چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

دراین پایان نامه پروتئینهای مایع مغزی - نخاعی به روش الکتروفورز مورد مطالعه قرار گرفته که طی آن فراکسیونهای مختلف پروتئینی شامل آلبومین، آلفایک گلوبولین،آلفا- دوگلوبولین،بتاگلوبولین،وگاماگلوبولین جداشد ومقادیر مختلف آنها برحسب میلی گرم درصدمیلی لیتر و درصدیک از فراکسیونها ازپروتئین تام محاسبه گردید.کلیه نمونه های مایع مغزی نخاعی مشتمل بر 44 نمونه 19(راس نر و 25 راس ماده) از گوسفندان سالم و بدون آلودگی با خون از ناحیه مخزن مگنا در فضای بین استخوان و پس سری و استخوان اطلس تهیه، به روش لیوفیلیزه تغلیظ و توسط نوار استات سلولز الکتروفورز گردید . پروتئین تام مایع مغزی نخاعی نسبت به سرم خیلی ناچیز بوده،ازنتایج بدست آمده چنین استنتاج شد که بیشترین درصدازپروتئین تام مربوط به فراکسیون آلبومین و 72 درصد از کل پروتئین تام راتشکیل می دهد برای سایر فراکسیونها درصدناچیزی حاصل گردید.پروتئینهای مایع مغزی نخاعی دارای الگوی پروتئین سرم میباشند ولی ایمنوگلوبولینهای m وa و ماکروگلوبولینهای با وزن ملکولی سنگین بطور طبیعی در آن دیده نمیشوند . با توجه به نتایج حاصله بین هیچکدام از فراکسیونهای پروتئینی سرم و مایع مغزی نخاعی مشاهده نشدp=0/05 . و p>0/05 از مقایسه بین فاکتورهای مشابه در گروههای سنی زیر 2 سال،4-2 سال و بالای 4 سال در جنس ماده هیچ اختلاف معنی داری مشاهده نگردیدp=0/05 . و p>0/50

دراین بررسی از پنج راس گوسفندایرانی که سلامت آنها ازلحاظ کلینیکی تائید استفاده گردید ابتدابه مدت سه روزقبل از غذاخوردن (زمان صفر) و بعدازغذاخوردن (زمانهای 1،3 و)5 از ورید وداج خونگیری بعمل آمدهمچنین قبل از غذاخوردن و بعد از غذاخوردن 5(ساعت) نیز بوسیله سندگذاری در مجرای ادرار، نمونه ادرار در حالت طبیعی گرفته شد . درمرحله اول محلول 5 گلوکز مورد آزمایش قرارگرفت به این نحو که 500 میلی لیت ازاین محلول توسط لوله معدی در مدت 15 دقیقه به هرگوسفند داده شد . درروزهای بعدی محلولهای 10 و 20 گلوکز و محلولهای مشابه مالتوز و نشاسته طبق روش بالا مورد آزمایش قرارگرفتند.نتایج حاصله نشان داده است که محلول مالتوز 10 باعث افزایش جذب سدیم) p< 0/05(و پتاسیم)p<0/01(شده است همچنی جذب فسفر کاهش معنی داری رانیز نشان میدهد) p<0/05(،محلول نشاسته 5 باعث کاهش جذب پتاسیم شده است .)p<0/05(دفع یون پتاسیم در محلولهای 10 نشاسته)p<0/01(، 20 مالتوز)p<0/05(و 20 نشاسته)p<0/01(افزایش نشان داده است دفع یون سدیم تنهادر 20 نشاسته دارای افزایش معنی داری است)p<0/01(

در این پژوه، اثر افزایش کوتاه مدت سولفاتهای ججیره بر وضعیت مس در میشهای آبستن و نوزاد آنها بررسی شد. شانزده راس میش آبستن از نژاد مهربان، با سن 4 تا 4/5 سال و میانگین وزن 54 کیلوگرم، از 50 تا 60 روز پیش از زایمان تا حدود 3 روز پس از آن (60 تا 72 ساعت پس از تولد بره) با جیره پایه ای حاوی 0/19 درصد گوگرد، 8ppm مس و 3/9ppm مولیبدن تغذیه شدند و در 25 روز آخر آبستنی، به جیره 10 راس از آنها (گروه آزمایش)، 0/38 درصد گوگرد به شکل سولفات اضافه شد. برای بررسی و ضعیت دام از نظر مس ، در مقاطع گوناگون آزمایش غلظت مس کبد میشها، غلظت مس تام و سرولوپلاسمین پلاسمای میشها و بره های نوزاد، و غلظت مس کلستروم میشها اندازه گیری شد. غلظتن مس کبد میشها یک بار 50 تا 60 روز پیش از زایمان و یک بار نیز سه روز پس از آن اندازه گیری شد. اندازه گیری غلظت مس تام و سرولوپلاسمین پلاسمای میشها، پیش از زایمان جمعا 9 نوبت با فواصل یک هفته ای و پس از زایمان یک بار در ساعت اول و یک بار نیز در روز سوم انجام گرفت . این کار در مورد بره ها یک بار در ساعت اول زندگی پیش از خوردن آغوز و یک بار هم در سه روزگی انجام شد. غلظت مس کلستورم نیز جمعا سه بار در ساعات 1، 24 و 48 پس از زایمان تعیین گردید. در پایان آزمایش ، غلظت مس کبد میشها در گروه شاهد افزایش معنی داری نشان داد (p0/047) که می توانست به خاطر تفاوت چشمگیر غلظت سرولوپلاسمین در خون بره های دو گروه باشد که در گروه آزمایش آشکارا کمتر بود. سولفاتها، اگر چه ممکن است در کوتاه مدت نشانه ای مبنی بر کمبود مس در میشهای آبستن ایجاد نکنند، می توانند متابولیسم مس در نوزاد را تحت تاثیر قرار دهند. آزمایشهای متداول بر روی میشهای آبستن، ممکن است نتواند به پیش بینی این تغییرات کمکی بکند.