت عکس وجود دارد یعنی لواش با کمترین مقدار رطوبت تفاوت معنی داری با سه نوع دیگر داشته (p<0.05)ونان سنگک و تست دارای بیشترین میزان رطوبت می باشند که خود تفاوت معنی داری با هم ندارند. نتایج نشان می دهد که میزان خاکستر آرد های با درجه استخراج بالاتر مانند لواش و سنگک(85%) تفاوت معنی داری با آرد های تست و باگت با درجه استخراج کمتر(82%) دارد p<0.05)). همین امر سبب شده که میزان خاکستر نانهای لواش و سنگک بالاتر بوده و تفاوت معنی داری با مقدار خاکستر موجود در نانهای باگت و تست داشته باشدp<0.05)). در مورد پروتئین آرد، بالاترین مقدار مربوط به لواش بوده وکمترین مقدار مربوط به آرد تست می باشد تفاوت مقدار پروتئین بین آرد سنگک و باگت معنی دار نبوده ولی بین دو آرد لواش و تست از نظر پروتئین تفاوت معنی دار می باشد p<0.05)). در مورد نانها بالاترین مقدار پروتئین مربوط به نان تست بوده که تفاوت معنی داری با سه نوع دیگر نان ندارد لازم به ذکر است که سه نان لواش، سنگک و تست از نظر میزان پروتئین بسیار به هم نزدیک بودند. با توجه به نتایج حاصل از اندازه گیری عناصر مورد تحقیق در آرد و نان به نظر می رسد که نانهای نازک و مسطح صرفنظر از میزان نمک زیاد تأمین کننده بخش مهمی از پروتئین و مواد معدنی مهم مورد نیاز افراد می باشند چرا که در واقع مصرف روزانه نان در وعده های مختلف غذایی می تواند کمبود حاصل از مقادیر این عناصر مغذی را در نان جبران نماید در باره نانهای حجیم نیز نان تست از نظر دارا بودن مقادیر بیشتر مواد مغذی بر نان باگت برتری دارد هر چند که مصرف نان باگت در مقایسه با تست بالاتر است
رامین مظاهری خامنه سیامک عصری رضایی
بهترین تکنیک های بیهوشی وابسته به ظهور نسل جدید داروهای بیهوشی همچون بیهوش کننده های داخل وریدی (iv) (شامل پروپوفل) می باشند که با توجه به شروع اثر سریع و حذف زود هنگامشان امکان محاسبه سریع دوز دارو را مهیا می سازند. خرگوش سومین حیوان معمول خانگی بوده و همچنین دارای استفاده های زیادی به عنوان مدل در شاخه های وسیع تحقیقات زیست پزشکی مانند داروشناسی، سم شناسی، بیهوشی و جراحی می باشد. برای ایجاد بیهوشی در خرگوش نیاز به تزریق داخل وریدی دارو از مهمترین معایب پروپوفل، به دلیل اندازه کوچک خرگوشها و مخصوصا آنهایی که دچار اسپاسم عروقی می شوند، به حساب می آید. بنابراین استفاده از پروپوفل در خرگوش ها محدود به آنهایی می باشد که دسترسی به سیستم عروقی برقرار شده باشد. در این میان پیشنهاداتی مبنی بر ارائه مطمئن مایعات و داروهای مختلف از راه تزریق داخل استخوانی (io) وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی امکان تزریق io پروپوفل و مقایسه اثرات تزریق io و iv آن با توجه به وضعیت بیهوشی، شاخص های فیزیولوژیکی، هماتولوژیکی و بیوشیمیایی سرم باضافه تاثیرات احتمالی آن بر سیستم انعقاد خون و همچنین ترکیب مغز استخوان در خرگوش می باشد. حیوانات مطالعه شامل 54 خرگوش سفید نیوزلندی نر می باشند. خرگوش ها به طور تصادفی به در دو آزمون (شماره 1 و 2) طبقه بندی شدند. در آزمون شماره 1 مقرر گردید خرگوش ها به طور تصادفی بلوس داروی پروپوفل 1 % (mg kg-1 12) را به صورت io (6 عدد) یا iv (6 عدد) (به ترتیب گروه های [ioin] و [ivin])، و حجمی برابر با پروپوفل در گروه های القای