برای یافتن باکتریهای مولد مواد بازدارنده از رشد باکتریهای دیگراقدام به جداسازی آنها از دهان افراد گردید. بهمین منظور نمونه های متعددی از بزاق و سطح دندانهای مراجعین بخش های ترمیمی و جرم گیری دانشکده دندانپزشکی مورد بررسی قرار گرفت کلنی های ایجاد شده درسطح tsa به روش "رپلیکاپلیت " به محیط جدید منتقل شده سپس روی پلیت نمونه معرف (عمدتا استافیلوکوکهای مقاوم بیمارستانی) کشت داده می شد و کلنی های ایجاد کننده هاله عدم رشد بعنوان مولدین مواد بازدارنده در نظرگرفته می شد . سپس به روشهای ساندویچ، خطوطمتقاطع و نفوذ در چاهک قدرت بازدارندگی این کلنی ها از رشد باکتریهای معرف ارزیابی شد . نمونه های معرف که منظور بررسی اثر ماده بازدارنده بر رشد آنها عبارت بودند از 5 نمونه استافیلوکوک و چند نمونه از klebsiella , e.coli، انتروکوکوس فکالیس استرپتوکوک .non a از نمونه های استافیلوکوک چهار نمونه به متی سیلین، مقاوم بودند. باکتری مولد که تحت عنوان سودوموناس آئروژینوزا شناسایی گردید علاوه بر ممانعت از رشد همه استافیلوککها از رشد دیگر باکتریهای غیرمنسوب نیز که شامل e.coli، وکلبسیلا بودممانعت می کرد. بررسی های انجام شده نشان داد که تاثیر ماده بازدارنده از نوع باکتری کش بوده یعنی در ناحیه هاله عدم رشد پس از چند روز نگهداری در شرایط مناسب رشدی مشاهده نمی شد. با ترکیب صاف شده فاقد باکتری مولد با سوسپانسیون باکتری معرف کاهش قابل ملاحظه ای در جذب نوری (od) این ترکیب ایجاد شد (بترتیب بعد از 2 ساعت 8ˆ28 و بعد از 7 ساعت 1ˆ44) همچنین شمارش کلنی ها قبل از ترکیب و در زمانهای مختلف بعد از ترکیب نیز کاهش قابل ملاحظه ای نشان داد (بترتیب بعد از 1 ساعت 8ˆ90 و بعد از 2 ساعت 8ˆ99). ماده بازدارنده تولید شده به آنزیمهای پروتئازی (تریپسین و پروناز) حساس ولی به کاتالاز مقاوم بود. حرارت c 60 (بمدت 30 دقیقه) فعالیت بازدارندگی را کاهش داده و حرارت c 80 بمدت 30 دقیقه باعث حذف اثر بازدارندگی شد. انجماد سوپرناتانت فاقدباکتری در ازت مایع و c -70 تاثیری در بازدارندگی نداشته ولی انجماد و ذوب سریع آن بصورت متوالی باعث حذف اثر بازدارندگی می شد. نگهداری سوپرناتانت به مدت طولانی در یخچال و بصورت لیوفیلیزه نیز تغییری در میزان بازدارندگی ایجاد نکرد. باتوجه به اینکه یک پوشش موکوئیدی اطراف باکتری مولد را احاطه نموده بود آزمایشهای انجام شده نشان داد که آسیب رساندن به این پوشش باعث افزایش میزان ماده بازدارنده می شود. تلقیح سوسپانسیون باکتری مولد به به سری 15 لوله ای لاکتوزبرات در آزمایش mpn باعث کاهش تعدادلوله های حاوی گاز می شد و به این ترتیب mpn را کاهش می داد. با توجه به نتایج حاصل بنظر می رسد که ماده تولید شده پروتئینی بوده و می تواند جزو باکتریوسین ها رده بندی شود.