چکیده این مطالعه طی چهار فصل از پاییز 1387 تا تابستان 1388 در سواحل استان بوشهر پس از انتخاب شش ایستگاه انجام گرفت نمونه برداری در هنگام جزر کامل با روش ترانسکت خطی از ساحل به سمت دریا به صورت پرتاب تصادفی کوادرات (به ابعاد 5/0 در 5/0) در محدوده ترانسکت فرضی انجام شد. در مجموع 10 گونه جلبک سبز از 5 خانواده، 12 گونه جلبک قهوه ای از 4 خانواده و15 گونه جلبک قرمز از7 خانواده شناسایی گردید. بیشترین تراکم گونه ها را جلبک سبز entromorpha intestinalisتشکیل داده است. بیشترین زی توده را جلبک قهوه ایcystoserriaceae myrica دارد. در مقایسه تراکم کلی جلبک ها، جلبک های سبز بیشترین تراکم را دارند وجلبک های قهوه ای وقرمز در رتبه های بعدی هستند. از نظر مقدار زی توده جلبک های قهوه ای بیشترین مقدار زی توده را تشکیل داده اند وجلبک های قرمز وسبز در رتبه های بعد قرار می گیرند. بیشترین تراکم جلبک ها در فصل بهار وکمترین تراکم در فصل زمستان ثبت شده است. همچنین ایستگاه دانشگاه بیشترین تراکم و ایستگاه طاهری کمترین تراکم را نشان داده و این در حالی است که منطقه میان میان کشندی دارای بیشترین تراکم بوده است. با مقایسه میزان زی توده در بین تمامی فصول مشخص گردید که در فصل تابستان، ایستگاه دانشگاه ومنطقه زیرکشندی دارای بیشترین مقدار زی توده بوده اند. نتایج آزمون همبستگی میان فاکتورهای محیطی با تراکم و زی توده جلبک ها حاکی از ارتباط معنی دار بین دمای آب و میزان زی توده وتراکم جلبک ها اس

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده طی مطالعه حاضر سه گروه جلبک ماکروسکوپی دریایی به صورت فصلی ودر چهار منطقه از سواحل جزیره هرمز مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری ها در زمان پایین کشند کامل انجام شد. از منطقه ی بین کشندی با روش کوادرات های تصادفی و با کوادرات 5/0×5/0 نمونه برداری شد. گونه های نمونه برداری شده شناسایی و شمارش شدند و وزن تر هر گونه برحسب گرم بر متر مربع محاسبه شد. در مجموع 11 گونه جلبک سبز متعلق به 8جنس ؛ 12گونه جلبک قهوه ای متعلق به 8 جنس و 13 گونه جلبک قرمزمتعلق به 9 جنس شناسایی شد. جلبک سبز rizocolonium implexum دارای بیشترین تراکم در تمام طول نمونه برداری بود. ودرکل میزان تراکم جلبک های سبز در طول دوره مطالعه بیشتر از دو گروه جلبک های قهوه ای و قرمز بود. جلبک های قهوه ای نسبت به جلبک های سبز و قرمز دارای وزن تر بیشتری بودند و بالاترین شاخص تنوع از بین سه گروه جلبکی مربوط به جلبک های قرمز و کمترین آن مربوط به جلبک های سبز بود. بیشترین میزان شاخص تنوع زیستی شانون در بین فصول مربوط به بهار بود. همچنین در رابطه با مناطق کشندی بیشترین شاخص تنوع مربوط به منطقه پایین کشندی بود. نتایج آنالیز های آماری تفاوت معنی داری بین تراکم جلبک های ماکروسکوپی نمونه برداری شده در فصول مختلف و ایستگاه های مختلف نشان دادند. نتایج تحقیق نشان داد که با تغییر شرایط بستر در ایستگاه های مختلف تغییراتی در تنوع ،تراکم و نیز وزن تر گونه های جلبکی ایجاد می شود. که نشان دهنده تاثیر شرایط بستر بر رشد و رویش جلبک هاست. عامل دیگر موثر بر رشد و نمو جلبک ها تغییرات آب و هوای ناشی از تغییرات فصلی بود که باعث بروز تغییرات زیادی در تنوع ، تراکم و رشد و نمو گونه های مختلف جلبکی می شد. موضوع دیگر حضور گونه های متفاوت جلبکی در مناطق مختلف بین کشندی است. به این ترتیب که هر گونه جلبکی با توجه به خصوصیات اکولوژیکی که دارد یکی از مناطق بین کشندی را برای رشد و نمو ترجیح می دهد.

توسعه پرورش صنعتی و متراکم میگوهای پنائیده با ظهور بیماریهای عفونی و غیرعفونی همواره همراه بوده است. بسیاری از بیماریهای مهم پنائیده توسط ارگانیسمهایی ایجاد میشوند که عضوی از فلور طبیعی میگو محسوب میشوند.در طول ماههی تیر لغایت آبان 1377، از پنج مزرعه پرورش میگوی خوزستان در قفاس آبادان نمونه گیری انجام گرفت. در این مزارع چندین استخر (دو تا پنج) به طور تصادفی انتخاب شدند. میگوهای این استخرها در وضعیتی مطلوب از لحاظ بهداشتی و عدم حضور بیماریهای خاصی به سر می بردند. از این استخرها به طور مستمر، ماهیانه یک بار و در هر دفعه حداقل پنج میگو جمع آوری گردید و به آزمایشگاه بیماریهای آبزیان مرکز تحقیقات شیلاتی استان خوزستان در اهواز منتقل و در آنجا کشت اولیه اندامهای مختلف میگوهای زنده (کوتیکول، هپاتوپانکراس، همولنف و آبشش) انجام پذیرفت. جهت ادامه بررسیها نمونه ها به آزمایشگاه قارچ شناسی دانشگاه شهید بهشتی در تهران ارسال گردید.در این مطالعه چهل گونه قارچی از اندامهای مختلف میگوهای جداسازی و شناسایی گردیدند. بیشترین تعداد گونه های قارچی (19) از هپاتوپانکراس، کمترین (12) از همولنف، بالاترین تراکم قارچی (83%) مربوط به آسپرژیلوس نایجر ‏‎(aspergillus niger)‎‏ و بیشترین تعداد گونه های قارچی جدا شده در ماه مهر بوده است. در میان قارچهای شناسایی شده، از انواع بیماریزای آن که تا کنون از سرتاسر دنیا گزارش شده است، مشاهده نگردید.