ioin و ivin از نرمال سالین را دریافت کنند(به ترتیب گروه های [cioin]و [civin]). در آزمون شماره 2 خرگوش ها (6 عدد io) و( 6 عدد iv) ابتدا به صورت بلوس و به دنبال آن با تزریق مداوم پروپوفل ( mg kg-1 min-11) به مدت 30 دقیقه پروپوفل را دریافت نمودند (به ترتیب گروه های [iom] و [ivm]). گروه های کنترل نیز نرمال سالین را با حجم و ترتیبی برابر تزریق پروپوفل در گروه های نگهداری بیهوشی iom و ivm دریافت نمودند (به ترتیب گروه های [ciom] و [civm]). در گروه کنترل دیگری نیز کاتتر گذاری io اجرا گردیده و بدون تزریق هرگونه ماده ای به مدت 30 دقیقه در محل باقی ماند ([cio]). متغیر های فیزیولوژیک، زمان های القا، بیهوشی و برگشت از بیهوشی ثبت گردیدند. پرفایل های کامل هماتولوژیکی، بیوشیمیایی سرم و انعقادی در زمان های مشخص قبل از القا، بعداز برگشت از بیهوشی، 72 ساعت بعد بیهوشی و 30 روز بعد در تمامی گروه ها ارزیابی گردیدند. نسبت رده میلوئیدی به رده اریتروئیدی (m:e) در نمونه های مغز استخوان در زمان های قبل و 30 روز بعد از بیهوشی محاسبه شدند. در تمامی خرگوش ها القا و برگشت از بیهوشی بدون هرگونه مشکلی اجرا گردید. حیوانات گروه های ioin، cioin، iom، ciom و cio کاتتر گذاری io را تحمل کردند. تفاوت معنی داری در هیچ یک از زمان های بیهوشی بین گروه های io و iv مشاهده نشد. در گروه های iom و ivm تغییرات مربوط به ضربان قلب، اشباع اکسیژن، و میانگین فشار خون سرخرگی مشابه هم بودند. علیرغم کاهش معنی دار میانگین فشار خون سرخرگی در گروه های بیهوشی این میزان بالاتر از mmhg 60 حفظ گردید. در طول تزریق مداوم پروپوفل تعداد تنفس در هر دو گروه افت معنی داری داشت ولی در گروه iom در سطح بالاتری باقی ماند. تفاوت معنی داری در کاهش غلظت های hb، pcv و rbc نسبت به زمان قبل از بیهوشی در هیچ یک از گروه ها دیده نشد. تعداد wbc بعد از بیهوشی افزایش یافت ولی تفاوت معنی داری بین زمان قبل و زمان های بعد از بیهوشی وجود نداشت. تفاوت معنی دار در غلظت لنفوسیت تنها در گروه ivm مشاهده شد (p<0.05). غلظت alp در تمامی خرگوش ها افزایش معنی داری داشت (p<0.05). غلظت ast و ggt در گروه ivm افزایش معنی داری نشان می داد (p<0.05). غلظت تام بیلی روبین تنها در گروه iom با کاهش معنی داری مواجه بود (p<0.05). مقادیر alt بعد از بیهوشی افزایش یافت ولی تنها در گروه ivin این افزایش معنی دار بود (p<0.05). مقادیر پروتئین تام، اوره، کراتینین، تری گلیسیرید، کلسترول، کلسیم و فسفر در طول زمان های بعد از بیهوشی بدون تغییر باقی ماندند. تمامی پارامتر های هماتولوژیکی و بیوشیمیایی برای تمامی خرگوش ها در طول مطالعه در محدوده طبیعی قرار داشتند. کاهش در تعداد پلاکت ها و طولانی شدن زمان در فاکتورهای pt و ptt در زمان های بعد از بیهوشی معنی دار فرض گردیدند (p<0.05). نسبت m:e در تمامی خرگوش ها بعد از 30 روز بدون تغییر باقی ماند. بر پایه تغییرات معنی دار مختصر فیزیولوژیک، هماتولوژیک و بیوشیمیایی، به نظر می آید که تزریق داخل استخوانی پروپوفل روشی مطمئن، مناسب و موثر برای ایجاد بیهوشی در خرگوش هایی با دسترسی عروقی محدود باشد. از این گذشته امروزه بیهوشی تام داخل استخوانی (tioa) توسط پروپوفل را می توان در خرگوش ها با انواع جثه ها به اجرا درآورد.
