نام پژوهشگر: حمید رفیعی
حمید رفیعی -
چکیده ندارد.
سیما عوض مقدم محمدحسین ارباب زوار
فسفر 32- از جمله رادیو ایزوتوپهایی است که امروزه از آن به مقدار فراوان در علوم پزشکی هسته ای، کشاورزی و صنعت استفاده می شود. این رادیوایزوتوپ را می توان براساس واکنش هسته ای 31p(n,)32p و استفاده از ترکیبات مختلف فسفر نظیر kh2po4 تهیه شود. جداسازی فسفر 32- تولید شده از ماده اولیه براساس تئوری اتم داغ (واکنش زیلاردچالمر)می باشد که در آن 32p با انتشار پرتو گامای آنی (prompt-) تحت پدیده برگشت (recoil) از ترکیب اولیه جدا و تبدیل به ترکیبات کندانسه خود نظیر پیروفسفات می شود. یکی از روشهای جداسازی پیروفسفات به وجود آمده از ماده اولیه، استفاده از روش جذب بر روی ستون تبادل یونی می باشد. در این پژوهش پیروفسفات تولید شده با استفاده از یک رزین آنیونی قوی (dowexl - x8) در تحت شرایط خاص از ماده بمباران شده جدا و در نهایت 32p بصورت ارتوفسفات به دست می آید. به طور کلی روش ارائه شده در این پژوهش جهت تولید 32p دارای ویژگیهای زیر است : الف - بالا بودن اکتیویته ویژه. ب - درصد بالای خلوص رادیوشیمیایی. ج - عدم وجود رادیونوکلئیدهای مزاحم. د - استفاده مقادیر زیادی از نمونه تابش داده شده برای تولید فسفر 32- در هر بار. ه - روش جداسازی و آنالیز کمی و کیفی ساده.
رضوانه ملکی مقدم رامین یاوری
آنچه در این نگارش آمده است شرحی بر تهیه رادیوداروی کلریدایندیوم - 111 می باشد که در تهیه این رادیودارو دو روش برای جداسازی ایندیوم - 111 از منبع تولید آن ترتئه گردیده است . در این پایان نامه از دو روش همرسوبی و مبادله کننده یونی جهت جدا کردن ایندیوم - 111 تولید شده توسط شتاب دهنده مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای کرج استفاده شده است . در این راستا از یک هدف کادمیمی که توسط عملیات آبکاری بر ری زمینه مسی لایه گذاری شده است استفاده می شود نمونه هدف (target) با ذرات پر انرژی پرتون (p) و یا دو ترون (d) که توسط شتاب دهنده تولید شده مورد بمباران قرار گرفته و در اثر بخار واکنش هسته ای بر روی آن ایندیوم - 111 تولید گردید. نمونه هدف حاوی ایندیوم - 111 در اسیدنیتریک 3m مولار حل و در نهایت عملیات جداسازی با استفاده از هز دو روش بر روی محلول انجام شد. در روش جداسازی به طریقه همرسوبی از عامل رسوب دهنده اتلین دی آمین و در روش جداسازی با استفاده از مبادله کننده کاتیونی dowex 50 w - x8 و شوینده استون - آب استفاده شد. نتایج حاصله از هر دو روش نشاندهنده جداسازی مطلوب ایندیوم با بازدهی بالا و آلودگی ناچیز محلول تخلیص شده از کادمیم، مس و آهن می باشد.
داود بیگی علی خلج
با توجه به اینکه تومورها گیرنده های ویژه ای برای لیگاندهای پپتیدی عرضه می کنند امروزه توسعه و کاربرد پپتیدهای نشاندار شده با عنصار رادیواکتیو جهت نقشه برداری گیرنده ها و ردیابی تومورها وکنترل درمان، از اهمیت ویژه ای در داروسازی هسته ای برخوردار می باشد .در هر سه دهه گذشته، پروتئین های بزرگ نظیر آنتی بادی های پلی کلونال، اجزای آنتی بادی ها و پپتیدهای کوچک صناعی همگی مورد بررسی قرار گرفته اند. در پایان نامه برخی گروههای پپتیدی که بعنوان لیگاندهای نشاندار شده با عناصر رادیواکتیو جهت تصویربرداری ارزشیابی شده اند، گردآوری گردیده است. با توجه به اهمیت و نقش پروتئین های نشاندار شده که مختصرا عنوان گردید، آژانس بین المللی انرژی اتمی (iaea) طی نشستی که با حضور کشورهای آرژانتین، برزیل، چین، آلمان، یونان، ایران و آمریکا در اگوست سال 1997 در سائوپولو برزیل صورت گرفت برنامه تحقیقی هماهنگی تحت عنوان (co-ordinated reserch program)crp با هدف بهینه سازی اجسام به منظور واکنش آنها با پروتئین ها در جهت تهیه پروتئین های نشاندار و نیز بهینه سازی روش های تهیه اجسام حد واسط به سازمان انرژی اتمی ایران محول گردید که موضوع تحقیقاتی قسمت اول این پایان نامه قرار گرفت . قبل از تشریح روش های گزارش شده و روش های مورد استفاده برای تهیه پروتئین های نشاندار در این پروژه تحقیقاتی، مختصری در ارتباط با اهمیت پپتیدهای نشاندار شده، آنتی بادی ها و عناصر رادیواکتیو مورد استفاده برای نشاندار کردن آنها شرح داده می شود.
حمید رفیعی موسی قایمی
در ساختمان اکثر پلیمرهای سنتز شده در آزمایشگاه یا صنعت، مقداری از منومر مربوطه یا ترکیبات آلی دیگر که بعنوان ناخالصی ها در منومر حضور داشته اند، بصورت واکنش نداده و محبوس وجود دارند، که از عوامل کاهش درصد تبدیل در واکنش پلیمرایزاسیون به حساب می آیند. هر چه واکنش پلیمر شدن کاملتر و بهتر انجام شود مقدار این ترکیبات هم، در ساختمان پلیمر کمتر می شود. اندازه گیری غلظت منومرهای واکنش نداده در پلیمرها با روشهایی مثل: اسپکتروسکوپی uv تیتر کردن پیوندهای دوگانه، پلاروگرافی و کروماتوگرافی گازی ممکن می باشد.در این کار تحقیقاتی ابتدا منومر استیرن توسط آغازگر بنزوئیل پروکسید به روش پلیمریزاسیون توده ای، به پلی استیرن تبدیل شده است. سپس با استفاده از یک حلال و ضد حلال مناسب، منومرهای محبوس در ساختمان پلیمر، استخراج شده و توسط دستگاه گاز کروماتوگراف، غلظت این منومرها اندازه گیری شده است.