امروزه به یمن دستاوردهای ناشی از تحولات حقوقی و جرم شناختی ، دیگر طفل همانند گذشته فردی بزرگسال ولی در ابعادی کوچک که دارای همان مسئولیت کیفری فرد بزرگسال باشد، محسوب نمی شود. طفل در دنیای امروز از جایگاه فردی برخوردار می باشد که شخصیت ، روان و جسم وی در حال شکل گیری و رشد است و به همین جهت درمقابل بزهکاری و بزه دیده گی آسیب پذیر میباشد . این ویژگی اخیر، ضرورت برخورداری اطفال و نوجوانان بزهکار از یک برخورد و رفتار افتراقی و متفاوت را آشکار می سازد. این مهم ابتدا دراندیشه های مکتب تحققی و نظریات مطرح شده در ششمین کنگره انسان شناسی جنایی مورد توجه قرار گرفت، سپس و به تدریج با ظهور مکاتب چهارگانه جرم شناسی های واکنش اجتماعی روند شکل گیری یک رفتار یا سیاست افتراقی نسبت به اطفال و نوجوانان بزهکار سرعت بیشتری به خود گرفت، به گونه ای که در کشورهای مختلف تحت تاثیر این اندیشه ها، مقررات خاصی در مورد اطفال و نوجوانان بزهکار وضع شد. در بعد بین المللی نیز مقررات سازمان ملل متحد در بردارنده اصول راهنماگونه ای است که مجموع آنها سیاست جنایی سازمان ملل متحد در قبال اطفال و نوجوانان بزهکار را تشکیل می دهد. از جمله موضوعات مهم این سیاست جنایی افتراقی ، سازمان و آئین دادرسی اطفال و نوجوانان بزهکار است . این سازمان دارای ویژگیهایی چون برخورداری از نیروهای متخصص ، ماهیت قضایی-اجتماعی داشتن و چند نهادی بودن می باشد، که در فصل اول این پایان نامه بررسی شده است . آئین دادرسی اطفال و نوجوانان بزهکار نیز دارای ویژگیهایی چون پرهیز از دادرسی و رعایت تضمینات حقوقی طفل متهم و پیروی آن از یک الگوی تلفیقی ( تنبیهی ، بازپروری و ترمیمی ) که در فصل دوم پایان نامه مورد بررسی قرار گرفته است.