مهدی فتاحی مسعود مهام
خرزهره گیاهی با اثرات کاردیوتوکسیک و یکی از عوامل معمول مسمومیت در انسان و حیوانات است. برای مسمومیت با خرزهره درمان اختصاصی مقرون به صرفه و در دسترسی وجود ندارد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات پروفیلاکتیک و درمانی عصاره هیدرواتانولی سیر بر مسمومیت با خرزهره درگوسفند و اندازهگیری برخی اجزاء خونی در مراحل قبل و بعد از مسمومیت بود. در تجربه اول (پیش-درمان)، هشت رأس گوسفند، انفوزیون داخل وریدی عصاره هیدرواتانولی سیر (mg/kg 50) را طی زمان قبل از خوراندن دوز کشنده خرزهره (mg/kg 100) دریافت کردند و ریتم قلبی با استفاده از ترانسمیترهای بی سیم و سیستم تله متری به طور مستمر مانیتور شد. برای بررسی اثرات درمانی عصاره سیر، در شش رأس گوسفند، دوز کشنده خرزهره تجویز و بعد از ایجاد آریتمی های قلبی، دوز درمانی عصاره سیر تزریق آهسته وریدی شد و تا زمان پابرجا بودن آریتمی ها در فواصل سه ساعت تکرار گردید. متعاقبا حیوانات زنده مانده از مرحله درمان، با دوز کشنده خرزهره بدون دریافت عصاره سیر، مسموم شدند. برخی از اجزاء خونی شامل ظرفیت تام آنتی اکسیدانتی ، مالون دی آلدهید ، تروپونین i، نیتروژن اوره خون ، کره آتینین ، کلسیم، منیزیم، فسفر غیرآلی ، سدیم و پتاسیم در حیوانات درمان شده و غیردرمان شده مورد مقایسه قرار گرفت. پیش درمان با عصاره هیدرواتانولی سیر آریتمی های ایجاد شده به علت مسمومیت با خرزهره را در چهار رأس گوسفند به ریتم طبیعی سینوسی بازگرداند و تنها یکی از حیوانات در اثر فیبریلاسیون بطنی تلف شد. در مرحله بررسی اثرات درمانی عصاره سیر، چهار رأس گوسفند زنده مانده و تنها دو حیوان در اثر فیبریلاسیون بطنی تلف شدند. آنالیز تجربهگاهی اجزاء خونی تغییرات معنی داری را بین حیوانات درمان شده و بدون درمان، همچنین قبل و بعد از مسمومیت نشان نداد. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره هیدرواتانولی سیر میزان کشندگی خرزهره را از 100 درصد به 5/12 درصد به عنوان ماده پروفیلاکتیک و 3/33 درصد به عنوان ماده درمانی کاهش داد. علاوه بر این، عصاره سیر زمان وقوع آریتمی ها را به تأخیر انداخت و فاصله بین مسمومیت و مرگ را در حیوانات مسموم شده طولانی نمود. عصاره سیر می تواند به عنوان پادزهر موثر و مقرون به صرفه برای درمان مسمومیت با خرزهره مورد توجه قرار بگیرد. با این حال، مطالعاتی با تعداد نمونه بیشتر و تجربه در گونه های دیگر برای تأیید نتایج مطالعه حاضر لازم است.
کریم ابراهیم زاده پرویز فرهومند
در این تحقیق تاثیر افزودن کروم متیونین روی عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی تحت شرایط استرس گرمایی بررسی شد. مصرف خوراک، وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی برای دوره های مختلف محاسبه گردید.